zwyczajny dzień

Jestem 47-letnią kobietą. Mieszkam i pracuję w Warszawie, jako osoba prezentująca mieszkania do wynajęcia i codziennie otwieram drzwi nieznanym mi ludziom. Na przestrzeni 20 lat mojego doświadczenia zawodowego mogę powiedzieć, że zdarzało i zdarza mi się, że nie akceptuję wyglądu niektórych z moich klientów, lecz specyfika mojego zawodu zmusza mnie do bycia gotową na prezentację kolejnego pokoju czy mieszkania dowolnemu klientowi. To był całkiem zwyczajny dzień, chociaż kiedy wczesnym popołudniem usłyszałam pukanie do drzwi mojego biura wcale nie miałam ochoty ruszać się z miejsca i otwierać drzwi komukolwiek. Wstałam jednak i podeszłam, aby zobaczyć kto to. Otworzyłam drzwi i ujrzałam ok. 25-letniego chłopca, który zapytał mnie o mieszkanie do wynajęcia. Pamiętam, jak zaczęłam się cała trząść, gdyż byłam najzwyczajniej przerażona jego wyglądem; nie chodziło jednak o dziwaczny ubiór czy coś w tym stylu. To były jego oczy! Pamiętam, że zaczęłam się telepać tylko od patrzenia w jego oczy a wszystkie włosy na karku po prostu stanęły mi dęba!cały czas mysle o tym,co robić.

25.letni chłopiec mogłby być Twoim synem, gdybyś się tak naprawdę postarała ;) Co robić ? Zażyć tabaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaakiiiiiiiiiii :D

znam to,pewnie byl czarnooki!oczy były zupełnie czarne, bez źrenic i reszty.w Indiach są takie przypadki,byłam to widziałam,przerażające

Żywcem przepisane z broszury studenckiego dziennika obyczajów pt: jak sie onanizować przed lustrem - konkurs wyobraźni