Praca dla 40+

Witajcie.

Szukam pracy obszar marketing, sprzedaż, zdążyłam też zaznajomić się z planowaniem produkcji. Mam spore doświadczenie, szczególnie w branżach energetycznych, teleinformatycznych, ar też w hotelarstwie. Jestem w takim okresie swojego życia, że śmiało mogę powiedzieć - jestem w 100% dyspozycyjna. Praca nie jest dla mnie obowiązkiem, to jedna z moich pasji, dzięki której mogę się rozwijać, spełniać i mogę być samodzielna.
Jest jednak jeden problem - takich „wiekowych” jak ja nikt nie zaprasza nawet na rozmowę. Pomimo, że nawet nie wiedzą jak wyglądam, co potrafię. Na macierzyńskie nie pójdę, na chorobowe, brane na dziecko też nie (zresztą chyba przez te 20 lat pracy nie byłam na chorobowym). 
Wiecie co to powoduje - brak swoich środków finansowych, dogryzanie i upokarzanie w domu. 
Tak się zastanawiam, kiedy całkiem stracę wiarę w siebie.

A kto Cię upokarza w domu? Napisz coś więcej. 

Nie możesz iść do sklepu albo na produkcję? A może własna firma?

Masz dzieci?

napisz skąd jesteś potrzebujemy ludzi z doświadczeniem

Dnia 19.08.2020 o 03:49, 40 letni koń napisał:

napisz skąd jesteś potrzebujemy ludzi z doświadczeniem

Długo mnie nie było i nie wiem czy jeszcze jesteś zainteresowany, ale odpowiem (dla spokoju sumienia).

Dolnośląskie, około 90 km od Wrocławia.

Z uwagi na właśnie dłuższą nieobecność szykuję się i właściwie jestem gotowa do zmiany miejsca zamieszkania. Więc jakby...

Sieciowki to ogolnie slaba opcja, na pewno nie na dluzej jesli masz inne cele w zyciu i chcesz je w miedzyczasie dobrze rozwinac. Zalezy, na jaki wymiar etatu, ale na caly duzo czasu Ci zejdzie za niewielkie pieniadze.

http://funduszenarozwoj.pl/droga-jaka-musi-przejsc-osoba-swiezo-po-szkole-by-stac-sie-pelnoprawnym-pracownikiem/

Ogólnie polecam zajrzeć sobie na stronę. 

Opisane jest tutaj jak się najlepiej zaprezentować przed potencjlanym pracodawcą. 

Dziękuję faktycznie stronka ciekawa. U mnie pojawił się też problem inny - przerabiałam CV na skromniejsze, z mniejszym doświadczeniem, czy pasją jaką odnajduję w pracy. Niestety tak już mam, że jak coś lubię robić to robię to na 100% (a nawet więcej :)). Zawsze tak robiłam i dalej tak mam. Lubię ludzi i życie. Wiem, że mam trochę wad, ale staram się wyciągać z nich coś pozytywnego.

Czasem mam wrażenie, że takich ludzi jak ja już się nie potrzebuje, tak jak napisałaś może ewentualnie gdzieś do jakiejś sieciówki.. A dlaczego nie my, kobiety które mamy spore doświadczenie w różnych dziedzinach, jesteśmy teraz dyspozycyjne, mamy ogromną wiedzę, dobrze wyglądamy, mamy wiele różnych zalet. Nie chcemy niszczyć komuś kariery, chcemy zwyczajnie pracować.