Podejrzewam swoją mamę o zdradę

Witajcie przyszłam z dość osobistym problemem z którym nie umiem sobie sama poradzić, jak już podałam w tytule podejrzewam swoją mamę o zdradę. Jestem młodą osobą niedługo kończę 18 lat i ktoś by pomyślał po co mam się tym przejmować jako już dojrzała osoba, to ich życie prywatne, jednak niesamowicie mnie to boli, moi rodzice nie byli idealnym małżeństwem zdarzały się kłótnie jak w każdym związku, ale widziałam ich jako świetną pare zawsze się godzili okazywali sobie uczucia, i świetnie wychowywali mnie i mojego 11 letniego brata. Do czasu aż ich kłótnie zaczęły się zaostrzać, kiedy usłyszałam jedną z ich sprzeczek padło słowo zdrada z ust taty, dosłownie zamarłam, nigdy nie oskarżyłabym mojej mamy o zdradę momentami była dla mnie jedyną przyjaciółką, podporą w problemach, dlatego nie chciałam w to uwierzyć, jednak momentami sama zaczęłam być podejrzliwa, równocześnie starając mydlić sobie oczy wmawiając, że to tylko moja wyobraźnia, do czasu. Po jednej z ich wielu kłótni, poszło o zmianę kodu w telefonie mamy, nie zrozumcie mnie źle tata nigdy nie kontrolował telefonu mamy jednak używała tego samego kodu pare lat i każdy z nas dokładnie go pamiętał, aż w końcu bez powodu zmieniła go, niema nic w tym złego każdy może to zrobić bez powodu jednak zdziwiło mnie zaprzeczanie mamy, mówiąc ze miała taki jak zawsze co było dla mnie oczywistym kłamstwem, nie uszło to uwadze taty co doprowadziło do sporej afery. Znowu starałam się wytłumaczyć mamę, te dziwne smsy, blokada telefonu, raz zdarzyło się jej wyjść z jej znajomym z knajpy zostawiając tatę , oraz wrócić po paru godzinach nie odzywania się do domu. Ale ostatnia sytuacja sprawiła, że straciłam grunt pod nogami, ze względu na wakacje dosyć późno kładę się spać i o 3 w nocy poszłam skorzystać z toalety trochę zdziwiłam się, że paliło się światło w salonie po sprawdzeniu zauważyłam, że tata śpi, a po wejściu do łazienki zastałam mamę totalnie nagą... z telefonem w ręku przed lustrem, spanikowała i w momencie kiedy weszłam szybko opuściła telefon i udawała ze musi załatwić potrzeby, byłam w szoku udawałam ze jestem zaspana i bez słowa zamknęłam drzwi i rozpłakałam się w pokoju. Naprawdę czuje się bezradna tata naprawdę nas kocha ciężko pracuje abyśmy mieli wszystko co potrzebujemy a gdyby okazało się tą prawdą załamałyby się nie mówiąc o moim bracie... Kocham ich wszystkich i boli mnie patrząc jak moja rodzina po prostu się rozpada. Niewiem już co robić.

1 godzinę temu, _n0211 napisał:

tata naprawdę nas kocha

Na pewno tak jest tylko pojawią się pytanie czy kocha Twoją mamę, a mama jego. Czy są ze sobą szczęśliwi? Relacje rodziców z dziećmi to jedno, relacje między nimi jako małżonkami to drugie. Twoja mama może być wspaniałą matką, a nieszczęśliwą/złą żoną, Twój tata może być wspaniałym ojcem, a nieszczęśliwym/złym mężem. Relacje dorosłych zostaw dorosłym, bo to są sprawy między nimi. Niezależnie od wszystkiego oboje Was kochają i to nigdy nie zmieni się, a to jest najważniejsze. 

Zastanawiałam się nad tym, zawsze mi się wydawało, że mają świetne relacje po kłótniach wracali do stanu pierwotnego, zdarzało im się spać oddzielnie ale rzadko, narazie się nie zapowiada aby mieli się rozstać, ale nie chce aby oboje się męczyli. Drugim problemem jest mój brat nie poradziłby sobie z tym a jest bardzo młody, niewiem co byłoby lepsze dla nas wszystkich...

16 minut temu, _n0211 napisał:

niewiem co byłoby lepsze dla nas wszystkich...

Szczęśliwi rodzice nie ciągnący nic na siłę, nie męczący się z sobą, nie żyjący od kłótni do kłótni. Każdy ma prawo do szczęścia, a jak nie do szczęścia to chociaż do zwyczajnego spokoju.