??

Chciałabym dowiedziec sie jak mam zmienic swoje zachowanie,zeby nie odstraszac ludzi od siebie,a szczegolnie facetow....staram sie jak moge,ale czasem zachowuje sie jak ksiezniczka na ziarnku grochu i o byle co sie obrazam, doluje sie non stop(moze juz z przyzwyczajenia) i oczekuje wspolczucia,placze...A jak kogos poznaje to jestem usmiechnieta i Ci ludzie potem sie dziwia,ze ja taka jestem zaplakana i zdolowana... Kurde, nie umiem dokladnie nawet napisac co mi jest i jak sie zachowuje,ale wiem,ze odstraszam tym ludzi od siebie. Pomocy;/

uwierz w siebie

Placzliwosc to nie minus.POgodz sie z tym jaka jestes

ale ja chyba nie potrafie uwierzyc w siebie i w slowa innych osob, ktore mnie chwala...predzej w slowa krytyki;/

co zrobic,zeby w siebie uwierzyc? Zeby nie czuc sie zagubiona? Zeby wreszcie byc szczesliwa?

grasz zwyczjanie grasz radosną... a twoje ja to wlasnie chcesz aby kazdy tak cie postrzegał jak ty sama siebie czyli ze biedna oj sroj sroj i oni maja cie tez załowac, cicuciac wiesz co ci potrzebne kop w tyłek dorosniesz szybko to takie zadufane 0 chce aby inni mi wspolczuli.. a kim ty jestes\? no własnie. bierzesz ludiz na litosc a to nie fair

płaczliwosc to metoda na ludzi dziecko jak cos chce tez ryczy... robi to bo wie, ze to działa, ze kazdy mu da to co chce. to samo z tobą wiesz ze łzy minka cierpietnicy budzi litosc, i masz co chesz uwage, prace, wspolczucie itp a kopa w dupe nie jestes warta... masz mało kasy marudzisz masz duzo tez marudzisz strzel se w dupe gwozdzica!!!

to nie jest tak...ja tylko na stopie damsko-meskiej mam takie problemy...pod innym wzgledem nic nie zalatwiam przez lzy i wspolczucie,bo tego nie chce...duzo w zyciu przeszlam i swoje widzialam...Jestem pewna siebie w kazdej sytuacji oprocz kontaktow d-m;/