Komu wczoraj zawaliło się życie tak jak mi???

wspolczucia. czasem sie boje ze spotka mnie to samo i rozmyslam i nie moge sie cieszyc terazniejszoscia

wczoraj klekal przedemna zebym tylko z nim byla!!ze mnie kocha ze zrobi wszytsko zeby dac mi szczescie..:(ze dopiero teraz dotrao do niego ze moze mnie nie byc ze zle robil ze teraz zrozumial...sama nie wiem!!:(((z jednej strony tesknie a z drugiej mam kompelna pustke w glowie:((

A u mnie jak??? W sumie jestem w jakimśszoku.. nie dociera do mnie, ze go nie ma ... jakies dziwne uczucie... na pewno pozytywne jest to, ze czuję się spokojna, nie muszę się ciągle denerwowac, myślec co on robi, gdzie i z kim... W tygodniu wszystko jest jakies takie do zniesienia.. praca, dom, praca, dom... kazda minute zajeta czyms by nie myslec... najgorzej bedzie w weekend.. juz sobie wyobrazam ta przerazajaca pustke - bedzie ciezko... ale coz moze tak mialo byc??? Moze czeka mnie cos pieknego w zyciu jeszcze? zobaczymy