Propozycja poniżej pasa

W  połowie czerwca zakończyła się moja współpraca z jedną firmą, ponieważ nie dostali kolejnych projektów. Jeden facet, z którym współpracowałam stwierdził, że we wrześniu gdy nadal czegoś nie znajdę ,będzie miał dla mnie propozycję, bo z firmy X ktoś odchodzi i będą szukać osoby. Na początku września zadzwoniłam i stwierdził, że da mi znać do połowy września i żebym w tym czasie nadal czegoś szukała. Temat uznałam na ten moment za zakończony. Tydzień temu dzwoni do mnie Pan...ze sklepu z bielizną, że szuka pracownika na zastępstwo ( 6 miesięcy, a potem out). Pytam skąd ma mój numer, bo nie odpowiadałam na żadne takie ogłoszenie. Okazało się, że od tego Pana, który mówił, że pilnie czegoś szukam. Na początku mnie zatkało, a potem mówię tak: Dziękuję za propozycję, ale szukam czegoś zgodnego z moim wykształceniem i miejsca, w którym będę mogła zdobywać nowe umiejętności i się rozwijać, dlatego dziękuję. Może Pan to również przekazać Panu A. Gościa zatkało. Mówi, że w takim razie zaszło nieporozumienie. Rozumiem, że firmie zaczęło się kiepsko wieść, ale to nie powód, żeby podnosić swoje ego kosztem innych. Nie oczekiwałam, że będzie to coś na pewno, ale skoro nie miał konkretnej propozycji mógł sobie darować. Na szczęście jest szansa, że zostanę przyjęta do innej firmy na okres próbny, ale tę propozycję zapamiętam jako najbardziej żenującą.

Nie mam jak edytować, a widzę że nie dodałam najważniejszego. Pan chciał osobę na staż..., lub w ostateczności prace interwencyjne i potem do widzenia :). To było żenujące a nie sama praca sprzedawcy.