Czy są tutaj mamy które po macierzyńskim wróciły do pracy??

termin mojego powrotu do pracy zbliża się wielkimi krokami - boję się o maleństwo - dziewczyny jakie miałyście obawy?

Wróciłam do pracy kiedy mój maluszek miał prawie 5 m-cy i bardzo to przeżyłam. Wydawało mi się, że robię źle i synek bardzo to będzie również przeżywał. Bałam się, że ominie mnie wiele spraw i postępów w rozwoju np. siadania, przewracanie, itp, a także miałam wrażenie iż nie będzie tak bardzo ze mną zrzyty. Wszystko to pomimo tego, że został z babcią, która bardzo go kocha i chce dla niego dobrze. Okazało się, że bardziej to przeżyłam ja (pierwszy dzień nie obyło się bez łezki) niż on i po paru dniach przyzwyczailiśmy się do tego. Fakt pierwszy dzień miałam wrażenie, że jest \"obrażony\";), czyli mało się śmiał i był osowiały. Teraz kiedy przychodzę z pracy autentycznie się cieszy i od razu jak mnie zobaczy chce do mnie iść na ręce. Da się przyzwyczaić, choć zawsze czekam na powrót do domu i poświęcam mu wtedy jak najwięcej czasu, żeby wynagrodzić mu moją nieobecność. A postępy w rozwoju i tak robi przy rodzicach:D - na szczęście;) Głowa do góry będzie dobrze.

ilość wpisów nie napawa optymizmem :O

Mój mały tez ma prawie 5 msc - na szczęście zostaje z babcią :) a ja mam nienormowany czas pracy.Ale mimo wszystko boję - właśnie o to co napisałaś asiek78. - najbardziej - że omina mnie te cudowne chwile - a może jestem wyrodną matką???

ma teraz 5 tygodni. Ja rowniez obawiam sie powtotu do pracy. Boje sie ze bede strasznie tesknic i myslec o niej i ze to bedzie nie do wytrzymania. Nie wiem tez jak corcia zareaguje na rozstanie, mam nadzieje ze nasza wiez nie oslabnie

ja wracam za dwa tygodnie i juz swiruje bo nieznosze tej pracy ;( Ciazge szukam innej a teraz na zlosc nie dzwonia z innej choc robie wszystko i wysylam setki CV dziennie. Jakis zastoj poerniczony. Zazdroszcze tym co maja wlasna firme i nie musza pracowac pod kims ;(( kurde co zrobic..na meza liczyc nie moge.

Ja wrocilam do pracy po macierzynskim jak mala miala 5,5 miesiaca. I tak jak moja poprzedniczka bardzo przezywalam. Ale po pierwsze da sie przyzywczaic (innego zreszta wyboru nie ma) a po drugie nie my pierwsze i nie ostatnie wobec takiego dylematu. Malutka swietnie zaakceptowala nowa sytuacje. Jej ukochania niania ma tyle pomyslow ze naprawde dziecko jest bardzo zadowolone a rano czeka jzu po drzwiami na nia. Tez jak wracam z pracy to mala absorbuje caly moj czas. Niestety powrot do pracy wiaze sie rowniez z calkeim nowym rozkladem dnia i nagle zycie przyspiesza do nienormalnego tempa. Wracam z pracy i spedzam te 3 h z mala. Klade ja spac a wtedy czas na typowe domowe obowiazki. Niestety...Nadrabiamy za to czas w weekendy. Spedzamy maksymalnei jak sie da w trojke :)