jak nauczyć się okazywać uczucia? czy jest to wogóle możliwe?

mam taki ogromny problem, który dręczy mnie odkąd pamiętam i jest bardzo uciążliwy w życiu codizennym. Otóż nie jestem nauczona okazywac uczyć drugiej osoobie, nie potrafie tez mówić o tym co czuje, nie potrafe tego \'udowodnic. Jesczze do niedawna było to coś dla mnie normalnego, ze nie pokazuje sie uczuc w mojej rodzinie, ze tego nie otrzymuje od innych to tez nie potrafie tego dawać, ale teraz spotykam sie z chłopakiem z którym jestem barzdo szczesliwa tylko teraz mój problem przeszkadza i mnie i jemu. boje sie ze przez to ze jestem taka zimna jesli chodiz o uczucia moge go stracic. czy mozecie mi pomóc, doradzic w jaki sposob mozna to naprawic, czy wogole mozna cos w tej sprawie zrobic, bo dluzej nie chce tak zyc.

Porozmawiaj wprost z chłopakiem, jeśli będziecie wiedzieli czego chcecie to łatwiej to realizować. Mi tez było trudno, wydawało mi się, że nie potrafię, z czasem samo przyszło, zaczęłam od rozmów, przytulania (strasznie lubię się przytulać, ale tylko ze swoim mężem).

??

najlepiej wyrazisz uczucia szeroko rozkładając nogi

Ale uczucia, idź se gdzie indziej bo powietrze psujesz

Jestes prawiczką

Mysle,ze jezeli naprawde zdecydujesz sie zmienic i chcesz to zrobic to jest to mozliwe. Czeka cie dluga droga i walka z wlasnym ego,ale to jest mozliwe...Bardzo pomaga taniec,obcowanie z dziecmi i zwierzetami. Mam na mysli wczuwanie sie w sytuacje a nie powierzchowne kontakty...Taniec- taki ktory uwalnia emocje a nie dyskotekowe bumtarara. Mnie tez pomogl kontakt z ludzmi innymi "kulturowo". Moim zdaniem Polacy sa raczej chlodnym narodem,dotykamy sie i calujemy malo. A naprawde warto...ja moge powiedziec ze odkad zaczela sie ta moja metamorfoza...jedno zdanie - wiem co to znaczy CZUC ,wiem co to ZYC naprawde

dużo pytaj... np: pytaj jak ktoś się czuje... i słuchaj... obserwuj... naucz się też brać... zobacz jakie to jest przyjemne, gdy ktoś Cię przytula... będziesz wtedy znała wartość bliskości - będziesz chciala to odwzajemniać... dużo rozmawiaj... i pamiętaj, żeby czasami bawić się jak dziecko. powaga bywa w uczuciach śmiertelna... podoba mi się sugestia o zabawie ze zwierzętami...

pomocne rady jak stac sie osoba bardziej otwarta w okazywaniu uczuc????????????????

czesc agniesha :) wiesz jak przeczytalam twoj post, to jakbys wyjeła mi to z ust. Chyba jestesmy bardzo podobne wewnętrznie, tzn pod wzgledem uczuc i ich wyrazania. Tez nie jestem nauczona okazywania ich, i zawsze to bylo dla mnie normalne, w mojej rodzinie ten temat nie istnieje. Tez poznalam chlopaka i wetdy dopiero to do mnie dotarło, ze cos jest nie tak. To znaczy on dał mi to do zrozumienia, ze jestem chlodna, ze czuje sie tak jakby mi na nim nie zalezało. A zalezalo mi bardzo, tylko nie potrafilam tego pookazac. Teraz po około roku moge powiedziec ze juz jest lepiej. ale i tak nie tak dobrze jakbym chciala.Czuje to w środku, ale z uzewnętrznieniem juz gorzej.Jak sie czesto spotykam z nim, to jest coraz lepiej, ale jak mamy jakąś przerwe i przebywam wiecej w domu, to wszystko zaczyna sie cofac...Tak sobie mysle ze to zmieni sie dopiero jak zamieszkam juz samodzielnie, bo w domu nie zanosi sie na zadne zmiany, moi rodzice nie kumają tego ze nalezy rozmawiac o uczuiach, o tym co czujesz itp..

Ja mam to samo. ciągle jak na huśtawce,jak sie widzimy to jest git,potem znowu powrót do punktu wyjścia.najgorsze, ze często sama mam wrażenie że to moja wina i nie rozumiem dokladnie tej drugiej strony.

I tak nie jest z wami az tak zle.ja mam kolezanke ktora jest zimna jak lod!nigdy nie byla z zadnym facetem chociaz jest ladna i fajna dziewczyna,ale kiedy tylko jakis sie do niej zbliza to ona sie odsuwa,zbywa go.nie umie nawet przyjac komplementu jak ktos jej mowi,ze ladnie wyglada od razu sie oburza i szuka w tym jakiegos zartu.kiedy faceci ja dotykaja to jej mina wyglada tak jakby jej bylo niedobrze.nawet dla rodziny i znajomych nie potrafi byc ciepla i mowic im wprost co czuje.kiedy jest z facetem sam na sam to cos ja paralizuje i nawet nie umie spojrzec mu w oczy i caly czas jest spieta.kiedys jeden facet ja pocalowal na imprezie,a jej usta po prostu sie nie ruszaly.martwie sie juz o nia bo to wedlug mnie nie jest skromnosc czy niesmialosc tylko jakis wrodzony wstret do konatkow szczegolnie fizycznych z innymi ludzmi.marzy sie jej miec chlopaka,ale obawiam sie,ze zaden nawet najbardziej zakochany nie wytrzymal by z dziewczyna ktora nie daje sie trzymac za reke a na komplement odpowiada milczeniem i kwasna mina.

nauczycielką ale warto czasem poczytać - w księgarnaich jest wiele poradników psychologicznych również na podobne tematy.

Jakie książki w tym temacie możecie polecić?