Narodowy

Nie w każdym. Gdy skóra traci na jędrności u każdego tatuaże zaczynają wyglądać obleśnie, nawet te dobrze zrobione. Poza tym tatuaże w naturalny sposób z czasem blakną, lub zmieniają barwę, a nawet kształt poprzez zmienianie się samej skóry. Wszak skóra to żywe "płótno".

A ten twój były ma kogoś teraz? Pozwoliliście osobom trzecim za bardzo mieszać się w wasz związek i tak się to skończyło. Teściowe kochają układać życie innym, bo same już mają ten etap życia, w którym wszystko się tak naprawdę zaczyna, za sobą.

Ludzie szczęśliwi nie zakładają tematów na kafeterii pisząc jacy są szczęśliwi. Częściej ci skrzywdzeni, zranieni, sfrustrowani szukają wsparcia, uwagi zakładając tematy, stąd bierze się fałszywy obraz na tym forum, że każdy zdradza.

Nie chcę mi się czytać całego tematu i wszystkich wypowiedzi, więc odpowiem tylko na tezę zawartą w tym temacie. Bzdura. Ja nigdy nie zdradzałem, mam dobrych kolegów, co do których mam absolutną pewność, że też mają takie wartości, że nie zdradzają. Ci którzy nie zdradzają nie rzucają się w oczy tak jak ci żonaci zdradzający - opisani przez ciebie autorko, którzy rzeczywiście polują non stop, więc siłą rzeczy rzucają się w oczy, gdy próbują na boku szukać kochanki i podrywać obce kobiety.

Zapewniam cię, że ci faceci, którzy szukają kogoś na stałe fakt o twoim dziewictwie odbiorą bardzo pozytywnie. Problemy z tym faktem mogą mieć ci którzy chcą kobiety na raz.

Jakaś część pewnie tak. Niestety znam typa, który miał zajebistą kobietę - sam tak ją wychwalał, i to niekoniecznie przy niej, a jak się potem okazało zdradził ją. Ile kobiet na kafeterii pisało w topikach o zdradach, że mają świetnego męża, nic do zarzucenia, a i tak zdradziły... Dlatego ja uważam, że to głównie kwestia wartości jakie człowiek w sobie ma, bądź nie. Od zwierząt dzieli nas system wartości, który mamy lub nie. Nasze życie to swoista waga, na jednej szali są nasze instynkty - prymitywne, zwierzęce, na drugiej szali mamy bądź nie mamy wartości, które albo wynieśliśmy z domu, albo sami przyswoiliśmy.

Prawda jest taka, że jeżeli kobieta czy mężczyzna nie ma określonego systemu wartości, to będzie zdradzać każdego/każdą jaki by on/ona nie był/a. To jest kwestia tego czym dla danej osoby jest związek, rodzina, czy w jego/jej życiu istnieją jakieś zasady moralne. Dziś takie aspekty jak pojęcie moralności się nierzadko bagatelizuje, ale bez tego bardzo łatwo jest zdradzić, bo pokus nigdy nie brakuje, a życie jest tak przewrotne, że osoby w związkach mają większe powodzenie niż jako single. To jest bardzo istotne by dobrze wybadać jakimi twój przyszły partner w życiu zasadami się kieruje i przede wszystkim czy to tylko słowa i deklaracje, czy też popiera to czynami.

10 odrzuceń pod rząd to rzeczywiście sporo. Wymieniasz się zdjęciami zanim dojdzie do randki? Bo albo coś w wyglądzie im nie odpowiada, albo coś w twoim charakterze, co powoduje, że nie mają ochoty kontynuować znajomości.

Odpowiedź dokładnie taka sama jak na pytanie autora, czyli: Wygląd bardzo przyda się na początku, ale potem odgrywać rolę będzie też twój charakter.

1. Żeby atrakcyjna się zainteresowała - tak wystarczy. 2. Żeby mądra i atrakcyjna się zainteresowała - nie. Wygląd bardzo przyda się na początku, ale potem odgrywać rolę będzie też twój charakter.

OK, jeśli tak to, to samo musi tyczyć się kobiet ekstrawertyczek - przyjmując twoją miarę one też muszą często i gęsto... ekhem.

Nie twierdzę, że mnie obraziłaś Introwersja ma swoje plusy i minusy - zdecydowanie, to samo ekstrawersja. Oba typy osobowości są potrzebne w społeczeństwie.

Jesteś typem ekstrawertyka, ja introwertyka. Tobie pewnie rzeczy w relacjach międzyludzkich przychodziły łatwo i naturalnie, a introwertycy muszą się po prostu uczuć bycia towarzyskimi, otwartymi i śmiałymi, a w głębi duży i tak ten pierwiastek introwertyka pozostaje U mnie np pozostała np cecha dzięki której nie potrafię się nudzić sam ze sobą, dobrze znoszę samotność, jeśli akurat muszę. Więc jak widzisz, wszystko ma swoje plusy i minusy.

Bez porównania lepsza.

Pewnie brakło mu odwagi. Pamiętam swoje pierwsze samodzielne wakacje, miałem 20 lat. Byłem już po wakacjach, wracałem do domu pociągiem, stałem na wrocławskim peronie czekając na pociąg. Na sąsiednim peronie stała piękna, blond dziewczyna, patrzyła się na mnie, ewidentnie! Aż byłem zdumiony, że taka ładna dziewczyna patrzy się akurat na mnie...ja patrzyłem się też na nią i mogłem na chwilę zejść na jej peron, zagadać, może coś by z tego wyszło, ale nie zrobiłem tego. No i zostało tylko takie wspomnienie. Ta sytuacja była dla mnie jedną z motywacji by popracować nad pewnością siebie - wtedy mi jej brakło. Może temu twojemu znajomemu też brakowało odwagi.