Tęsknię jak cholera!

Muszę to z siebie wywalić, bo inaczej chyba eksploduję!

No i cóż mam na to powiedzieć?

On jest realny. Absurdalne jest uczucie, które z każdym dniem... miesiącem wzrasta. Kurdę i do tego jeszcze ta bezsilność...

Wkurzające to!!!

 

Realny ale nieosiągalny a może tylko chwilowo niedostępny. Pielęgnuj uczucia do momentu aż będzie blisko a wtedy poczujesz że jednak było warto. Nie ma co się denerwować bo złość piękności szkodzi i niszczy wszystko co w Nas piękne. Może to tylko sprawdzian

Patrząc na sytuację, to bardziej nieosiągalna jestem ja.

 

Patrząc na sytuację, to bardziej nieosiągalna jestem ja.

Niech zgadnę. Masz męża

 

Sądząc po tym co piszesz to sama sobie sprawiasz ten ból i obwiniać możesz tylko siebie. Jeśli szczęście jest na wyciągnięcie ręki to nie uciekaj przed tym co piękne.

Zapewne jest tak, jak piszesz. Tylko, co ja mogę? Przecież nie rzucę się lubieżnie na niego

 

Niech zgadnę. Masz męża

Szklana kula zadziałała?

 

Stwarzanie celowych sytuacji sprawdzających jest wg mnie świnstwem. Testować to można krem na zmarszczki ale nie ludzi.

No pewnie. Jeżeli coś jest, to się samo dzieje. Bez planowania. Bez kalkulowania.

 

a tam od razu rzucać się. Na pewno możesz zrobić coś dla swojego, możliwe że wspólnego dobra. Czekając pozbawiasz siebie szczęścia jeśli odnalazłaś je właśnie w nim.

Tak robię niemal każdego dnia, kiedy się widzimy. Co prawda w żartobliwej formie, ale...