kurcze zawsze mam taki problem,

że jak coś poważnego wisi w powietrzu to ciężko mi porozmawiać z rodzicami, a dziś koniecznie muszę i siedzę teraz w pokoju obok i nie wiem jak mam zacząć temat boję się, że zaraz się rozpłaczę, bo nie chcę usłyszeć tego co i tak wiem, że usłyszę... kiepsko ze mną

problem? o czym boisz sie rozmawiac ze starymi?

tez tak mam.. niby rodzice, a zupelnie nie umiem z nimi rozmaiwac :O a o co chodzi?? moze cos wymyslimy jak nawioazac rozmowe ;)

jak mi źle to zawsze ide do mamy i sie wyplakuję choć tez sie wstydze, ale co tam :) ostatnio jak rzucil mnie ukochany tak zrobilam :D

chodzi o to, że szykuję się teraz na studia i chciałabym wyjechać np., do Warszawy tj.ok100km od mojego miejsca zamieszkania i rodzice szczególnie tata wolałby żebym została, jak reszta mojego rodzeństwa w pobliżu, czyli dojeżdżać do uczelni, ja tego nie chce bo nie ma tam żadnych fajnych kierunków, a pedagogiki nie będę studiować, ale szczególnym powodem jest, że moi rodzice nie bardzo chyba dadzą mi na utrzymanie w większym mieście, bo nas po prostu na to nie stać, ale może udałoby mi się znaleźć jakąś prace to by odciążyło ich finansowo, i w tym problem i boję się zapytać żeby nie usłyszeć odmowy

a musisz sie pytac? przeciez jestes dorosła ;) czas postawic na swoim ;) moze juz teraz zacznij szukac pracy? przeciez to by nawet odciazyla Twoich rodzicow, gdybys wyjechala i stala sie samodzielna - nie mowie, ze od razu, ale z czasem z pewnoscia :) powinni byc dumni, ze chceszsie usamodzielnic :)

ALe czego sie boisz? Twoje studia Twoje zycie...ja studiuje za granica , 900 km od mojego miejsca zamieszkania i jakos w ogole nie zaluje. Glowa do gory, zaryzykuj a nie bedziesz zalowac