Która z was świadomie zdecydowała się na drugie dziecko?

Przymierzam się do drugiego dziecka od ponad trzech lat i ciągle nie mam odwagi. Moje pierwsze dziecko ma ponad 5lat. Pozdrawiam

a my od ponad 3 lat probujemy zostac znowu rodzicami corka skonczyla 4 lata w kwietniu i najwyzszy czas na rodzenstwo, tylko niestety ciagle cos nam staje na przeszkodzie (chodzi mi o zdrowie) obydwoje z mezem bardzo bysmy juz chcieli miec drugiego malucha no i nie tracimy nadziei ze kiedys sie uda ps. ja jestem jedynaczka i moge powiedziec tylko tyle - swiadomie dziecku bym nie zrobila krzywdy zeby bylo jedynakiem, smutne i nudne jest takie zycie w pojedynke

a ja nie chce miec drugiego. nie bede sobie sprawiac drugiego tylko dlatego ze "tak sie powinno" skoro sama tego nie czuje...

a ja bym chciała ..... Tyle że ....boję się wypaść z obiegu zawodowego boję się że z przeprowadzki nici . No i jaką mam pewność, że między nami będzie ok? Mąż dużo pracuje i w domu jest gościem więc będę zdana tylko na siebie. Mimo to jest we mnie chęć zostania matką po raz drugi. Nie tylko dlatego, że nie chcę fundować mojemu dziecku życia w pojedynkę ale też dlatego, że jest we mnie jeszcze siła i miłość dla drugiego. I jeszcze jedno.....OKROPNIE boję się porodu.

My z mężem zawsze chcielismy więcej niz jedno dziecko. A różnica wieku wydawała nam się optymalna 2-3 lata. I dlatego, nie zważając na to, że nie jest lekko, nasza córeczka jest bardzo...energiczna :) i absorbująca, w pełni świadomie zdecydowaliśmy się na drugie dziecko - przyjdzie na świat w lutym przyszłego roku :D Róznić ich będzie 2 lata i 4 miesiące. I już się nie mogę doczekać, choć wiem, że jak zwykle większośc obowiązków spadnie na mnie. Pozdrawiam!!!

AniaM ja tez jestm jedynaczką, mam 15 lat i wcale nie uważam, zeby to byl osmutne zycie. Może twoje takie było, ale mówiąc o zyciu mów zawsze za siebie a nie za innych. nigdy nie chcialabym mieć rodzenstwai cieszę się, ze jestem jedynaczką. jesli w przyszlosi mialabym miec dziecko ono tez będzie jedynakiem/jedynaczka.

Ja nie chcę drugiego dziecka. Wychowię córkę tak, by to jej jedynactwo nie stanowiło dla niej problemu i nie było dla niej krzywdzące. Rodzeństwo czasem nie może się ze sobą porozumieć, ja i moja starsza siostra jesteśmy tego żywym przykładem. Nie chcę, żeby między moją córką, a jej siostrą czy bratem była taka nienawiść jaka jest między mną, a moją siostrą. Rodzice i dwójka dzieci, to taki typowy modelowy obraz polskiej rodziny.

Typowy, nie typowy - to kwestia podejścia. Ja tam spotykam ostatnio same 2+1... A ja planuję mieć czwórkę, ale następną dwójkę za jakieś 10 lat :)

NIezdecydowana Mama ma racje.

ja mowie z perspektywy doroslego czlowieka ktory boryka sie z roznymi problemami, mam bardzo chorego ojca i wiem ze w razie czego rodzice sa zdani tylko na mnie, zreszta czasami bym chciala miec siostre czy brata na ktorego wsparcie moglabym liczyc. no i to nie tylko moje zdanie ale wielu znajomych jedynakow ktorzy sa w wieku blizej 30stki a jesli idzie o fundowanie dziecku rodzenstwa bo tak wypada czy zeby nie bylo jedynakiem to nie sa to pwoody dla ktorych chce miec jeszcze jedno dziecko. mam tyle milosci ze jeszcze i dla dwojki by wystarczylo ale na trzecie dziecko swiadomie bym sie nie dezydowala z obawy o to czy finansowo i lokalowo sobie poradzimy. mamo jedynaka - ja mialam bardzo trudny porod, cala ciaze zagrozenie plus wiele komplikacji ale mimo wszystko swiadoma wszystkich niedognosci po porodzie (znowu nocne wstawanie pieluchy niania) a takze tych w czasie ciazy (bardzo podupadlam na zdrowiu) PRAGNE kolejnego dziecka i mam nadzieje ze TEN tam na gorze pozwoli mi ponownie zostac matka...

