Rozpieszczone przez babcie

Boję się, że moja przyszła teściowa rozpuści moje dziecko. Widząc co robi w przypadku wnuczka szwagra, przeszywa mnie strach. Zawsze denerwowały mnie rozpuszczone dzieci, i sama obiecałam sobie, że moje dzieckjo wychowam inaczej. W takiej sytuacji nie wiem, na ile będzie to mozliwe. Macie takie problemy?

babcie sa niereformowalne

sa stworzone wlasnie po to, aby rozpuszczac swoje wnuki :-))

a znasz stare powiedzonko? babcie sa zeby rozpieszczac rodzice zeby wychowywac? niestety moja mama tez baaaaaaaardzo rozpieszcza nasza corcie ale cale szczescie mala wie komu czesc komu chwala i w domu zachowuje ise juz normalnie, duzo bedzie zalezalo od ciebie, jesli w domu bedziesz miala pewne zasady ktorym nie bedziesz ustepowala to rozpieszczajaca raz czy dwa razy w tygodniu babcia nie ma szans :) pozdrawiam i powodzneia :)

JA mam trochę inny problem z babciami. chodzi o metody wychowania a właściwie pięlegnacji i żywienia. Wszystkie starsze kobiety z mojej rodziny a juz szczególnie prababcie mojego 7 miesięcznego dziecka naciskają na mnie: - dlaczego jeszcze nie dajesz jej żurku? - daj jej trochę czekoladki! - nie karmisz jej grysikiem?! - co tam takie truskaweczki mogą jej zaszkodzić! - ależ ona zmarznie! owinęłabyś ją kocykiem! przeziębisz dziecko! (notabene 22, 23 stopnie, wiaterek umiarkowany, a mała ubrana tak jak ja i żadnej gęsiej skórki nie ma) Zazwyczaj spokojnie mówię, że wszystko w swoim czasie i że mała tak lubi, ale we mnie się gotuje. A jak wy reagujecie ? czy też macie takie problemy?

To prawda, z jednej strony babcie to koszmar, z drugiej błogosławieństwo. Babcie już swoje dzieci wychowały i nie ciąży na nich ciężar odpowiedzialności za wychowanie wnuków. Niech się rodzice martwią co z nich wyrośnie. Dlatego dla nas, swoich dzieci, byli surowi a wnukom folgują we wszystkim. U mnie problemu babć nie ma co prawda ( moja mama nie żyje, a druga babcia mieszka 170 km od nas) , ale jest cały \"tabun\" cioć. Przestałam zwracać uwagę na ich \"dobre rady\". Ciocie swoje, niech im będzie, a ja robię swoje. Dziecko dokładnie wie z kim może sobie pozwalać, az kim nie. Ze strony rodziców wymagana jest tylko żelazna konsekwencja we własnym postępowaniu i jest wszystko OK. Polecam książkę \"Jak nie być matka doskonałą\" Nie pamiętam autorki, ale kupiłam ją w Domu Książki. Nie jest pisana przez pedagogów, psychologów, lekarzy tylko przez matkę dzieciom. Pozwoliła mi przetrwać najgorsze sytuacje, łącznie z tymi dotyczącymi wszystkich wtrącalskich. Życzę spokojnego wychowywania pociech na swój sposób. Powodzenia.

To prawda, z jednej strony babcie to koszmar, z drugiej błogosławieństwo. Babcie już swoje dzieci wychowały i nie ciąży na nich ciężar odpowiedzialności za wychowanie wnuków. Niech się rodzice martwią co z nich wyrośnie. Dlatego dla nas, swoich dzieci, byli surowi a wnukom folgują we wszystkim. U mnie problemu babć nie ma co prawda ( moja mama nie żyje, a druga babcia mieszka 170 km od nas) , ale jest cały \"tabun\" cioć. Przestałam zwracać uwagę na ich \"dobre rady\". Ciocie swoje, niech im będzie, a ja robię swoje. Dziecko dokładnie wie z kim może sobie pozwalać, az kim nie. Ze strony rodziców wymagana jest tylko żelazna konsekwencja we własnym postępowaniu i jest wszystko OK. Polecam książkę \"Jak nie być matka doskonałą\" Nie pamiętam autorki, ale kupiłam ją w Domu Książki. Nie jest pisana przez pedagogów, psychologów, lekarzy tylko przez matkę dzieciom. Pozwoliła mi przetrwać najgorsze sytuacje, łącznie z tymi dotyczącymi wszystkich wtrącalskich. Życzę spokojnego wychowywania pociech na swój sposób. Powodzenia.

To prawda, z jednej strony babcie to koszmar, z drugiej błogosławieństwo. Babcie już swoje dzieci wychowały i nie ciąży na nich ciężar odpowiedzialności za wychowanie wnuków. Niech się rodzice martwią co z nich wyrośnie. Dlatego dla nas, swoich dzieci, byli surowi a wnukom folgują we wszystkim. U mnie problemu babć nie ma co prawda ( moja mama nie żyje, a druga babcia mieszka 170 km od nas) , ale jest cały \"tabun\" cioć. Przestałam zwracać uwagę na ich \"dobre rady\". Ciocie swoje, niech im będzie, a ja robię swoje. Dziecko dokładnie wie z kim może sobie pozwalać, az kim nie. Ze strony rodziców wymagana jest tylko żelazna konsekwencja we własnym postępowaniu i jest wszystko OK. Polecam książkę \"Jak nie być matka doskonałą\" Nie pamiętam autorki, ale kupiłam ją w Domu Książki. Nie jest pisana przez pedagogów, psychologów, lekarzy tylko przez matkę dzieciom. Pozwoliła mi przetrwać najgorsze sytuacje, łącznie z tymi dotyczącymi wszystkich wtrącalskich. Życzę spokojnego wychowywania pociech na swój sposób. Powodzenia.

Przepraszam, kliknęło mi się za dużo razy.

tu nie zaglądnie?

Miałam ten sam problem z dręczącymi pytaniami, uwagami ze strony babć, pra.. i cioć ze strony męża. Aż powiedziałam dość i wyjechaliśmy na drugi koniec Polski, mieszkamy ponad 600 km od nich i wysyłamy comiesięczne sprawozdania, jak się ma mała. Już są pretensje, kiedy im podrzucimy na wakacje, ale póki co mogą pomarzyć... Ale chyba nie każdy może sobie pozwolić na taką zmianę:)))

Cholera a ja to bym chciała, żeby mój syn miał takie babcei, które rozpieszczają. Jego babcie, rozumiem - kobiety pracujące nie mają czasu dla wnuczka. Owszem pojawią się z okazji uroczystości rodzinnych, czasem wspomogą finansowo i na tym rola babci się kończy. A żeby tak któraś zabrała wnuczka na wakacje, kiedy my nie możemy, niedoczekanie. :O.....

up