Jak przestać zazdrościć???

Jak z tym skończyc??Zazdroszczę koleżance,że wyjechała za granicę,że ma zawsze szczęście,zmienila chłopaka i ma sporo kasy.A ja??Siedzę w domu,mam 3 miesięcznego synka,męża którego z chęcią bym też zmienila,gdyby nie ta wpadka...Ja bez pracy,on na stażu,mieszkamy z moimi rodzicami.Nawet magisterkę obroniłam tylko na 4 chociaż zawsze byłam dobra uczennicą i studentką.Nic w moim zyciu sie nie dzieje ciekawego.Patrzę na innych i zazdroszczę,że nie mam tak jak inni,że nie mam tego co inni i nie zyję jak oni.Już mnie to dobija,bo wiem,że powinnam cieszyć się z tego co mam,a jednak.....Jak przestac???Pomóżcie

No jaak?????

sie pociesz i sie marudz a tak na marginesie-byölo uzyc gumy

Wiem,że cięzko jest ludziom o określonej, często silnej osobowości wytrzymac w sytuacji właściwie "nudnego" życia, ale chyba tylko w tym dziecinnym filmie"Nocy w muzeum" jest barwnie. Możesz być pewna,że ta kolezanka co zmieniła chłopaka szybko również popadnie w monotonnie, a nawet jesli zmieni znowu i znowu faceta to zacznie ją to męczyć i wpędzać w frustracje, będzie wściekła i nieszczęśliwa że nie może jak Ty ułozyć sobie zycia z jednym facetem,bo tak smiesznie skonstruowany jest świat,że często nie doceniamy tego co mamy. Jesli cięzko ci jest z mężem to znajdź sobie jakąś pasję, jakieś zajęcie i postaw sprawe jasno,że tego potrzebujesz. Jesli mąż będzie chciał Cię ograniczać to walcz o to by robić coś co cie kręci. Nie mozna pokładac odpowiedzialności za swoje nudne zycie na drugiego człowieka. Trzeba samemu potrafić znależć w tym wszystkim coś dla siebie. Pozdrawiam

ale facet nie ogranicza to kobieta sama wybiera zycie ze np bedzie lezec i pachniec.. a taka zazdrosc o wszytsko mnie dziwi...

Mnie nie dziwi. To poprostu monotonnia

to nie monotonia to jej cecha charakteru chce miec to co inni