Jak długo dochodziliście do siebie po cesarskim cięciu?

Co rozumiesz przez dojście do siebie?

Powrót do uprawiania sportu, normalne funkcjonowanie, zajmowanie się dziećmi?

Cc w pt po południu. W pn rano do.domu. Bałam się, że nie dam rady wsiąść do samochodu.  Pamiętam każdą dziurę po drodze. We wtorek mogłam normalnie się wyprostować. Z bólem, ale jednak.  Od powrotu zajmowałam się dziećmi, bo zwyczajnie były stęsknione i tata poszedł na dalszy plan. Cc było przy trzecim. Ulga była po tygodniu, po zdjęciu szwów. 12 dni po cc pojechaliśmy na całodniową wycieczkę, bo mężowi kończył się urlop, a mi było szkoda czasu. Ale na zdjęciach wyglądam jak śmierć.  Właściwie od początku zdarzało mi się coś dźwigać.  Oczywiście nie powinnam, ale miałam w domu 2 latka i musiałam czasem, np zdjąć go, jak wszedł na meble. Blizna stała się prawie niewidoczna po półtora roku, ale nie stosowałam żadnych maści na nią.

Może miałam łatwiej, bo będąc na diecie cukrzycowej i mając inną operację na 5 dni przed cięciem ( dlategowlasnie decyzja lekarzy o cc), przybrałam tylko 9kg i tydzień po porodzie byłam wręcz za chuda. Dziewczyn z mojej sali bardzo się męczyła z raną, bo był upał i dodatkowe fałdy utrudniały gojenie. 

Miałam 4 CC. Ja bardzo szybko, od razu po wyjściu ze szpitala (2 doby) chodziłam na spacery z wózkiem. W domu już w ogóle nie kładłam się do łóżka, po leżeniu wielu miesięcy w ciąży bardzo tego unikałam, np po trzecim CC miesiąc po pojechaliśmy w góry i wlazłam na Śnieżkę z dzieckiem przy piersi w chuście. Po CC przy pierwszym wstaniu z łóżka należy od razu całkowicie się wyprostować. Na początku jest taki strach, że coś się rozerwie, ale to trzeba pokonać. Jak będziesz chodziła wyprostowana, i dość dużo po korytarzu w szpitalu to będzie dobrze.