model faktycznie mamy 2+1 a nawet 2+0 Może za jakie 2lata jak wyjdę z zawodowego zakrętu... Między mną a siostrą jest 10 lat różnicy i to nam nie przeszkadza wiec myślę że jeszcze mam trochę czasu.

A ja swiadomie się zdecydowałam.Tzn.zdecydowalismy się swiadomie na drugie dziecko. Jest juz z nami mała Ania. Różnica wieku między moimi dziećmi to 2lata i 9m-cy. Pierwsza ciąża też była zaplanowana i wyczekana.Tak samo i druga Moje dziewczynki są super:)

Ktośka z w-wy - jak zareagowała Twoja starsza córeczka na pojawienie się dzidziusia w domu??? Ja też chciałabym mieć dwie dziewczynki :D

Jestem mamą dwóch synków, 6 letniego Michała i 2 miesięcznego Pawełka. W obu przypadkach była to świadoma decyzja. Michałek póki co bardzo kocha swojego braciszka, może przestanie gdy maluszek zacznie zabierać mu zabawki ;) :)

Nie mogę sobie wyobrazić życia bez mojej starszej o trzy lata siostry. Jako dzieci na zmianę razem bawiłyśmy się i kłóciłyśmy tak, że czasami aż wióry leciały, ale teraz jest super. Pozdrawiam moją siostrę.

mam brata i siostrę brat jest 12 lat młodszy siostra 13 lat młodsza moja mam miała problemy z zajściem w ciążę stąd ta różnica wieku Moje rodzeństwo między sobą dogaduje się świetnie natomiast ja nie mam z nimi żadnego kontaktu. Być przez 12 lat jedynakiem a póżniej nagle rok po roku rodzeństwo to tragedia dla dorastającego już wtedy nastolatka. Moje dziecko ma 5,5 roku , a w pażdzierniku przyjdzie na świat drugie i boję się że to już duża różnica wieku, chociaż myślę, że to dużo zależy od wychowania dzieci i nie robienia granicy między rodzeństwiem

Ja równiez mam córcię 5 lat i chciałabym mieć drugie dziecko. Jest tylko jedno ale- lenistwo. Nie miałabym tyle czasu dla męża i siebie, ciekawe co by sie stało z moja pracą? uszczupliłby się nasz budżet domowy. Cała nasza rodzina i znajomi ciągle wyczekuja od nas radosnej nowiny, a ja ciągle odkładam te decyzję i wymyślam 100 różnych powodów, aby jeszcze poczekać. Córeczka urodziła się w maju, gdybym teraz zaszła w ciążę też by dziecko urodziło się w maju, a ja ciągle zwlekam i przyjdzie mi czekać do kolejnego maja.

Ja rowniez jestem mama dwojki dzieci pareczki.Mam synka i dziewczynke i swiadomie zdecydowalismy sie z mezem na pierwsze jak i na drugie dziecko i nie zalujemy tej decyzji. Powiem wiecej jakby bylo mnie stac na trzecie dziecko nie zawachalabym sie nad podjeciem takiej decyzji. Slowo ,,stac,, mam na mysli warunki mieszkaniowe i oczywiscie nie tyle co dobra,ale stala prace. Roznica wieku jest troche duza bo corka ma 6 lat a synek niecaly miesiac,ale bardzo duzo mi pomaga. W zaden sposob nie jest odtracona ani nie jest gorsza.Traktuje moje dzieci jednakowo.Corke od samego poczatku jak dowiedzialam sie,ze jestem w ciazy przygotowywalam na to,ze bedzie miala rodzenstwo.Chodzila ze mna do lekarza i na usg .Nie jest wcale zazdrosna.Nawet w srodku nocy jak maluszek placze to wstanie i chce pomoc. Jestem bardzo szczesliwa Pozdrawiam