Czy ktos z was tak mial?

Jestescie z kims dosyc dlugo, powiedzmy 3 lata. Przez caly ten czas myslicie, ze to wlasnie TEN, ze nie wyobrazacie sobie, zeby byc z kims innym, wiazecie z nim przyszlosc, wszystkie plany. Ale zwiazek w koncu sie rozpada, choc nadal go kochacie. Myslicie sobie, ze juz nigdy nie znajdziecie drugiej milosci, ze cos takiego nie zdarza sie dwa razy... A pozniej okazuje sie, ze nic bardziej mylnego - znajdujecie kogos, zakochujecie sie i calkowicie zapominacie o starej milosci. Czy to wogole mozliwe? Bo ja jestem wlasnie na tym drugim etapie i nie wiem czy trzeci jest wogole mozliwy:o ...

przeszlam przez to. miłość do 'starej miłosci' to nie miłość, to przywiazanie.

Tez sie wlasnie zastanawiam,czy moge znow kochac, tak naprawde.Jestem pol roku po rozstaniu i wciaz kocham mojego bylego.On juz nie chce ze mna byc.Chcialabym poznac kogos nowego,ale nie wiem czy bede mogla z nim byc, kochając bylego

Pol roku? To duzo. Ja dopiero dwa tygodnie. U mnie jest tak, ze on CHCE ze mna byc, ale ja wiem, ze to nie ma szans na przyszlosc. Ale go kocham, i co zrobic? Jak dlugo byliscie ze soba? Planowaliscie np. slub czy wspolne mieszkanie? Stara milosc to na pewno w jakims stopniu przywiazanie, ale w miom przypadku jest tez milosc. I to jest najgorsze.

Wiec jak? Nikt nie zakochal sie szczesliwie po raz drugi?