Trzy pytania na poważnie!!!

- dlaczego tak boicie się życia bez partnera tzw. samotności? - dlaczego mając partnera wymagacie aby był tylko Wasz i zawsze wasz? - dlaczego kiedy on/ona odchodzi - skończyło się życie?

- nie boje sie zycia w samotnosci, jesli samotnosc uwazasz za brak partnera/partnerki. jesli chodzi o calkowity brak kontaktu z ludzmi, to owszem, obawialabym sie czegos takiego, ale to chyba kazdy potrzebuje ludzi przy sobie - w moim zwiazku akurat jest na odwrot- to jemu bardziej zalezy na tym bym byla tylko przy nim z nim jego i tlyko jego, choc ja czasem potrzebuje innych lub samotnosci i odpoczynku:P - zycie sie konczy dlatego ,z eo drastyczna zmiana przy najmneij jesli zwiazek byl dlugi- przyzwyczajen nie tak latwo sie pozbyc no i uczucia sie tez niepredko zmieniaja- dziwisz sie zatem? z reszta- kazdy sie potem podnosi, "odradza" i zyje czasem lepiej, tylko to "konczace sie zycie" jest etapem zamykania pewnego etapu, zmiany tych przyzwyczajen itp :)

Niech mi ktoś jeszcze odpowie.

mogę odpowiedzieć jedynie na pierwsze pytanie a na inne nie gdyż: "nigdy nie miałem... nie mam przyjaciół bo nie umiem nawiązywać przyjaźni nie wiele rzeczy mnie interesuje a te które mnie interesują nie są w moim zasięgu ciągnięcie życie na zasdzie że tak trzeba i jeszcze mnie coś spotka...nie jest dla mnie żadnym argumentem spełnianie się zawodowe i takie tam...też mam w poważaniu bo się wcale nie spełniam chwilowo nie pracuję...mam nadzieję że chwilowo...ale jak będę zap. to po co i dlaczego...więc kicha należę do ludzi którzy muszą mieć zewnętrzną motywację...bo wewnętrzną to mam autodestrukcję

Dzieki Wam, może ktoś jeszcze???

Ja mam Faceta Tylko i Wyłącznie dla siebie i On ma mnie Dla siebie

1. Przeraza mnie samotnosc..wracanie do domu w ktorym nikt nie czeka..Cos strasznego.Nie ma sie z kim cieszyc, smucic, martwic, nie ma z kim marzyc, nie ma kto pomoc, nie ma komu pomagac, nie ma z kim przebywac, rozmawiac i milczec. Nie ma nawet z kim sie nudzic..Owszem, jest rodzina, sa przyjaciele, znajomi, ale to nie to samo.. 2. Jak sie kogos kocha to normalne chce sie go miec tylko dla siebie :) Ale to nie znaczy ze tego wymagam..nie jestem w stanie nikogo zmusic zeby byl na zawsze tylko moj..Owszem, chcialabym, ale to nie jest calkowicie ode mnie zalezne..Moge sie tlyko starac zeby ten ktos chcial zawsze ze na byc :) 3. Gdy on/ona odchodzi to wydaje sie ze zycie sie konczy..bo nagle zycie sie zmienia o 180 stopni,bo sie jest przyzwyczajonym do tego czlowieka, bo sie go nadal bardzo kocha, a jak sie kocha to chce tego kogos miec zawsze blisko, chce sie mu pomagac, zawsze go wspierac i uczestniczyc w jego zyciu..Bo traci sie poczucie bezpieczenstwa,ukochany czlowiek cie odrzuca, jestes sam i zdany na siebie...

- kocham samotność! lubie być sam na sam z moimi myślami, pobyć trochę ze sobą -niestety rzadko jest mi to dane - jak zasógerowałam mojemu partnerowi w luźnej rozmowie, że wybaczyłabym mu niezobowiązujący numerek na boku (tego samego oczekiwałabym od niego) to usłyszałam, że coś podobnego jest nie do przyjęcia -bo to coś strasznego obudzić się w środku nocy i nie znaleść JEGO ,a łożko jest wtedy dużo za duże

- dlaczego tak boicie się życia bez partnera tzw. samotności? nie boję się samotności, wręcz przeciwnie, lubię ją i robię wyjątek dla tego innego, że zgadzam się dzielić z nim życie. Jakby go nie było, byłoby mi dobrze samej, mam to wypróbowane. - dlaczego mając partnera wymagacie aby był tylko Wasz i zawsze wasz? jak partner, to wtedy gdy on chce na serio partnerować, towarzyszyć, być lojalnym, jest to możliwe gdy jest tylko mój a ja jego, inny to po prostu oszust i po cholerę miałby ze mną być, czyli jesli ma inne nastawienie, to niech spada - dlaczego kiedy on/ona odchodzi - skończyło się życie? nieeeee.... to tylko chwilowe wrażenia w końcu wiele tu zdradzonych i pozostawionych a jakoś piszą, czyli żyją po prostu trzeba pogodzić się ze swoją pomyłką, z tym że źle się kogoś oceniło a nie był wart zaufania i iść dalej, ot, nigdy nie wiadomo co jest za zakrętem

Jakbys mial ponad 20 lat i nigdy nie mial partnera/partnerki, to bys nie zadawal/a takich pytan ;(

- dlaczego tak boicie się życia bez partnera tzw. samotności? nie boje sie. Cale zycie bylam sama, przyzwyczailam sie i dobrze mi z tym :) Nie jestem zatwardziala samotniczka ale wole byc sama niz trafic na niewlasciwiego mezczyzne. - dlaczego mając partnera wymagacie aby był tylko Wasz i zawsze wasz? Jakbym miala partnera to chyba oczywiste, ze chcialabym alby byl tylko moj... \"Gdy sie kogos prawdziwie kocha wiernosc nie jest zadna cnota\" - dlaczego kiedy on/ona odchodzi - skończyło się życie? Jeszcze sie tak nie zdarzylo. Ale to napewno nie bylby koniec zycia. Mam gorsze problemy :P

1) nie boję sie życia bez partnera. boję sie życia bez przyjaciół. 2) nie wymagam od niego, żeby był tylko mój. wymagam, żeby mnie nie zdradzał. ot co 3) a kto powiedział, że skończyło sie życie? czasem wydaje sie przez chwile, że nastapił koniec świata - u mnie tak sie zdarza w przypadku, gdy ktoś (facet np) mnie oszuka. pytania sa tendencyjne, zadane przez jakiegos faceta, który chce sobie poprawić samopoczucie? ;-)