czas na dziecko!

miałam problemy z okresem, czasem po prostu mdlałam z bólu, lekarz mi je przepisał na złagodzenie dolegliwości chociaz nie wypieram sie ze korzystałam z ich \"ubocznego\" działania

chmura na ziemi ja tez studiuje zaocznie. Mam kolezanki ze studiow, ktore tez planowaly ciaze i swietnie sobie radza! Jedna miala 22 jak urodzila a teraz ma 24 i jest w ciazy z drugim tez planowanym i dalej studiuje. Oczywiscie kazdy ma inna sytuacje finansowa itp. i nie mozna mowic, ze kazda kobieta studiujaca da sobie rade, bo mam tez kolezanke, ktora zaszla w ciaze, urodzila i przerwala studia na jakis czas, bo w weekendy nie miala z kim malego zostawiac.

jakby mi sie udało zajśc teraz w ciążę to zostałby mi tylko 1 semestr ale na magisterce to już raczej same seminaria, mało zajęć, prace skończyłabym będąc jeszcze w ciąży bo zamierzam iśc na zwolnienie

też studiuje zaocznie, jestem na 4 roku a mam 4,5

Kirra mam nadzieje ze sie odnajdziemy na forum za jakis miesiac.Jakby co to zawsze mozesz wpasc na moj topik ,,Pragne dzidziusia'' Elevinka

Silvana >> dojzewa inaczej... szybciej wolniej.. Przez cale zycie uczymy sie samych siebie.. Uwazam, ze niektore dziewczeta nie dojrzaly dosc emocjonalnie na to aby byc mamami - tak wypada, slub - dziecko...!! Nie potepiam nikogo!! Zgodze sie z toba - jeszcze sie nie wyszalalam :) Zyje tez za granica, a tutaj metalnosc jest calkiem inna...

moje studia są trudne.jeszcze 4 lata mi zostały bo je pózniej zaczęłam.mam zjazdy 3 razy w miesiącu.dojezdzac musze 200 km w jedna stronę... finansowo ok.ale nie wiem czy poradziłabym sobie ze studiami w tackich warunkach... :(

mialo byc kazdy dojrzewa inaczej !!

to nie jest za wcześnie, jeżeli tylko jest kasa na dziecko to czemu nie, a studia zaoczne tym bardziej można połączyc. Mam 23 lata i chętnie zdecydowałabym sie na dziecko ale nie moge niestety i bardzo Wam zazdroszczę. Pozdrawiam serdecznie :)

No jezeli były jako lek, to insza inszość. bo ja jestem przeciwniczka faszerowania hormonami młodziutkich dziewczyn, jak by nie patrzec jest to spora ingerencja w nie do konca uformowany układ hormonalny. W zasadzie dopiero po około 6 latach od okresu mozna je brac antykoncepcyjnie. Tym bardziej, ze nastolatka i tak współzyje sporadycznie, i nie ma sensu rozwalac jej układu hormonalnego, skoro sa inne formy zabezpieczenia. Mam nadzieję, ze ten lekarz , który ci je przepisał wiedział co robi, i robiłas przez ten okres regularnie badania hormonalne i wątrąby. Zyczę Ci szybkiego zajscia w ciążę i urodzenie zdrowego dziecka

a mnie guzik obchodzi to co wypada, to co powinniśmy... czasami trzeba posłuchac siebie i zrobić to czego pragniemy, zwłaszcza jeśli nikomu przy tym nie wyrządzamy krzywdy

ciągle robiłam jakies testy wątrobowe i badanie krwi, byłam pod kontrolą

Bzyk bzyk, u nas tez mentalność się zmienia, tu tez dziewczyny pojmowac zaczynają, ze zycie kobiety to nie tylko zamozpojscie i rodzenie dzieci. Oczywiście nie ma nic złego i w wyjsciu zamąż i rodzeniu dzieci, ale nie postrzegaja juz siebie tylko przez ten pryzmat.

chmura na ziemi a co studiujesz?

