Uzasadnione obawy czy mam coś z głową?

4 minuty temu, 84Michal84 napisał:

tak moze powiedziec tylko ktos kto ma bardzo wasko swiatopoglad, takie rzeczy sie zdarzaja, nie tylko wsrod patologii, ale tez wsrod normalnych wyksztalconych ludzi, gdy pozadanie wchodzi w gre wszystko inne schodzi na plan dalszy

Oczywiscie, ze sie zdarzaja, ale tkwic w czym takim od miesiecy i udwac, ze nic sie stalo, to cos nie halo...

4 godziny temu, Smutnookaa napisał:

Bardzo mi się to podoba,  że moi rodzice są zachwyceni nim a im trudno dogodzić  w tej kwesti

Kierowanie się opinią innych to ślepa uliczka. On ma się podobać Tobie a nie im. Przestań być córeczką tatusia. Bądź kobietą, wolną. Skoro im razem dobrze, życz im szczęścia. Jeśli kochasz jego i siostrę to przecież na ich szczęściu powinno Ci zależeć. Puść go wolno. Jeśli nie wróci to dla Ciebie nawet lepiej.

Ja bym się nie dręczyła szukaniem ,wystarczy ,że sytuacja nie jest dla Ciebie komfortowa. Jak ktoś nie umie stawiać granic to mała szansa na udany związek .Lepiej przegiąć z dystansem niż z jego brakiem.