czy miłość jest dzielem przypadku...

wiem ze nie i sa na to dowody :)

te dowody

BORIS CYRULNIK ANATOMIA UCZUĆ Wydawnictwo W. A. B., Warszawa 1997 W serii z WAGĄ ukazały się: DROGA SERCA Dalaj Lama, Eugen Drewermann ISTOTNEGO NIE WIDAĆ Eugen Drewermann CZYSTOŚĆ l BRUD Georges Vigarello CUDOWNE l POŻYTECZNE Bruno Bettelheim NADZIEJE MEDYCYNY Jean Bernard BORIS CYRULNIK ANATOMIA UCZUĆ WARSZAWA 1997

:-0

daj maila to wyśle... polecam przeczytac wstep.. choc jest o zwierzetach... i pozniej rozdzial \"czy mogli byśmy sie nie spotkać\"

Kiedy rodzice decydowali o małżeństwach potomstwa, nie zdawali sobie sprawy, że organizując te związki wzmacniają strukturę społeczną. Dla arystokracji ślub był okazją do zawarcia sojuszu między dwoma rodami; chłopi dążyli w ten sposób do powiększenia powierzchni posiadanej ziemi, sklepikarze utrwalali majątek, robotnicy zawierali związki jedynie z \"porządnymi ludźmi\", takimi jak oni robotnikami, adwokaci mieli nadzieję, że synowie przejmą ich kancelarie, dzieci lekarzy zostawały lekarzami, a nauczyciele u- czyli przez wiele pokoleń i pobierali się w obrębie tej grupy zawodowej. Odkąd małżeństwo z miłości stało się wartością kulturową, dochodzi do głosu nie tyle struktura społeczna, co osobista. Kiedy rodzice prowokowali kontakt swych dzieci, wzmacniali grupę. Kiedy o doborze partnera decyduje miłość, ułatwia to powstawanie nerwic. Stereotyp kulturowy wymaga, żeby na początku była miłość od pierwszego wejrzenia, przechodząca w uczucie trwałe, które czasami może zakłócić życie. Niepowodzenia przypisywane są zmiennym kolejom egzystencji. Wszyscy badacze zgodni są co do tego, że schemat ten jest rzadki. Miłość od pierwszego wejrzenia wcale nie 16 E. Lemoine-Luccioni, La Robe, essai psychoanalytiyue sur le wtement, Le Seuil, 1983. 34 jest konieczna^. Większość par obywa się bez niej i mimo wszystko się kocha. Małżeństwo z miłości nie jest zbyt częste18. Partnerzy co prawda twierdzą, że pobrali się \"z miłości\" i oczywiście dobrze czynią tak twierdząc, ponieważ w naszej kulturze współmałżonek źle przyjąłby informację odmienną. Większość par dobiera się z przyczyn psychospołecznych, co nie oznacza, że emocja związana z pierwszymi spotkaniami nie wytwarza silnego uczucia, które niektórzy nazywają miłością. W tego typu kontakcie przeważają wciąż jeszcze czynniki społeczne. Osoby, które pobierają się w bardzo młodym wieku, pochodzą prawie zawsze z rodzin ubogich, niewykształconych i stałych e-mocjonalnie; natomiast ci, co pobierają się późno, wywodzą się z rodzin dostatnich, z dyplomami i mniej stabilnych z uczuciowego punktu widzenia. Spotkanie dwojga młodych ma więc głębokie korzenie psychospołeczne i jest zawsze regulowane przez kulturę rodziców, mimo że oni sami o związku swych dzieci bezpośrednio nie decydują. Nawet ci młodzi, którzy wcześnie się pobierają, nie zdają sobie sprawy, że ich wczesne małżeństwo jest statystycznie określone przez uczuciowość i pozycję społeczną rodziców. Są oni na ogół przeświadczeni, że sami dokonali wyboru, że spotkali się przez przypadek, który, jak wiadomo, \"wie, co czyni\". W ten sposób wyraża się stereotyp.

czas przed kompem to nawet los ci nie pomoze w spotkaniu bogini no chyba, ze tornado ja straci z chmurki i akurat sie kobiecina rozplaszczy na twoim oknie gadacie wieksze bzdury niz macie o tym pojecie

powyższy fragment wyjaśnia że to właśnie nie los lecz przyczyny psychospołeczne (np wydaje ci się że z tą czy inną osobą można czegoś próbować bo nie łamie się zbyt wielu barier, nieekonomicznych do łamania) tak to rozumiem... ciekawe hipotezy... jak mi się zdaje

miłość nie jest dziełem a przypadki istnieją w gramatyce;)

dobre! :D