zwiazki z rozsadku

Witam.Chcialam poznac Wasza opinie na ten temat.Jestem na etapie konczenia zwiazu, nie czuje milosci, nie zalzy mi tak bardzo, widze mnostwo roznic a jednak pod wplywam naciskow, przemyslen zastanawiam sie nad zwiazkiem z razsadku.KOncze 23 lata, najwyzsza pora podobno na stabilizacje,Chlopak jest dobry, uczynny, strasznie mu na mnie zalezy.Moze tez mi zapewnic dobra, spokojna przyszlosc.Jestem wyrachowana?Moze, ale nie chce byc sama.A moze "milosc rodzi sie powoli"?

watpie.. ze sie milosc pojawi, jesli nie czujesz chemii do niego... to nic z tego nie bedzie...a kiedys odejdziesz do innego bo sie w nim naprawde zakochasz, a tego skrzywdzisz, oczywiscie zrobisz jak uwazasz. pozdrawiam

stwierdzam ,ze taki zwiazek jest moze dobry(masz wszystko czego poszukujesz oparcie blizka osobe w kazdej sytuacji)ale nie na dlugo po jakims czasie mozesz sie obudzic z ta osoba w lozku i zastanawiac sie czy jest to warte jesli miedzy nami nie ma chemii

sujeruje sie opinia mojej mamy i kikku innych starszcyh kobietek, ktore powtarzaja ze milosc pozniej przeradza sie i tak w przyzwyczajenie, wiec warto wiazac sie z osoba na ktora mozna liczyc, ktora bedzie oparciem/CZy jestes za mloda wiec za glupia aby to zrozumiec?

literowki:)

A jak się miłość wypali to na czym będzie się opierał związek ?

u jaskiniowców kobieta musiala byc zwiazana z mezczyzna zeby przezyc, ktos musial przyniesc mieso, teraz sa inne mozliwosci zaspokojenia glodu. To naprawde wyjatkowa obluda

zgadzam sie, ja sama dlatego rezygnuje z tego zwiazku.Ale moze warto slychac starszych, doswiadczonych?Sama ne widze ego, aby teraz budowac "cos" bez uczucia z mojej strony.Ale slysze glosy "za kilka lat zrozumiesz, pozalujesz" i mysle, moze cos w tym jest?

a ijak dlugo sie znacie?

znamy sie rok.ON mysli bardzo powaznie juz o zyciu, wspolnym zyciu.

Dla mnie to obrzydliwe takie rozwalanie związku skoro sie skończą uczucia

"nawalilem w portki" wiec napisz jak widzialbys dalej taki zwiazek?

lepiej skończyć teraz niż się oszukiwać,

Dalej związek opiera sie na wzajemnym zrozumieniu i zaufaniu. Zresztą w ogóle związki oparte na uczuciach sa najgorsze (ale to moje prywatne zdanie). To taka tykająca bomba. Lepiej od razu z nich zrezygnować.

wyjdziesz za niego ,potem stwierdzisz ze masz go dosc i skrzywdzisz chlo;kaka.no chyba ze zareczysz ze nie apojrzysz nigdy na innego.Ale i tak zronisz jak uwazasz.Ciezko jest byc samemu,ale jeszcze ciezej w zwiazku bez milosci.

nawalilem w portki wspolczuje Ci.Skad taki pesymizm?

To nie pesymizm. To realizm.

Zresztą może u kobiet i męzczyzn rożnie to wygląda, ale ja na prawdę nie wyobrażam sobie zakładania związku pod wpływem tzw chemii.

Wiesz co? Starsze doświadczone życiem osoby twierdzą, że jeśli jest komuś dobrze z jakąs osobą no i ona jest warta by z nią być, to nie powinno się martwić, że jeszcze nie ma tam miłości.. bo ona się powoli urodzi, osobiście w to nie wierzę.. wychodzę z innego założenia - takiego że to miłość powinna być budulcem wszystkiego ciężka sprawa z tą miłością..

Nie prawda jak nie ma miłosci to juz jej nie bedzie. Tkwiłam w takim zwiazku 5 lat i co nic z tego nie wyszło. I chociaz nie załuje to ciesze sie ze skonczyłam ten zwiazek i czekam na miłóść.

