smutno mi... jak mam naprawić sytuację?

święta.. czas radości i refleksji. odwiedziłam dziś z rodzicami dziadków i zrobiłam dziką awanturę. nie wiem co we mnie wstąpiło :O krzyczałam, wściekałam się. chciałam wracać do domu. padły ostre słowa z mojej strony. babcia się popłakała i chyba obraziła. zniszczyłam wszystkim ten piękny dzień, sobie też. wiem jestem głupia, zła, podła :( bardzo żałuję. nie wiem co mam zrobić. jutro chyba pojadę i przeproszę. cały dzień płaczę i mnie dusi. mama też płakała. już nie naprawię tego :( a jeśli to ostatnie swieta ktore moglismy wspolnie spedzic? nigdy nie wiadomo czy kogos nie zabraknie. nienawidze siebie za to. macie jakis pomysł jak przeprosic? możecie mnie zlicznować bo mi się należy...

a skad taki napad furii??

pojechać teraz, przeprosić i przytulić, powiedzieć to co napisałaś :-)

a czemu sie na nich wyzylas?..i to w swieta..? jedz jutro i przepros...:)

stukupuku lepiej teraz przepros jesli sie juz uspokoiłas bo jak masz znowu miec atak kurwicy to lepiej siedz i sie nie ruszaj;) acha i nic nie mów

moja sytuacja rodzinna jest trudna. rodzice po rozwodzie, ojciec mnie nęka telefonami (nawet 20 razy na dzien). wszystko sie we mnie nawarstwiło, zebrało. zdenerwowałam się i wybuchłam. powiedziałam że chce jechac do domu bo nie lubie u dziadkow siedziec. poczuli sie chyba odrzuceni, babcia sie poplakala, nie zjedlismy nawet wspolnego obiadu. caly dzien chodze po domu i placze. nie wiem jak moglam tak postapic :( nigdy tak nie bylo. zachowałam się jak największa idiotka. i zadaje sobie pytanie czemu jestem taka zła? przecież nie chce taka być.. jutro z rana pojadę i przeproszę. szkoda, ze nie mozna cofnąć czasu

To najlepszy pomysł przeprosić wszystkich i kup kwiaty czy co tam dziadkowie lubią.

moja droga nie wiem co dokladnie sie dzieje w twoim\"domu\"ale wydaje mi sie ze poraz pierwszy pokazalas im ze jest ci zle ze nie chcesz tak zyc , dlaczego ta zlosc wyladowalas w takim momencie? nie wiem a moze to dobra chwila na refleksje pokazanie innym jak jest i ze ci to nie lezy przepros jaknajszybciej podejdz z pokora i powiedz dlaczego tak sie stalo co cie boli i ze tak naprawde strasznie ich kochasz oni wybacza a moze dzieki rozmowie zdobedziesz cos wiecej zrozumienie niewiem trudno sie wypowiadac w tematach ktore bezposrednio nie dotycza mojej osoby wiem jedno ze musisz z nimi porozmawiac

sytuacja rodzinna nie ciekawa, wszyscy obarczają mnie swoimi problemami nie widząc ze mam swoje. nie wytrzymałam. mam dość tej chorej sytuacji. jest mi źle i smutno. żal mi dziadków którzy w niczym nie zawinili. jutro przeproszę, postaram się choć trochę się wstydzę (wiem głupio to brzmi). wszystkie problemy siedza głęboko we mnie. nikomu sie nie zwierzam bo wychodze z założenia - "moje problemy, sama dam sobie z nimi rade". widocznie nie dam sama bo wyżywam sie na innych, niczemu nie winnych osobach. a może to był taki moj bunt i żal że nie mam normalnej rodziny tylko rozbitą? sama nie wiem... w tamtym momencie miałam wszystkich serdecznie dosyć, chciałam znależć się w swoim pokoju i się w nim zaszyć. mogłam chociaż stwarzać pozory. spieprzyłam święta innym. widziałam łzy tych których nie powinno być.. nie wiem jak to naprawię :( boję się , jak sobie przypomne jak sie zachowałam to czuje jakbym to nie była ja. głupia egoistka ze mnie :(

Wniosek jeden, wpierw myśl potem działaj