Zauważyłam,że na kafeterii....

widac nie rozmawialisie. Tylko kazdy rzucla slowa, a to roznica:) i nie kochaliscie sie, bylibyscie do dzis z soba. Mimo burz:)

sorry , musialam na chwile wyjsc. dziewczyny - w sprawie bzdetow nie wypowiadam sie ale , jezeli czytam o powaznych zlych zachowaniach , wtedy zabieram glos. bez wzgledu na to , czy zle zachowanie wynika ze strony partnera/ki osoby piszacej czy bezposrednio ze strony osoby piszacej - i proszacej o rade. wtedy jestem obiektywna i potrafie skrytykowac obie strony. a skoro ktos pyta na forum publicznym o rade kazdy bedzie jej mogl udzielic , jezeli ma na to ochote. wnioski wyciagnac powinna osoba , ktora wychodzi z pytaniem.

gdybyście rozstali się wcześniej też mogłabyś żałować, bo Twoje życie mogło potoczyć się jeszcze gorzej.. niestety w zyciu nie ma nic pewnego, nie wiesz co będzie za zakrętem.. może wejdziesz na piękną łąkę a może trzaśnie Cię samochód i będzie po Tobie..

jezeli chodzi o konflikty w zwiazku spowodowane drobnostkami wtedy trudno radzic komus porzucenie partnera. wtedy wchodzi w gre umiejetnosc rozmowy , bo na tym polega zycie we dwoje. jezeli ktos nie potrafi albo nie chce z partnerem /ka rozmawiac taki zwiazek nie utrzyma sie dlugo.

no właśnie o to biega;) przecież nikt nie podważa słuszności rad, które sa naprawdę wartościowe:)

jezeli w zwiazku ma miejsce przemoc fizyczna lub psychiczna - nie wierze, ze taki tyran sie zmieni. natomiast alkoholik - bywa , ze jeden na 100 lub 200 zerwie z nalogiem.

a wiec o co chodzi autorce topiku? o jakie konkretnie sprawy , w ktorych radzi ktos rzucic partnera ?

dobrze ok...w jaki sposób mamy uczyć sie rozmawiac?! skoro dla mojego męża żadna pora nie jest odpowiednia?! Zwłaszcza kiedy mówimy o trudnych dla Nas sprawach...On ucieka w siebie, jest bardzo zamknięty..ja wprost przeciwnie,kocham ludzi, przebywac z Nimi, gadać, opowiadać o sobie...Może ja też faktycznie nie potrafię rozmawiac tylko peplać tak sobie...

drogie kobiety - poruszyla bardzo wazna kwestie. oni rozmawiali i szukali kompromisow . to wszystko jest ladnie, pieknie. ale wnioski z tych rozmow powinny wyciagnac obie strony , gorzej jest gdy jedna ze stron ogranicza sie tylko do rozmow i na tym sprawa sie zamyka. takie rozmowy faktycznie nic nie daja.

jak rozmawiać? szczerze.. po prostu mówić wszystko co leży na sercu, ale bez pretensji, oskarżeń, czepiania się - czyste własne odczucia..

nihigffcdx - nie wiem jak wygladaja te wasze rozmowy. ale powiem ci jedno , w takich sytuacjach nie wolno oskarzac sie na wzajem ani krzyczec. powinnas powiedziec , co czujesz w okreslonej sytuacji , ktora byla dla ciebie krzywdzaca - to on powinien poczuc sie winny. to jest trudne , ale mozliwe. a reszta to co wyzej napisalam - wnioski - zawinilem tu i tu i musze to zmienic.

dokladnie lachudro - wlasne odczucia , zadnych oskarzen - bo wlasnie te sa przyczyna konfliktow.

a gdzie jest autorka topiku ??

ja się tego właśnie uczę;)

w praktyce czy w teorii ??

