Niesmialosc a zawieranie zwiazkow przyjazni itd...

Furious - może rzeczywiście on nie jest Ciebie wart - a może po prostu to, że jesteś dla niego bardziej niedostępna - nie \"kleisz\" się tak jak tamta powoduje, że on ma obawę, że zostanie odrzucony, może myśli, że nie jesteś zainteresowana - co nie znaczy, że mu się nie podobasz. Chyba najważniejsze jest to, żeby uwierzyć w siebie.

thx za porade o tej wadzie... coz powoli jakos zaczynam wierzyc w siebie...bardziej siie wyluzowuje wsrod znajomych itd...

Furious - i dobrze - nic nie dzieje się od razu. Trzeba powoli, stopniowo :)

Jeszcze na temat tej wady. Jest takie ćwiczenie "rozmowa z lustrem". Stajesz przed lustrem i powoli (1 słowo na sekunde) ale głośno i wyraźnie opisujesz co tam w lustrze widzisz (czyli zwykle siebie :) ). Lustro daje taki efekt psychologiczny, że wydaje ci się że mówisz do innej osoby i starasz się żeby ciebie rozumiała (kiedy robi się to ćwiczenie bez lustra, nie ma tak dobrych efektów - w końcu wydaje ci sie że mówisz do siebie a swoje myśli juz znasz, więc nie wysilasz się wyraźną wymową).

witam...sprawy tak sie miewają: chlopak ow dostal kosza od tej dziewczyny,znalazla sobie nowego..to on ją ewidentnie podrywal,na pierwszym spotkaniu nawet ją pocalowal..a gdy powiedziala,ze nic z tego nie bedzie odrzewkl jej,ze nie skresla jej... dzis mialam dziwny incydent ide sobie schodzami odwracam sie a tam kroczy on i zrobil taką dziwną mine.... jakos tak usta otworzyl lekko,zresztą nie pierwszy raz go na tym przylapalam:O co to mialo znaczyc nie wiem....potem gdy doszlam do swej klasy tak niby dyskretnie zerknął.... ech sama nie wiem co to wszystko ma znaczyc...pewnie moje zludzenia a i jeszcze jedno...cos milszego....... tydzien temu wybralam sie na koncert Comy,sama, posluchalam swej intuicji i przed klubem kupilam bilet i to za dyszke:D stoje sobie w klubie a tam widze jakiegos osobnika ciekawego z mej szkoly...stalam obok niego...potem on podszedl blizej sceny.. gdzies tak 30minut przed koncem koncertu pchnięta swą intuicją przecisnelam sie i stanelam obok niego(bylo duzo wolnego miejsca,a ze scena blisko) i jak nigdy nic pogowalam...... nie wiem skąd we mnie t aodwaga,ale czulam,ze mam podejsc...moze to byl wytwor mej zimnej kalkulacji aby dac sie zapamietac z pozytywnej strony;) zagadac nie zagadalam ale dobre i to.... oczywiscie na drugi dzien wlasciwie pomyslalam,sie ,ze postapilam jak kretynka tzn.znow odezwala sie we mnie ta niesmialosc...itd itp..... dzis widzialam tego chlopaka w mej szkole i musze przyznac,ze to chyba zadzialalo bo na jednej z przerw dyskutując z kolegami czesto zerkal sie w mą strone..ja zresztą tez(aby sprawdzic czy to odwzajemnia) po czym odwracalam jak gdyby nigdy nic glowe.....komicznie to wygladalo,nie ma co... gorzej juz bedzie gdy jeszcze pomysli,ze mi bardzoooo zalezy i zacznie mnie podrywac itd......:O wiem,ze to glupie ale mi chodzi tylko o takie poczucie,ze spodobalam sie platonicznie komus itd,,,,,:O

\"gorzej juz bedzie gdy jeszcze pomysli,ze mi bardzoooo zalezy i zacznie mnie podrywac itd...... wiem,ze to glupie ale mi chodzi tylko o takie poczucie,ze spodobalam sie platonicznie komus itd,,,,,\" Furious - to nie głupie, po prostu niektórzy tak mają i muszą dać sobie z tym radę. Będzie dobrze - niech zacznie Cię podrywać :)

hehe,wiem jestem okropnie niezdecydowaną istotą ale taka ma natura... sęk w tym,że caly czas cos ciągnie mnie do tego pierwszego...mimo,ze z pewnością szans zadnych nie mam, szczegolnie po tej cwiercinteligenckiej dyskusji z mą znajomą w kolejce do automatu z kawą.....;P

\"hehe,wiem jestem okropnie niezdecydowaną istotą ale taka ma natura... \" No i dobrze - każdy jest inny :)

ja mam z tym straszny problem z tym ,może dlatego narazie nie mam chłopaka, nawet jak ide ulicą i spodoba mi sie jakiś chłopak to nie umie popatrzec mu prosto w oczy bo myśle że mnie wysmieje,a brzydka nie jestem.

Samotna girl - ja też jakiś czas zauważyłem, że mam z tym problem (patrzeniem w oczy). I wymyśliłem sobie prosty sposób - taką zabawę - jak idę przez miasto to staram się \"łapać\" wzrok mijanych kobiet - czy mi się podobają czy trochę mniej (bez przesady, nie wszystkich, ale to też nie ma znaczenia). I szybko odkryłem, że mi się ta zabawa podoba - nawet jak się nie uda (w większości prób się nie udaje, przeważnie choćby dlatego, że ludzie \"gapią\" się na różne strony i często nawet tego nie widzą) to poprawia mi to humor. Mam taką stałą trasę, którą często chodzę - i sobie liczę ile się \"udało\". Spróbuj. pozwala się przełamać. A czasem uda się \"złapać\" takie długie \"soczyste\" spojrzenie :)

A jeszcze - za spojrzenie w oczy nikt Cię na pewno nie wyśmieje. To może przecież wiele oznaczać. (Ale znam te obawy - sam tak miałem. Dlatego zamiast prób \"utrzymania\" na siłę wzroku, co się nie udawało, teraz ja staram się go \"łapać\" - mi pomogło) Wiesz, jak zacząłem stosować tą \"metodę\", to przyszło mi do głowy, że to było trochę jak bańka mydlana. Wydawało mi się (ta obawa) taka niezniszczalna, a przy pierwszych próbach po prostu pękła.

heh mi sie lapanie wzrokiem jeszcze nie udalo...a tylko dlatego,ze sie durnowato zaczynam usmiechac do siebie i ogolnie lada chwila szczeniacko parskam smiechem...

no ze śmiechem to może być trudniej :P niestety chyba musisz poprzestać na uśmiechaniu się, wtedy na pewno się uda :)

hyh , wlasnie smiech jest mimowolny...nie wiem wstydliwa jestem i peszy mnietakie lapanie wzrokiem...nawet przy kims znajomym mi:P tak nie postepuje choc okazji bylo multum..

nie tylko Ciebie peszy, mnie też peszyło (i niejednokrotnie nadal peszy). Ale wydaje mi się, że łatwiej zacząć od kogoś właśnie nieznajomego - kogo mijasz i wiesz, że za kilka sekund on sobie pójdzie w swoją stronę, a Ty w swoją. Przynajmniej mi tak było łatwiej.