Ktore nie chcialy dziecka a im sie odmienilo..? Wazne!

Nigdy nie chcialam miec dziecka i zastanawiam sie czy sa tu kobietki, ktore czuly podobnie a potem nagle zapragnely miec dziecko. Zastanawiam sie czy ktores z was sie to przydazylo?

up

up

chciałam mieć dzieci i teraz jestem w ciązy. Ale znam kobiety, które tego nie pragnęły. Jedna z nich moja ciotka "wpadła" mimo wszystko. Teraz ma 6 letnią córę i swiata poza nią nie widzi. Ciąże jednak wspomin żle i nie zdecydowała sie na dtrugie dziecko.

Dziekuje Ci za odpowiedz :) To bardzo wazne dla mnie.

czemu to dla ciebie ważne?? Sama nie chcesz mieć dzieci a jesteś w ciąży??

Jeszcze dziesięć lat temu nie wyobrażałam sobie siebie jako matki... Potem spotkałam mężczyznę, o którym byłam pewna, że będzie wspaniałym ojcem moich dzieci. I jest, mamy trójkę :). A ja z radością oddałam się macierzyństwu. :)

Myślę, ze jest mnóstwo kobiet, które płakały nad dwiema kreseczkami, ale gdy już się dziecko narodziło - pokochały je najmocniej na świecie. Ja do nich także należę.Moja pociecha to moje oczko w głowie, to ktoś, kto nadaje sens memu życiu i nieważne, że nie był planowany. Nie zamieniłabym go na żadne skarby świata!

I mimo 40-stu lat nadal nie mam.

Dziekuje za wszystkie wypowiedzi a odpowiadajac na pytanie - nie jestem na szczescie w ciazy.

To ja też sie przyłączę i coś ci opowiem.Mam koleżankę która miała już dwójkę dzieci i napewno nie planowała więcej ich mieć ale miała pecha i okazało się że jest w ciąży.Ja ją poznałam jak była w 4 miesiącu.Cały czas opowiadała mi że nie chce tego dziecka,że chce poronić i rzeczywiście robiła wszystko aby tak się stało,ale widocznie dziecko bardzo pragnęło żyć bo wkońcu sie urodziło całe i zdrowe?A co koleżanka na to?Oszalała na jej punkcie.Dziś ta dziewczynka ma 4 lata i jest śliczna.

ja jestem wlasnie w koncowce pierwszej i nieplanowanej ciazy. oczywiscie plakalam po ujrzeniu 2 kresek, ale przez mysl mi nie przyszlo dzialac aby to "odwrocic". Teraz, choc juz za 2 tyg. mam termin, nadal nie czuje sie do konca przygotowana do bycia matka... mam tylko nadzieje, ze zakocham sie w moim dziecku i nigdy nie bede zalowac, ze jest na swiecie...

Mi się wydaje, że tak do końca to żadna z nas nie jest na to gotowa. Nawet wtedy kiedy pragnie dziecka. Macierzyństwa w pewnien sposób trzeba się nauczyć i \"przyzwyczaić\" do tej myśli. Ja mam kochanego synka, który był oczekiwanym dzieckiem i czasem jeszcze teraz po prawie 10 m-cach nie dociera do mnie, że jestem matką ;) Nie raz sobie powtarzam w myślach \"jestem mamą\" :) ale to wszystko w pozytywnym sensie. Po prostu dla mnie dziecko powstałe z dwóch malutkich komórek jest naprawdę cudem :) Teraz zaczyna biegać koło mnie śliczny mały człowieczek, który ma zawsze uśmiech na twarzy i nawet po ciężkim dniu w pracy od razu lżej na sercu. Oczywiście to jest moje subiektywne odczucie ;)

Ale to prawda.Gdy ja wyszłam za mąż ,moim jedynym celem było zajść w ciążę,bo trzy dni przed ślubem poroniłam.Widocznie to spowodowało że tak bardzo pragnęłam być mamą,bo wcześniej mówiłam że jeszcze mam czas.Nie mogłam się doczekać kiedy to dziecko wkońcu się urodzi i takie tam.Wkońcu gdy się urodziło okazało się że wogóle nie byłam przygotowana emocjonalnie do bycia matką.Być może gdybym mieszkała z rodzicami byłoby mi lżej,a tak byłam sama z mężęm.było mi ciężko ale musiałam jakoś sobie dać radę.Teraz ten dzidziuś skończył w styczniu 10 lat,a drugi 6.I muszę wam powiedzieć że dopiero gdy urodziłam drugiego syna poczułam się 100% matką.Może to głupie ale tak czułam i tak bylo.

Ja nie chciałam mieć dziecka, zaszłam w nieplanowaną ciążę i postanowiłam urodzić. Teraz moje dziecko ma 8 miesięcy. Jednak wiele razy żałowałam, że urodziłam, mam nadzieję że kiedyś mi to minie. Dziecko jest fajne, ale nie przez 24h na dobę, nawet kiedy mąż i rodzina bardzo pomagają. Życie bardzo się zmienia i niestety dla mnie jest to zmiana na gorsze. Po prostu chyba nie powinnam mieć dzieci

autorce topicu chodziło o to, która zmieniła zdanie a nie która wpadła..przecież to duża różnica. Chodzi o to, że najpierw nie chciała a później swiadomie zdecydowała się na dziecko.

od liceum powtarzała, ze nigdy nie będzie mieć dzieci, ze ich nienawidzi itd 3 lata temu wyszła za mąż, teraz starają się z mężem o dziacko, a ona ma deprechę za każdym razem, gdy dostaje okres nie wiem, czy dojrzała do tego emocjonalnie, czy po prostu stabilizacja, mąż, małżeństwo wpłynęły na jej zdanie wiem, ze teraz bardzo chce mieć dziecko czy to wystarczy za odpowiedź?