Dokładnie Aisata, tym wypada to juz najmniej bym sie przejmowała. Masz juz tyle lat, ze spokojnie taką decyzje mozecie podjąć, WASZ wybór, WASZE obowiązki i radości z tym związane. Co innego gdybys miałą 15 - 17 lat, i była jeszcze przed maturą. Wtedy to byłaby głupota, teraz to jest świadomy wybór kobiety.

dzięki flądra morska :) to na prawde jest przemyslana decyzja, wiem, że będziemy dobrymi rodzicami, czuje to, wiem

Dziewczyny, gdzie mieszkacie ? Wiadomo - w dużych miastach jest więcej ginekologów, większe możliwości wyboru lekarza, szpitala. Ja mieszkam w Bielsku-Białej, do wyboru tylko 2 szpitale + 1 klinika, dobrych ginekologów można policzyć na palcach jednej ręki. Aczkolwiek i tak nie jest źle - jakiś wybór mam.

ja na wybrzeżu, ginekologów jest w brud ale tylko 2 szpitale :(

Ja 3miasto i duzy wybor na szczescie, ale zdecydowalabym sie na prywatna klinike.

ale jak sobie pomyśle o tym co mama opowiadała mi o swoich porodach to mi ciarki przechodza po plecach, fakt to było 23 lata temu, nie mozna było przychodzić w odwiedziny, nawwet mój tata mnie widział tylko przez szybe, koszmar!!!

wszystkie piszecie, że bardzo chciałybyście dziecka, poczułyście instynkt macierzyński itepe. i teraz pytanie: czy dokładnie i dojrzale przeanalizowałyście sytuację? (np.aisata pisze, że jeszcze kilka miesięcy temu nie zastanawiała się nad dzieckiem a teraz bardzo chce). bo wiecie: chcieć to nie wszystko. dziecko trzeba przede wszystkim utrzymać, no i to spory obowiazek. taki maluch potrzebuje przeciez opieki 24/24. wiec dziewczyny pytam. czy wzięłyście pod uwage wszystkie aspekty życia, czy po prostu sie wam "zachciało", a że wiek odpowiedni to w sumie czemu nie?

nie wyobrażam sobie zeby mojego męża mogłoby nie byc przy mnie, nie mówię o samym porodzie bo nad tym sie ciągle zastanawiam ale przed i po...

Ale mamy rozrzut ;) Wy na północy, a ja na południu Polski.

Ale Ty pytasz kobieto o te rzeczy jak ksiadz w czasie slubu. Chyba oczywiste, ze jezeli dwoje ludzi chce dziecka to musieli o tym sporo rozmawiac. Jakos wiecej ludzi wpada i sobie radza, to tymbardziej poradza sobie Ci, ktorzy sie zdecydowali z wlasnej woli.

oczywiście, że tak, nie uważam że żeby mieć dziecko trzeba zarabiać miliony, mieć dom z basenem itd. ale jestem przeciwna powiększaniu rodziny gdy nie ma z czego płacic rachunków, uważam że ten okres jest dla mnie idealny, mam juz kilka lat pracy, przysługuje mi urlop i inne swiadczenia, mąż ma prace, mamy dom, auto, nie biedujemy ale i nie jesteśmy bogaci. po prostu wystarcza nam i dziecku tez nie zabraknie. zawsze mogę liczyć na moją rodzinę. jestem pewna tej decyzji

Pytanie mam takie - decyzję o dziecku podjęliśmy razem z mężem i u nas nie nastąpiło to z dnia na dzień. Właściwie to bardziej ja miałam wątpliwości niż mąż - bo przecież obowiązki związane w wychowianiem i opieką bardziej dotyczą kobiety, to jej życie zmienia sią o 180 stopni. Jednak strata pierwszej ciąży uświadomiła nam w pełni, jak bardzo chcemy przyjąć ten wiekli dar jakim jest dziecko.

do Silvana: co z tego, że sobie "jakoś" radzą? przeważnie żyją na garnuszku rodziców (mówie tu o większości młodych, którzy wpadli). nie mozna myslec "jakos sobie poradze" bo to żadna odpowiedzialnosc. i co to znaczy "pytasz jak ksiądz w czasie ślubu"? nie na miejscu. do aisata: dziekuje za odpowiedź :) do kirra1: pięknie :) teraz już znikam. wszystim przyszłym mamusiom życzę ślicznych, zdrowych bobasków i dużo cierpliwości w wychowywaniu :)

dzieci zmieniają ludzi... pare lat temu moja koleżanka mówiła że nie chce miec dzieci, że nie czuje instynktu, że będzie złą matką, kiedy zaszłą w ciąże po jakimś czasie i urodziła mówiła że nie wyobraża sobie świata bez córki, że wstydzi sie za to co kiedyś myślała i mówiła, że nigdy nie chciała by cofać czasu

Ja znikam dziewczyny, kupilismy nowe meble do pokoju biurowego i musze wszystko ze starych powyciagac i zacznie sie wstawianie i ukladanie rzeczy, wiem do jutra juz nie dam rady wejsc na pewno, bo komp bedzie odlaczony. Jutro oczywiscie z rana sie melduje:) Milego dnia!

to pa Silvana bo chyba juz i tak nikogo nie ma, ja tez znikam, trzeba popracować troche, pozdrawiam :)