Dla dziewczyny z linii 131...

Tysiące ludzi spotykamy codziennie w środkach komunikacji... Na wiekszośc z nich nigdy nie zwracamy uwagi... ale na szczęście są wyjątki, dzięki którym podróż ze zwykłem i szarej codzienności zmienia się w coś niezwykłego i zapadającego na długo w pamięć... Uśmiech i urok pewnej dziewczyny sprawiły, że dziś tego doświadczyłem... Trwało to 19 minut... zobaczyłem ją dziś (10 lutego) w linii MZA Warszawa (MAN NG313) o godz 15:20 na przystanku przy Belwederskiej, gdzie wsiadałem... ona wysiadła przystanek przed końcowym przy Dworcu Centralnym... Jedna osoba, której już nigdy nie spotkam, nie poznam imienia i nigdy nie zamienię słowa... ale zapisała się w mojej pamięci... To takie chwytanie chwili radości... dzięki nieznanym osobom... Smune tylko to ,że nie ma szans żeby taką osobę poznać... bo sami wiecie jak to by wyglądało gdyby obcy gość zagadał do nieznanej samotnie jadącej dziewczyny... Wiem że tego nigdy nie przeczytasz i sie nie dowiesz, ale dziękuję za to że jechałaś tym autobusem...

pieknie powiedziane

Ja kiedyś też jeździłam linią 131:) Fajna sprawa... wspomnienia mi się uruchomiły:( Powodzenia... może ją jeszcze spotkasz;)

ja nie mialabym nic przeciwko zeby przystojny nieznajomy zagadal do mnie :D

No wlasnie, dlaczego faceci mysla ze jak zagadaja do kobiety to ona ucieknie... trzeba umiejetnie zagadac :P

oj, oj!

Wcale nie trudno zagadać, wystarczy udawać, że się nie zna trasy i pytać gdzie należy wysiąść by dotrzeć w jakieś miejsce, a potem już można nawiązać jakąś rozmowę.....trochę inwencji chłopaki !

wela> troche by bylo ciezko bo jechałem na Centralny, a pytanie sie o niego w linii 131 to jak szukanie Kremla będąc na pl Czerwonym w Moskwie;)