Związki, gdzie dzieli Was duża odległość - jak sobie radzicie?

shorty-wybacz

tak, dopoki ja nie skoncze tutaj studiow, potem byc moze wyjedziemy do stanow (stamtad on jest). bedzie sie staral tu przyjezdzac narazie jak najczesciej, chociaz na 2-3 dni. bdzie ciezko ale przezyjemy i wam wszystkim tez tego zycze.

powodzenia za to powitania jakie są miłe:D miłego

Powitania sa BARDZO mile ale mysl ze za chwilke znow sie rozstajemy jest okropna:(

Ano. Tak ciężko powstrzymać mi łzy wtedy. Nawet on ma czerwone oczka. Dobrze, ze jest internet, telefony komórkowe :)

Moj M tez mial takie oczka jak wyjezdzal:( to jest okropne uczucie:(

Heh miałam nadzieję na taki topik-wsparcie, jakich tu wiele, no ale cóż :P No napsize Wam, że sobie rozmawiamy na gg ale co to jest w porównaniu ze zwykłą rozmową. Aż czasem bola niektóre tamty dziewczyn, co narzekają na facetów swoich za byle duperele, a nie wiedza jak to jest, gdyby miały mieć ich tak daleko :P

jestem w związku z facetem który mieszka 300km ode mnie. nasz związek dopiero się zaczyna...czsęsto zastanawiam się czy jest sens to wszysko zaczynać... poznalismy się na necie, też nie na portalu randkowym :) jest mi ciężko, chociaż dużo dają mi jeszcze telefony...jeszcze bo nie jesteśmy ze sobą aż tak blisko żeby tęsknić za zwykłym przytuleniem wieczorem (jescze ze sobą nie sypiamy) czy porannym wslnym śniadaniu ;) widujemy sie raz na miesiąc :( :( :( chciałabym to zmienić, ale nie stać nas na autobusy... ach...to zycie takie pogmatwane :( na razie mu ufam, nawet jak idzie na imprezę to się nie martwię, poprostu chcialabym być tam z nim...

Te 300 km jakieś takie popularne :) My, póki są wakacje, widujemy się częściej, ale potem będzie gorzej, on wyjedzie za granice i wróci w październiku dopiero... I potem też nie będzie jak się spotykać. Kurcze, to takie trudne. Jest nam ze soba tak dobrze a praktycznie nie ma szans, żebyśmy byli razem.