Problem z moimi znajomymi

Hej, mam pewien problem. Mam 12 lat i uczę się na dobrym poziomie, zachowuje się też dość dobrze (nie pale,pije, zawsze słucham rodziców). Mam najlepszego przyjaciela w moim wieku ale strasznie irytuje mnie jego charakter. Ja jestem z regóły samotniczką a on chce spędzać ze mną dużo czasu i jest strasznie upierdliwy. Po spotkaniu się z nim czuję się nieswojo własciwie nie wiem czemu ale nie mogę zerwać znajomości bo jest na tyle zdziecinniały że wygada wszytskim rzeczy których nie chce aby wiedzieli. Ktoś pomoże? 

Hej? Dziecko, masz 12 lat, na tym forum spotykaja sie glownie dorosli, bardziej na miejscu byloby dzien dobry 

Dnia 8.02.2021 o 02:13, Novva napisał:

Mam najlepszego przyjaciela w moim wieku ale strasznie irytuje mnie jego charakter. Ja jestem z regóły samotniczką a on chce spędzać ze mną dużo czasu i jest strasznie upierdliwy. Po spotkaniu się z nim czuję się nieswojo własciwie nie wiem czemu ale nie mogę zerwać znajomości bo jest na tyle zdziecinniały że wygada wszytskim rzeczy których nie chce aby wiedzieli.

1. Nazywasz go najlepszym przyjacielem, mimo ze wzbudza w Tobie niefajne emocje. To, ze nie wiesz, dlaczego tak reagujesz, jest wina hormonow - doswiadczasz teraz bardzo intensywnych, gwaltownych przemian biologicznych, emocjonalnych - i, co za tym idzie, takze spolecznych. Jest to calkowicie normalne.

2. Jestescie w wieku, o ktorym kiedys mowilo sie, ze psychicznie dziewczynki dojrzewaja szybciej niz chlopcy. Natomiast wedlug najnowszych badan nie tyle chodzi o plec, co o roznice indywidualne w rozwoju poszczegolnych dzieci. Okres dojrzewania jest sporo rozciagniety w czasie - moze zaczynac sie juz w 8 roku zycia, a zakonczyc dopiero okolo 25. Dlatego rowiesnikom trudno jest zgrac sie w czasie i dojrzewac jednoczesnie. Prawdopodobnie Ty jestes juz na troszke dalszym etapie dojrzewania niz chlopiec, o ktorym piszesz. Ale to nie jest jego wina, on nie ma na to wplywu. Postaraj sie wiec nie miec do niego pretensji o to, ze wciaz jest dziecinny.

3. Masz prawo do tego, aby czuc sie dobrze. Skoro aktualnie towarzystwo tego chlopca niezbyt Ci odpowiada, porozmawiaj z nim szczerze. Zakomunikuj mu, ze jestes typem samotnika i zle na Ciebie wplywa ciagle spedzanie czasu z kims obok. Ze chcesz wiecej czasu spedzac w samotnosci, gdyz po prostu taka masz osobowosc. Ze dotychczas spotykalas sie z nim czesto troche wbrew sobie, poniewaz nie chcialas mu sprawiac przykrosci. Ale Twoja potrzeba spedzania wolnego czasu tylko z soba sama jest tak duza, ze masz nadzieje, iz on jako przyjaciel zrozumie to i uszanuje. Zapewnij go, ze nie ma w tym jego winy, tak Cie stworzyla natura i nie masz na to wplywu.

4. Mozesz rowniez dodac, ze Wasza osobowosc dopiero sie ksztaltuje, wiec jesli z czasem cos sie u Ciebie zmieni i juz nie bedziesz takim odludkiem, to dasz mu znac.

5. Zwyczajnie popros go, aby nie byl zly o te zmiane w Waszej relacji i aby nie wyjawial Twoich sekretow. Powiedz, ze liczysz na jego lojalnosc i uczciwosc. Dodaj, ze Ty o jego tajemnicach/zyciu tez oczywiscie nie bedziesz paplac. 

6. Licz sie z tym, ze temu chlopcu moze byc trudno zrozumiec, skad ta nagla zmiana. Byc moze bedzie zly i bedzie szantazowal Cie wyjawieniem tego, co chcialabys, aby pozostalo miedzy Wami. Taka grozba moze byc dla Ciebie trudna do zniesienia, jednak zapamietaj na cale zycie: nie wolno dawac sie szantazowac, poniewaz uleganie psychomanipulacjom jest bardzo szkodliwe dla naszego zdrowia oraz niszczy zaufanie do wszystkich ludzi po calosci, a to bardzo utrudnia zycie, czasem nawet cale zycie. Dlatego lepiej niech wygada wszystko niz zebys byla jego "niewolnica" i zmuszala sie do spotkan. Na swoje tajemnice sprobuj popatrzec z boku - jestes jeszcze dzieckiem, zapewne nie zrobilas nic potwornego, o czym swiat nie moze wiedziec. A jesli Twoje tajemnice dotycza np. srodowiska, w jakim mieszkasz, warunkow domowych itp., to przeciez Ty na te kwestie nie masz wplywu = nie masz sie czego wstydzic = nigdy nie rob z tego tajemnicy, a bedzie Ci duzo lzej.

7. Natomiast jesli chlopiec zareaguje ze zrozumieniem, ladnie mu podziekuj. Zadbaj, aby jego poczucie wlasnej wartosci nie ucierpialo z powodu Twojej decyzji. W imie dawnej (?) przyjazni postaraj sie, aby pomimo ukrocenia kontaktow czul sie dobrze i nie szukal winy w sobie.

Mam nadzieje, ze napisalam w przystepny sposob. Jesli niezbyt, pytaj smialo, dopisze. Pozdrawiam Cie serdecznie.