Czy jestem nieudacznikiem? Dlaczego tak lub nie?

Mam prawie 22 lata .
1 . Ledwo skończyłam technikum hotelarskie z dwòjami
ale mam wykształcenie średnie tylko że bez matury i egzaminu zawodowego 
2 . Zdałam egzamin praktyczny na prawo jazdy dopiero za 10 razem ale zdałam.
3 . Pracowałam na stażu jako pomoc nauczyciela w przedszkolu przez 5 miesięcy a potem przepracowałam jeszcze miesiąc czyli łącznie 6 miesięcy i mnie zwolniła dyrektorka ale zarobiłam swoje własne pieniądze

Nie jesteś nieudacznikiem, nie wiem czemu nawet tak myślisz. Masz dopiero 22 lata i dużo czasu przed tobą by znaleźć pracę dla siebie. 

Masz dużą szanse na nową pracę nie przejmuj.

Ty sie nie zastanawiaj czy jesteś nieudacznikiem czy nie, bo to nie ma żadnego sensu. Po prostu pracuj na swoje tak jak potrafisz. Jednemu jest łatwiej osiągać cele, drugiemu trudniej, jeszcze innemu potwornie trudno, ale to nie znaczy, że ktokolwiek z wymienionych ma się zatrzymywać. Nie. Każdy ma pracować jeżeli zamierza jeść chleb. I nie można młodości marnować na pierdoły tylko przeznaczać na istotne cele. Pamiętaj, że rodzice nie są wiecznie młodzi.

Dnia 22.03.2023 o 17:45, Minarka5 napisał:

Mam prawie 22 lata .
1 . Ledwo skończyłam technikum hotelarskie z dwòjami
ale mam wykształcenie średnie tylko że bez matury i egzaminu zawodowego 
2 . Zdałam egzamin praktyczny na prawo jazdy dopiero za 10 razem ale zdałam.
3 . Pracowałam na stażu jako pomoc nauczyciela w przedszkolu przez 5 miesięcy a potem przepracowałam jeszcze miesiąc czyli łącznie 6 miesięcy i mnie zwolniła dyrektorka ale zarobiłam swoje własne pieniądze

Mam 27 lat. Urodziłam pierwsze dziecko jeszcze w liceum. Skończyłam bo pomagała mi mama. Poszłam na studia, ale zaoczne. Pracowałam na czarno jako sprzątaczka. W międzyczasie poznałam faceta, zamieszkalismy razem i urodziłam drugie dziecko. Prawo jazdy zdałam za 4 razem. Nie jestem idealnym kierowcą. Teraz wychowuje dzieciaki, młoda ma skończony roczek, nie pracuje, zajmuje się domem, dziećmi, ogrodem itd. Czy uważam się za nieudacznika? Nie. Odchowam dzieci i pójdę do pracy. 

Nie patrz na innych tylko rób swoje. I się nie zadręczajbo to do niczego nie prowadzi. Mi też było przykro jak znajome rozwijały się zawodowo, a ja siedziałam w domu z dziećmi i sprzątałam na czarno. Ale już mi przeszło. Zdążę się w życiu napracować, rodzina jest najważniejsza.