Ja bardzo wspołczuje tym kobietom ktore sa molestowanie psychicznie i fizycznie,ktore nie sa szczesliwe,sa bite itd.Popieram cie w tym RADOSNKO!!!Ale własnie chodziło mi o takie głupoty własnie jak pisała bezzebna...

nasze rozmowy wogle nie wygladaja bo to sa monologi moje... przyznam sie że często tak bywało ze to były krzyki pełne oskarżeń i pretensji- efekt taki że odpowiedzia na atak był atak z drugiej strony... Opamiętałam się, kontroluje swoje zachowanie, ataki niekontrolowanej złości zminimalizowałam prawie do zera. I nagle okazało się że mimo to i tak mój mąż milczy, nie dyskutuje tylko milczy... mimio iż moje zachowanie zmieniło sie od jakis 3 miesięcy to jego nic. Niestety on od zawsze był zamkniety w sobie i jak mówi to nie moja wina... Jak pomóc mu sie otworzyć???

wiesz , wiele rzeczy mozna w charakterze czlowieka zmienic , ale niektorych nie zmienisz . i tego trzeba byc swiadomym wiazac sie z kims kto poniza , lekcewazy albo bije ....

nihigffcdx - musi byc sposob aby on uczestniczyl aktywnie w rozmowie.

strumyczek - w praktyce;) całkiem nieźle mi idzie;)

Moje zdanie jest taki: Jezeli w zwiazku sa sprzeczki,czasem mniejsze i wieksze a mimo tego ktos jest szczesliwy to powinien rozwiazywac te problemy,rozmawiac ze soba,bez nerwow,bez awantur... A jezeli ktos jest w zwiazku nieszczesliwy i sie meczy to nic innego mu nie pozostaje tylko odejsc i zapomnieć...A jezeli to niemozliwe to walczyc i probować sobie pomóc i szukac pomocy i oczywiscie ja przyjąć...

probowałam różnych metod...zachęcałam, chwlaiłam jego pozytywne zachowania, sama otwierałam się przed Nimjak otwarta książka, podbudowywałam jego ego i niska samooceną (zupełenie nei słuszną)... Ostatnio przestałam ukrywać nasze problemy, tzn te które można nei ukrywać, i mówie o nich przy Nim, bliskim Nam osobom, aby Oni wyrazili także swoje opinie. w końcu znaja Nas bardzo dobrze i mogą cos powiedziec na ten temat, może to głupie?! nie mam juz żadnych wiecej pomysłów.

nihigffcdx - mamy znajomych. pobrali sie kilka lat temu , wczesniej byli w innych zwiazkach. wszystko bylo fajnie do slubu. po slubie okazalo sie, ze On ma duzo dlugow - to by jeszcze przeszlo , bo Ona prace dodatkowe brala i te dlugi placila. gorsze bylo cos innego - On w ogole z Nia nie gadal, traktowal Ja jak powietrze. Ona powiedziala nam kiedys, ze wlasnie Jego rodzina taka jest , gdy Oni brali slub , rodzice stali 20 metrow za USC.... i po jakims czasie Ona rowniez przy Nim do nas opowiadala , ze On w ogole z Nia nie rozmawia. On tego sluchal, usmiechal sie i siedzial z zalozonymi rekami jakby Ona o kims innym gadala. grozila Mu, ze go wyrzuci , obiecywal poprawe. w koncu Go wyrzucila , On byl u nas niedawno , przezywa to , ale On taki jest , tak zostal wychowany i nic Go nie zmieni.

wiesz rodzina mojego męża idelana nie jest ale są raczej(!) normnalna rodziną?! choc cos w tym musi może byc, skoro ani mój mąz ani jego siostra nie mają/ nie mieli przyjaciół tylko znajomych i kolegów (fakt ze sporo jest to grono)... czyżby faktycznie nei potrafili nawiązaywac głębszych więzi??? Kurcze gubie sie w tym wszystkim...

wiesz , wiekszosc cech jakie mamy wynosimy z domu. niektore mozna jeszcze uksztaltowac - warunek : ta osoba jest tego swiadoma i chce to zmienic - ale zyje juz dosc dlugo i wiem, ze u doroslego czlowieka drastycznych zmian w charakterze , zachowaniu nie da sie zrobic.

niestety to prawda - to bylam ja .

to samo napisałam na początku :-(

nie wiem co ci doradzic , czy on zupelnie nie odzywa sie gdy ty gadasz do niego?

prawie wogle...jeśli już to ze zdaniem: nojuż rób sobie jak chcesz skoro tak CI źle, najwyżej ja będę nieszczęśliwy. I tyle... a mi chodzi o kompromis.. a ja wolałabym tak: "ok ja Ci troche ustapie w tej kwesti troche Ty mi, skoro dlla obojga z Nas jest to takie ważne..."

o rany , a wiesz co ten znajomy swojej zonie wtedy odpowiada? skoro tak uwazasz .... - to byla odpowiedz , na grozbe rozstania. :(