Saget, saget, mir geschwinde

Teraz już lepiej :-)

Przetłumacz :D Ja nie szprecham :(

Bo ja wiem? Chyba będzie jakoś tak najzgrabniej: "Żwawo, żwawo, spieszcie się (mi) powieiedzieć...". Aria z Oratorium na Wielkanoc. Cudne.

Cudne, cudne :) Co Ci powiedzieć żwawo mamy ? Ja Ci powiem tak - nic to, Baśka, nic to :)

"powiedzieć"

O tak, dzisiaj się dokonała pewna żwawość. Zafruczały wyrywane kopytami kamienie z bruku...

"zafruczały"...ale niech już tak będzie, nawet literówka dodała chyna nieco uroku :-)

Emmo, Ty w nastroju bojowym, ja minorowym. Jakoś tak , chyba jednak zimy brak. Nic mi się nie chce, muszę się zmuszać do chcenia.

Bojowy nastrój się pojawia u mnie, kiedy nie ma miejsca na żaden inny nastrój. Ja jestem bardziej dupa, niż facet :-)

Duupa?? Ę? Przeleci?

Chytrość się udała :-) Głupia maszyna.

Emmo, czyżbym się pomyliła ? :D Resztką sił ( boś mnie zamordowała, ale nie na śmierć ) wierzę, żeś nie ta część ciała, gdzie plecy tracą swą szlachetną nazwę.

Aha, dla precyzyjności - zaraz po bojowym nastroju, opanowuje mnie nastrój wisielczy. Chyba jedynie dlatego nigdy nie myślę o zelbstmordzie, jako metodzie rozwiązywania problemów :-)

Też tak mam :) , tzn, teraz nie mam. Idę gotować ziemniaki.

O! Ja wolę nazwę "katofle", która to nazwa, choć wiadomej proweniencji, jest podobno bardziej polska. Tak przynajmniej upierał się kiedyś prof. Miodek, w którym się podkochuje do dziś moja ciotka, Szyszkowa :-)

"kartofle"

A mogą być i pyry, grule, wszystko jedno. Kartofle, po namyśle też, choć one jakby niemieckie bardziej. A ziemniaki, bo z ziemi :0 Obrałam. Idę wstawić.

Grule i rzycie to są w Bukowinie.

Hmmm, zabrzmiało dwuznacznie, zważywszy na to że to "kartofle" oraz że idziesz "wstawić". Jeździłem niegdyś po gorzelniach. Sam na koncie mam trzydziestosześciogodzinny proces destylacyjny. Padałem znóg z bezsenności. Zadanie wykonałem. Potrzebna była wódka na wesele mojego brata. Tylko wyszła w sunmie lipa z tego mojego poświęcenia. Bratowa okazała się być głupią babą, mój braciszek emocjonalnie troszkę nie tego... Małżeństwo szlag trafił.

O, bo poświęcenie czasem idzie na marne. Ja z chemii jestem zupełnie zielona :) Znam jedynie czyszczące własności związku soli z octem.

No, bo bywałam w Bukowinie u gaździnki znajomej. Ale nazwa rzycie jest mi obca. A w Poznaniu jedynie na targach, z przymusu .

Podstawowe umiejętności chemiczne były w poprzednim okresie niezbędne dla przeżycia. Ja zresztą pochodzę z rodziny o sporym, chemicznym potencjale. Ludzie z tytułami uniwersyteckimi. Chyba mogę o sobie mówić "Mały chemik amator".

Gada sobie gazda z ceprem, dziwiąc się nieco niegóralskiej polszczyźnie. - A jak po waszemu jest "rzyć"? - Dupa, rzecze cepr. - Tyz piknie - odpowiada gazda.

A gdzie w Bukownienie urzędowałaś? Ja na ogół u gazdy Turzy, nad słupem. Gazda Turza miał fanje powiedzenie. Utrzymywał, że alkohol to on pije jedynie trzy razy w woku. Na Boże Narodzenie, na Wielkanoc oraz kiedy jest okazja. Trzeba dodać, że od paździenika do końca kwietnia u Turzów ciągle zmieniały się narciarskie ekpiy. A narciarz, wiadomo, z pustym plecakiem na narty nie przyjeżdżał. Skutkiem czego, gazda ciągle chodził z lekka zawiany.

:D Emma, masz niesamowitą pamięć do nazw i nazwisk. Ja takowej nie posiadam, dawno to było, za czasów studenckich :) a gaździnka znajomą mojej przyszłej rodziny była. Dawno nie żyje. Bywałam też w Gliczarowie, ale to jeszcze dawniej, za czasów licealnych. Nazwiska gazdów nie pamiętam, bywałam tam jednak z kimś, kogo nazwisko pamiętam, Ty je znasz, a ten ktoś jest moim przyjacielem, mniemam :D

Pozory, Melanio. Cierpię na zaawansowaną sklerozę, no i jestem troszkę roztrzepany :-) Ty wiesz, że kiedyś na mieście udało mi się zgubić własny samochód?

No dobra, Melanio. Na mnie pora. Potrzebny mi był dzisiejszy wstrząs. Naprawdę. Cześć.

Mnie zdarzyło się wsiąść do cudzego :) A znajomi, przed marketem, próbowali otworzyć czyjś, święcie byli przekonani, że to ich własny.

E tam, Melanio. To betka - bez urazu. Ja naprawdę zgubiłem mój samochód.