Dołujące - przekonać się o miłości można dopiero po jej utracie

Po raz drugi powtarza się u mnie ta sama sytuacja. I najgorsze jest to, że wiem, jak to się najprawdopodobniej skończy. Otóż ona twierdzi, że jest jej ze mną naprawdę dobrze, że chciałaby spróbować ułożyć sobie ze mną życie, tylko nie jest pewna jednego, nie jest pewna, czy to faktycznie ta prawdziwa miłość, czy to jedno z tych wyższych uczuć? Doskonale wiem, że o prawdziwości miłości można dowiedzieć się dopiero, gdy tej drugiej osoby zabraknie, gdy odejdzie albo - odpukać - stanie się jej coś. Co zrobić? Nie chcę odchodzić, nawet na jakiś czas. Ale wiem, jestem pewny, że w przeciwnym razie, ona nigdy nie zyska tej pewności.

złam nogę i zobaczcie, czy to prawdziwa miłość. (sorrrry, nie dam rady poważnie, wiem o co Ci chodzi, ale troszkę Cię czytam jakbyś był bardzo dziecinny)