TĘSKNIĘ ZA RODZINĄ I MOIM MIASTEM

Od 10 miesięcy mieszkam i pracuję w Anglii. Przyjechałam utaj z acji braku pracy w Polsce. Jestem po studiach a pomimo to nie mogłam znaleźć pracy. Ale nie w tym rzecz. Trafiła mi się okazja więc wyjechałam. I nagle znienacka dopadła mnie tęsknota za moimi rodzicami, siostrą...Mój chłopak jest tutaj razem ze mną ale i tak nie umniejsza to mojej tęsknoty...Wcześniej byłam tutaj sama i dawałam sobie radę...Nie tęskniłam. A teraz nie wiem co się dzieje...Nie jest mi tutaj źle - oboje pracujemy (jednak przez agencje) ale to nasze życie tutaj to tylko dom-praca-dom-praca. Owszem w weekendy zwiedzamy sobie Anglię ale nie moge sobie dać rady z tą tęsknotą...Smutno mi czasami jak oglądam zdjęcia rodziny, znajomych. Wszyscy zostali w Polsce. Jednak do Polski nie ma sensu wracać bo nic tam na nas nie czeka...Tutaj dobrze zarabiamy, żyjemy na jako takim poziomie - bez szaleństw...Oboje jesteśmy młodzi ale serce rwie się do kraju... Czy ma ktoś takie rozterki??

Myślę, że nie jesteś tutaj sama...

Miną z czasem. Nie martw się.

Tak - tylko ile tego czasu potzrebuje... :(

3 miesiące do 1,5 roku. Ważne że masz chłopa na miejscu, robotę. Moje życie w kraju wygląda podobnie, praca praca i praca....

Albo "jaki taki poziom" życia i związane z tym przyjemności (zwiedzanie, koncert, kino, sporkanie przyjaciół, albo "praca-dom-praca".Na coś się trzeba zdecydować. Są urlopy, są samoloty - kontaktu z rodziną nie musi się zrywać. Ja pracuję w Polsce, ale rodzina jest o 350 km ode mnie - sytuacja podobna

Jestem tutaj praktycznie z jednego powodu...Kasa...Ale przeciez kasa nie jest najważniejsza...Chciałabym mieć dziecko ale targają mną te same wątpliwości co w Polsce...A nie chcę jak niektóre babki ciągnąć kasy z pieniędzy społecznych angoli. W końcu nie po to tutaj przyjechałam. Z jednej strony chciałabym jeszcze się wyszaleć, podróżować ( wycieczki do ciepłych krajów są tutaj tanie - stac nas na nie) a z drugiej jestem już w takim wieku, że chciałabym się zacząć sprawdzać jako matka. Do doopy z tym wszystkim...

Ja też tęsknię za rodziną to już 4 lata. Mieszkamy na dwóch końcach Polski. Jak ktoś jest mocno związany to zawsze będzie tęsknić. Widzę to po mojej mamie i jej siostrze. Minęło 26 lat i dalej tęsknią. Ale tak już jest... z czasem będzie łatwiej.

Rozumiem Cie. Ja jestem w Niemczech, niby niedaleko od domu. Mam tu tez chlopaka, studia, prace. Ale okropnie tesknie za Polska. Kazdy dzien w Polsce to dla mnie swieto, ktore daje mi sile na reszte tygodni. Mam tam rodzicow, przyjaciol...Czasem wydaje mi sie, ze wolalbym byc w Polsce, nawet bez mojego chlopaka...Bo on nie daje mi tego, co daje mi sama swiadomosc bycia w Ojczyznie.

Inaczej by było gdybym miała stałą pracę...Bo nawet jak pojade na urlop - owszem zapłacą mi ale nie jestem pewna czy wezmą mnie z powrotem do pracy po urlopie...W sumie pracując przez zgencję nie masz komfortu psychicznego... A jeśli chodzi o poziom życia - to nie odbiega on od poziomu w Polsce...Owszem możemy sobie pozwolić na wiele ale nie szastamy kasą na lewo i prawo żeby pokazać jak nam się tutaj powodzi - jak niektórzy nasi znajomi. Zauważyłam, ze pieniądze bardzo ludzi zmieniają - na gorsze. Miałam przyjaciółkę - nie mam przyjaciółki. Odbiło jej... :(

Jeżeli chodzi o dziecko to zawsze wydaje się, że jeszcze nie czas na nie. To jest błąd. Oczywiście według mnie. Ja staram sie o dzidzie już 2 lata i ciągle są jakieś przeszkody. A wydawało by się, że to takie chop. Im bardziej się chce tym bardziej nie wychodzi :( Raz już miałam ciążę pozamaciczną.