I co ztego ze był dla mnie dobry, nie zdradzał mnie jak po prostu to nie fair wobec niego i samej siebie nie chciałam za kolejne 5 lat stwierdzic ze przegrałam sobie zycie. Albo zakochac sie i zostawic go.

"przeginanie" w którąkolwiek stronę nie jest dobre. Sama chemia doprowadzi do szybkiego wypalenia - pozostaną rozczarowane zgliszcza. Sam rozsądek przerodzi się w wyrachowanie i może prowadzić do poszukiwania jednak jakichś innych "smaczków". Emocji, ekscytacji... Najważniejsze, żeby siebie nawzajem lubić, ufać, szanować i nie chcieć wyrządzić drugiemu krzywdy. Tak myślę.

moja przyjaciółka zwizała się z facetem bo on się w niej zakochał a ona leczyła rany po poprzednich zwiazkach... to bardziej on o nią zabiegał...są ze soba już kilka lat i jest z nim szczęśliwa choc pokochanie go zajęło jej trochę czasu.. miłosc rodzi się z czasem... i wydaje mi się ze takie związki są trwalsze niz te które powstały w wyniku zauroczenia i tzw miłosci od pierwszego wrażenia...

ja dopiero poznalam chlopaka ktory okazuje sie byc czulym , opiekunczym i juz powaznie myslacym o zyciu chlopakiem . Jednak nie czuje chemii. Czy warto dac nam szanse , czy warto sprobowac byc z nim czy jesli ja juz na poczatku nie czuje tej chemii to nie mam co marzyc , ze poczuje w pozniejszym okresie bycia ze soba ?

Jestes młoda, życie przed tobą ... a ty myslisz kategoriami babci, a raczej prababci Może pomysl o tym, żeby byc kobieta niezalezną, bo w zyciu tak jest, że najlepiej liczyc na siebie. Mówisz, że on zapewni tobie przyszłośc i co z tego , a wiesz co bedzie za 10 czy 15 lat ? A jak tobie powie po 20 czy 30 latach malżenstwa żegnaj, co zrobisz ?

A u mnie był właśnie najpierw rozsądek,a potem miłość-to jest możliwe, naprawdę:)

pikpik myslisz ze w moim przypadku powinnam sprobowac? Nie jestem juz pierwszej mlodosci , a boje sie ze jesli na wstepie nie czuje tej chemii , a bede miec nadzieje , ze wkoncu sie w nim zakocham, a to sie nigdy nie stanie to bedzie to strata czasu :(

Z mojego punktu widzenia, to całkiem dobry wybór. Jeżeli chłopak jest w porządku, to miłość przyjdzie (jeżeli jest jeszcze do tego dobry w łóżku to przyjdzie szybciej niż Wam się zdaje). Poza tym, kiedy nie ma tak zwanych fajerwerków, potrafimy bardziej trzeźwo ocenić faceta i nie wpakować się w jakieś bagno. Chemia mija prędzej, czy później - takie życie. Zaś filmowe opowieści o namiętności trwającej przez wieki można włożyć między bajki...Potem przychodzi nam żyć z jakimś świrem...

moim zdaniem, to najpierw jest zauroczenie, ktore predzej czy pozniej mija, a pozniej to jest milosc ale pojmowana przeze mnie jako gleboka przyjazn, a nie jakies nieokreslone zjawisko z kosmosu.

hm wiec tak On jest ulozny bardzo, za bardzo jak dla mnie.Chc dla mnie jak najlepiej, abym zaczela robic cos konstruktywnego ze swoim zyciem, abym sie rozwijala, uwolnila z domu( mam pewne problemy rodzinne).Dnerwuje mnie tym bardzo, bo ja nie chce robic kariery, na sile udwawadniac sobie i innym, ze jestem lesza niz jestem.Tym sie bardzo rozniwmy, ON ambitny, rozsadny, ja marzycielka, niekonsekwentna. Poza tym nie pociag mnie fizycznie, w lozku jest slabo bo oboje jestesmy niedoswiadczeni, po kilku razach ja unikam zblizen. Ale sa tez pozytyw, z tym ze to co mi przeszkadza, przesalania obraz calosci