problem - zapominam się uśmiechać na rozmowach w sprawie pracy

i to bynajmniej nie dlatego, ze się boję rozmówcy, tylko zapominam no...jestem czasami tak padnięta a w dodatku są ro rozmowy z nowymi osobami. I mam prośbę czy ktoś mógłby się tu do mnie pouśmiechac, bo do mnie się nikt nie uśmiecha a mi tego brak w życiu:)

heeej, nikt nie ma tego problemu? O czym myślicie zeby się usmiechnąć?

tak się mówi, że trzeba się uśmiechać na rozmowach, taka dobra rada. ja uważam, że to jest zbędne. jak nie normalnie się często nie usmiechasz, to nie ma co robić tego na siłę,

dzięki za odpowied i podniesieniue na duchu....:)

Papierowe Nozyczki---> nie pamiętam, bo jestem notorycznie zmęczona . No i ta konieczność robienia ciągle dobrego pierwszego wrażenia mnie totalnie stresuje tym bardzije, ze nie dostaję informacji zwrotnej i nie wiem, nigdy jakie wrazenie wywarlam, bo juz potem z reguły nie spotykam tych osób.

informacje zwrotna odbierasz na bierzaco, obserwujac rozmowce i rego reakcje. dziwny masz problem, wyglada na to, ze wszystkie te rozmowy prowadzisz bardzo mechanicznie. ludzie to nie automaty, dostusuj sie troche do sytuacji i usmiechnij we wlasciwam momencie po prostu

nie prowadzę mechanicznie, tylko mam tendencję do grobowej miny w chwilach stresu. Kiedyś ktoś mnie posądził, ze jestem obrażona na cały świat a ja akurat miałam klopoty w domu, tylko soę nimi nie chwaliłam. Bardzo duzo kosztuje mnie tlumienia w sobie pewnyh rzeczy, ale od dzis nie będe tak robić. Trudno.

usmiechaj sie do samej siebie w srodku i bezdie to widac na zewnatrz. Dziwnie tez bys wygladala na tych rozmowach szczerzac zeby bez przerwy, pomysleliby ze pewnie nic wiecej nie potrafisz ;)

no toć jak wchodzę do firmy to myślę sobie "patrzcie, teraz ja idę". Tylko efekty są mierne:o

nie przejmuj sie, kazdy jak ma klopoty to patrzy spode lba na otoczenie, na niewinnych ludzi tez :)

czuję się wymęczona tym zbieraniem info i pisaniem CV, ale cóż tak trzeba. Nicolette Kielbasa --->