Spanie razem

Witam, mam dziwny problem. Sama mam 23 lata, moja mama jest kobietą po 50tce po rozwodzie. Całe życie zajmowała się nami i w tym czasie z nikim nie mieszkała.Nasze relacje wcześniej były naprawdę kiepskie ale odkąd się wyprowadziłam się poprawiły i teraz gdy przyjezdzam nadrabiamy czas. Mama ma partnera z którym spotyka się od kilku lat, ale on mieszka gdzie indziej i nocuje u niej tylko czasami ale najczęściej śpi i spędza całe dnie sama. Ogólnie ciągle się kłócą i on odmawia zamieszkania z nią.  Jakis czas temu mamie umarł tata i z początku poprosiła mnie bym z nią spała bo się bała. No i z początku odmówiłam,ale zrobiło mi się jej żal i położyłyśmy się razem. Tyle, że nie wiem czy nie pytała o to też wcześniej. Teraz po 2 miesiącach znów mówi bym z nią spała, że łóżko jest duże, każdy ma swoją stronę i że się nasłuchała różnych rzeczy. Chyba chodzi o dziadka. Chcę ją wesprzeć na duchu by czuła, że ją kocham bo nasze relacje były fatalne. Z drugiej strony to niezręczne uczucie, bo jestem dorosłą kobietą, na codzień śpię z facetem. Nie wiem czy to ze względu na dziadka czy  tak brakuje jej mężczyzny i towarzystwa. Ona się dla nas poświęcała ale ja nie pamiętam bym nawet jako nastolatka z nią spała tyle że wtedy zawsze ktoś był w domu, teraz mieszka sama. No i nie wiem jak się zachowywać. Chce poczuć jakieś ciepło od niej w końcu jesteśmy rodziną, ale spanie w tym wieku z rodzicem jest dziwne. Mama za każdym moim przyjazdem mówi bym z nią spała w jednym. Jak mowię, że to dziwne to odpuszcza mówi bym poszła do siebie i pyta innym razem. Wtedy jest mi jej żal, że pół życia śpi sama i przychodzę. W czasie snu każda śpi na swojej połowie. Totalnie nie wiem co o tym myśleć i jak to załatwić. Czy to normalne czy może coś złego, trochę mnie to krępuje.

Mama jest poprostu bardzo samotna i pewnie ma depresje, nie rob z tego wielkiego halo i spij z mama, w koncu to twoja mama, dziwne jest jak.ludzie potrafia byc malo empatyczni do najblizszych.

Proszę Cię abyś w tak intymnej i osobistej sprawie nie sugerowała się czy to "normlane" lub czy "wypada".

Czy naprawdę chcesz abym ja (rówieśnik twojej mamy, człowiek który Cię nie zna i ma inną płeć) powiedział ci co jest dobre w tej bardzo osobistej sprawie? Zastanów się proszę.

Co chce Ci przekazać - usiądź w spokoju, poodychaj chwilę głeboko i spokojnie. Zadaj w myśli pytanie - "Co zrobić z tym spaniem?" siedź, pojawią się myśli, wrażenia, czekaj ... obserwuj co przychodzi. Czekaj dalej.

Gwarantuje Ci że po jakimś czasie (może nie w pierwszej sesji ale po kilku) pojawi Ci się jakaś myśl (może obraz) który POCZUJESZ że jest najlepszy dla was obu. Kiedy przyjedzie do ciebie odpowiedź - to poznasz że jest dobra bo nie będziesz miała wątpliwości że jest najlepsza w danym momencie. Jeśli masz rozwiązanie i są wątpliwości - to wiesz że nie jest najlepsza. I wtedy podążaj za tym rozwiązaniem które w sobie znajdziesz. 

I proszę tylko, nie wrzucaj tutaj na forum do OCENY czy to dobre. Skoro wrzucasz, tzn. że nie jesteś pewna, czyli że to nie jest najlepsze dla was. Odpowiedź na ten problem musi być taka że żadna z was nie cierpi i dla obu z was to jest dobre, szanuje wasze potrzeby oraz granice.

Powodzenia w szukaniu rozwiązani!