żmije w pracy

Niestety zdecydowana większość koleżanek z mojej pracy to żmije. Wścibskie plotkary, żyjące życiem innych i aferami, wciąż narzekające intrygantki, oczywiście często fałszywie miłe by zaraz obrobić tyłek. Długi urlop to u mnie stres bo to co mają robić jak mnie nie ma, nie robią - i potem nie mogę się odrobić półtora tygodnia...Każda próba powiedzenia im czegoś to obraza majestatu, zwrócenie uwagi - foch.  Mam niby poprawne relacje chociaż z nimi nie peplam, nie siedzę z nimi na szczęście. ale to środowisko mnie wykańcza bardziej od bardzo nudnej roboty. Szukam od dawna innej pracy, ale nie udaje mi się znaleźć.

2 godziny temu, Pyzaka napisał:

Niestety zdecydowana większość koleżanek z mojej pracy to żmije. Wścibskie plotkary, żyjące życiem innych i aferami, wciąż narzekające intrygantki, oczywiście często fałszywie miłe by zaraz obrobić tyłek. Długi urlop to u mnie stres bo to co mają robić jak mnie nie ma, nie robią - i potem nie mogę się odrobić półtora tygodnia...Każda próba powiedzenia im czegoś to obraza majestatu, zwrócenie uwagi - foch.  Mam niby poprawne relacje chociaż z nimi nie peplam, nie siedzę z nimi na szczęście. ale to środowisko mnie wykańcza bardziej od bardzo nudnej roboty. Szukam od dawna innej pracy, ale nie udaje mi się znaleźć.

Koniecznie zmień tą pracę.
Bądź też bardziej asertywna. Kto się ceni, ten się leni... Nie pracuj za nie. Postaw się i oddaj im część pracy. Mów im wprost, że szukasz innej pracy, żeby się przyzwyczajały do wykonywania tego co robisz.
Trzeba walczyć ze stresem.
Lepsza byłaby jakaś praca która mniej stresuje, choćby kasjerki w sklepie. Przy jakiejś produkcji też nie jest źle, niby akord, ale po zakończeniu pracy masz luz i nie myślisz o tym, tak jak o pracy w papierach...

Próbowałam się postawić, źle się to kończyło - nie dociera do nich krytyka, od razu robią aferę. a kierowniczka dla swiętego spokoju im przytakuje bo tak jest z najgłośniej krzyczącymi. Ja mam poprawne relacje tylkodlatego, że wiele przemilczam, dystansuję i zwykle jestem uprzejma. A z tą pracą na akord masz rację - nudna pewnie w diabły, ale po tym bym miała umysł czysty

Powiedz im coś dobrego, ale nie z przekąsem. Jeśli nie stać cię by  zignorować je,  uświadom sobie że problemem nie jest ich zachowanie  ale to jak ty je odbierasz. One po prostu wciskają się w ramki jakie ty im narzucasz i uwydatniają określone cechy.  Jeśli się bliżej przyjrzysz sobie i ludziom zauważysz pewien schemat że irytuje cię najbardziej  w ludziach to czego w sobie nie lubisz, a co sama powiększ.  Istnieje teoria lustra według której świat otaczający jest dokładnym odbiciem naszego wnętrza, więc możesz uciekać a i tak będziesz  trafiać w podobne towarzystwo dopuki nie zaczniesz pracy nad sobą.  Więc radzę ci zatrzymaj się na chwilkę zaobserwoj co tak cię   wkurza boli i poszukaj podobnych schematów w sobie i zastanów się co możesz zrobić by to zmienić

12 godzin temu, Pyzaka napisał:

Próbowałam się postawić, źle się to kończyło - nie dociera do nich krytyka, od razu robią aferę. a kierowniczka dla swiętego spokoju im przytakuje bo tak jest z najgłośniej krzyczącymi. Ja mam poprawne relacje tylkodlatego, że wiele przemilczam, dystansuję i zwykle jestem uprzejma. A z tą pracą na akord masz rację - nudna pewnie w diabły, ale po tym bym miała umysł czysty

Zawsze racja jest po stronie grupy. Pseudo racja oczywiście, nic z tym nie zrobisz, radzę nadal szukać innej pracy i jakoś przetrzymać do tego czasu bo cóż innego zrobić? No chyba że będzie szansa na zmianę stanowiska gdzie ich widywać nie będziesz..

19 godzin temu, RoxihaveHope napisał:

Zawsze racja jest po stronie grupy. 

No i z tym niestety racja, bardzo trudno się postawić samemu pewnej grupie...

Żal takich ludzi. Widocznie nie maja swojego życia i swoich spraw.

Zgadzam się... dokuczanie i ciągłe obgadywanie współpracowników to ogromny problem. Chyba za mało pracy co niektórzy mają, że znajdują czas na takie zachowanie. Moja siostra w poprzedniej pracy doświadczyła takiej sytuacji. Doprowadziło to w efekcie do tego, ze się zwolniła... takie sytuacje nie powinny mieć miejsca. 

a może to bodziec żeby starać się awansować?

Dnia 28.02.2021 o 18:48, Pyzaka napisał:

Niestety zdecydowana większość koleżanek z mojej pracy to żmije. Wścibskie plotkary, żyjące życiem innych i aferami, wciąż narzekające intrygantki, oczywiście często fałszywie miłe by zaraz obrobić tyłek. Długi urlop to u mnie stres bo to co mają robić jak mnie nie ma, nie robią - i potem nie mogę się odrobić półtora tygodnia...Każda próba powiedzenia im czegoś to obraza majestatu, zwrócenie uwagi - foch.  Mam niby poprawne relacje chociaż z nimi nie peplam, nie siedzę z nimi na szczęście. ale to środowisko mnie wykańcza bardziej od bardzo nudnej roboty. Szukam od dawna innej pracy, ale nie udaje mi się znaleźć.

Brakuje ci inteligencji emocjonalnej.

34 minuty temu, kalmar napisał:

Brakuje ci inteligencji emocjonalnej.

Też tak sądzę.

Czasami lepiej zmienic prace i sie nie meczyć. Po co tkwić w miejscu ktore przytłacza zamiast rozwijac?

a nie macie takiego wrażenia, że takie środowisko jest częściej w miejscach, gdzie są same kobiety? Że wśród mężczyzn mniej jest takiego zachowania?

Dnia 22.03.2021 o 21:15, kalmar napisał:

Brakuje ci inteligencji emocjonalnej.

Co to jest wg ciebie inteligencja emocjonalna? Masochizm? Taaak, obgadujcie mnie, uwielbiam to. Wróć do definicji. To chyba tym babom brakuje inteligencji emocjonalnej i zapewne tej drugiej inteligencji też.