tata-alkoholik..

ma ktoś podobny problem do mnie? w sumie teraz sie wyprowadził ale mam bardzo duzo wspomnien z dziecinstwa które chciałabym wyrzucic z pamieci..

a jak często wasi pija? bo moj to ma tak, ze potrafi przez jakiś czas nic, znaczy tak z góra 3 tygodnie, a jak już zacznie, to koniec, przez pare dni codziennie :( a najgorsze jest to, ze on uwielbia być nie wstawiony, ale poprostu pjany tak, ze czasem ktoś go przyprowadza pod ręke :( i tak jest od zawsze, odkad pamiętam, a mama mowi ze odkąd wzięli slub :(

do terapia i odwyk - pewnie czemu nie, gdyby on jeszcze chciał :( jemu jest dobrze tak jak jest, szkoda tylko ze przez niego cierpi całą rodzina, zwłąszcza mama:( co z tego jak przeprasza i mowi ze już nie będzie, skoro my i tak wiemy ze następnego dnia sytuacja sie powtórzy :o

Mój Tatuś też pił, i zmarł:( alkohol Go wyniszczył, niestety :( Pomóżcie waszym Ojcom póki jeszcze nie jest za późno.......

współczuje ci bardzo :( mój też zaczyna mieć problemy z wątrobą, boli go często brzuch, ale szczerze mówiac, wcale mi go nie żal, sam siebie niszczy, i nie chce sobie pomóc. Żal mi siebie i mamy, bo to my najbardziej cierpimy. Czasami nawet myślę, ze byłoby nam lepiej bez niego :o

Gdybym mogła cofnąc czas, to próboałabym MU pomóc, by Go wyciagnąc z tego bagdna, jakim jest alkohol...

to mu powiedz, ze nie chcesz się z nim rozstac gdy on bedzie miala 45-50lat i niech zasuwa na odwyk

Trzeba pomóc takim ludziom. Oni sami sobie nie pomogą. ja niestety wiem, co z czlowiekiem moze zrobic alkohol, efekty regularnego picia widac w starszym wieku...co często niestety kończy się tragicznie

jej nie myslałam, że tyle osób ma podobne problemy do mnie.. szczerze mowiąc to j amojego taty juz nie lubie.. kocham bo tak wypada, bo to tata ale mam go dosyć.. pamiętam jak lezałam w łóżku a on przychodził pijany, budził mnie i gadał takie głupoty, że jedyne co mogłam zrobić to rozpłakać sie.. i tak robiłam.. wiele nocy tak spedziłam.. to okropne.. najgorsze jest to , że mu sie nie da mpomoc.. on nie rozumie, że ma problem, nic do niego nie dociera.. smutno mi, że musze zaczynać samodzielne życie z takim cięzarem, z takimi wspomnieniami..

Piłem. Dużo nawet... Zaczeło sie na studiach, akademik, imprezy...wiecie jak to jest. Przestałem to kontrolować i doszło do tego ze nie trzeźwiałem. W ogóle...alkohol stał sie celem mojego zycia. Doszło kiedys nawet do tego że miałem myśli samobójcze jak zrobiłem sobie 2 dni przerwy....(!!!!!!) Wyszedłem z bagna alkoholowego...podali mi rękę kiedy leżałem w rynsztoku. Teraz sam podaje ludziom rękę żeby mogli powstać. Czytając Wasze posty, doszedłem do wniosku jak bardzo bym skrzywdził swoje dzieci (jeśli bym je miał) Bo z tej perspektywy nie patrzyłem na szkody wywołane alkoholizmem. Jak ktoś chce pogadać względnie wygadać, chetnie pomoge. Po to jestem: rafal.wolski@voila.fr Pozdrawiam :)

moja mama rozwiodla sie z jcem...za duzo pil...teraz nie mam znim kontaktu od 8 lat...jakos mi sie nie spieszy do niego.

smutne to wszystko.. ale cóż takie życie. moja mama kiedyś chciała sie rozwieść ale teraz on wyjechał i jest lepiej bez niego zawsze jest lepiej. NAjgorsze jest to, że nigdy nie powiedzieł, że mnie kocha, że jestem ładna, że mu na mnie zalezy nic. A teraz ma do mnie pretensje, ze do niego nie dzwonie, nie pisze i urywam kontakt. nie czuje potrzeby, żeby mu mowić o waznych dla mnie rzeczach bo ja nie byłam dl aniego wazna przez tyle lat. gdybym była to posłuchał by mnie i przestał pić..

straszne, że ludzie maja takie problemy..