Już nie mam do niego siły...

dziewczyny, ja tez przechodzilam przez to i jestesmy w szczęśliwym zwiazku od 30-tu lat :-D, a z wiekiem meżowi przeszla chorobliwa zazdrość, więc wszystko zalezy od ludzi... Trudno oceniac i wyrokowac na podstawie tego co pisze autorka :)

znajdziesz sobie takie zajecie, zeby wiedział, gdzie jestes i co robisz ale nie mogl ci przeszkadzac.. np zapisz sie na ten kurs prawa jazdy - masz jazdy wiec nie mozesz odebrac telefonu a on przez 2 godz niech mysli... albo cokolwiek innego, chocby kurs kroju i szycia... :-)

mam taki związek w rodzinie. Od samego początku zapowiadało się żle,niestety nastąpił ślub. Teraz jest dziecko i terror psychiczny. On wydzwania do niej nieustannie, nie odebranie telefonu na czas skutkuje awanturą, pretensjami i jej próbą tłumaczenia. Jakikolwiek wyjazd z rodziną na zakupy, spacer itp jest nie mile widziany i maksymalnie ograniczany. Praktycznie jest to mozliwe wyłacznie w dniach, gdy on ma II zmianę. Gdy on wraca z I zmiany, a ona nie dojdzie na czas do domu, natychmiast zaczyna się seria telefonów z pytaniami. Gdy ona jest u swojej rodziny i na któryś z kolei jego telefon nie odpowie w odpowiedni sposób, lub probuje się wyłączyc zmeczona tym wszystkim, on natychmiast dzwoni na stacjonarny, a pozniej na komorki wszystkich ktorzy sa w pokoju. I robi to tak długo, aż ona zachowa się tak jak powinna, czyli odbierze i odpowie na pytania. Nie mają znajomych, przyjaciół, czas spędzają w osobnych pokojach bo kłóca się o wszystko. Zero wspólnych planow na przyszlosc bo wszystko rozbija się o maniakalna kontrole terazniejszosci. UCIEKAJ bardzo cie prosze, nie marnuj sobie zycia !!!

masakra to już jakaś psychoza maniakalna a nie miłość