No własnie...Z Mamą jestem bardzo związana...Jak mieszkałam w Polsce były gorsze i lepsze dni - jak to bywa...Ale teraz dopiero odczuwam brak tego kontaktu na codzień...Owszem dzwonimy do siebie, mailujemy. Ale cholercia to nie to samo...

Jeszcze przed wyjazdem - gdy nie wiedziałam czy mój wyjazd dodzie do skutku staraliśmy się o dziecko...Nie wychodziło a potem wyjechałam...Wiem, ze moge mieć problem z zajściem w ciążę - ale ciągle mówię, że to jeszcze nie ten czas...Mój chłopak namawia - a ja się stawiam. A kiedyś było odwrotnie...Kurcze blade - dlaczego życie jest takie skomplikowane...??

Wrócę tu wieczorkiem - bo muszę lecieć do pracy...Dziękuję za odpowiedzi :)

No właśnie - myśle o tym. Jak pojadę do Polski to nie powiem nikomu i bedę przebywać tylko z rodziną...Bo w innym razie znowu bedą mnie rozrywać - a czas leci tak szybko, zetydzień czy dwa to nic...Do zobaczenia wieczorkiem :)

A kuku...Czy jest tutaj ktoś? :)

Jedyna rada pojawic sie w Polsce...odprezysz sie, przebywajac wsrod rodzinki i swieze wspomnienia zabierzesz ze soba do Anglii. Tesknota z czasem zmniejszy sie, ale jakas jej czesc bedzie zawsze. W koncu mamy slowianska dusze ;) Poza tym, masz racje, ze nie pieniadze sa najwazniejsze, ale tak czy owak jakos trzeba zyc a jesli Ojczyzna nam godziwych warunkow nie gwarantuje, to trzeba wyjechac z kraju i to nie z przyjemnosci a z koniecznosci i to jest najgorsze :( Rozstania sa zawsze trudne a tym bardziej, jesli masz swiadomosc, ze jestes taaaaaaak daleko :o Moja kolezanka nie wytrzymala i po pol roku wrocila, stwierdzila,ze nie byla tam soba, bo coz z tego, ze bylo ja stac na wyjazd na Malediwy jak i tak ja to nie cieszylo, nie byla tam soba :( Do tego mowila, ze dopiero na obczyznie stala sie patriotka. Kazdy jest inny, kazdy ma do tego inne podejscie, ale jak sobie sama z tym nie poradzisz, to nikt Ci nie pomoze, bo jak mozna uleczyc steskniona dusze ? ;)

Moja koleżanka dawno temu, po studiach wyjechałado USA, tylko na chwilę. Ale poznała chłopaka,pobrali się, ma czterech synów.Zawsze tęskniła za Polską i rodziną. Niestety, nie było to możliwe, gdyż wypadła z zawodu (stomatolog), tam nie nostryfikowała dyplomu, bo brak czasu-dzieci. W Polsce byłoby jej bardzo ciężko. Mąż zmarł, została sama z dziećmi, pracuje na domkach i radzi sobie finansowo. Ale co roku przyjeżdża na wakacje do Polski. Zachwyca się kazdym krajobrazem, zakątkiem,tu, mówi,czuje się szczęsliwa. Za kazdym razem żałuje decyzji o wyjeździe.Nigdy nie pozbyła się tej tęsknoty. No cóż, ludzie są rózni, jednych pochłonie kasa, byle jak, byle gdzie. Inni , zwłaszcza ci głęboko związani z rodziną, będa zawsze tęsknic do Ojczyzny, do bliskich. Czasy są okrutne,niestety, bo zmuszają do wyborów wbrew sobie.

Ja również jak Izabela mieszkam w Anglii. I bardzo tęsknię za rodziną. Wczoraj mama przysłała mi zdjęcia mailem to tak się zbeczałam, ze hej ;( Wydaje mi się, że dobrze by mi zrobił urlop w Polsce...Ta tęsknota czasami nie daje żyć...:(