Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość weronaaa

DDA jacy są?

Polecane posty

Gość weronaaa

Pisałam na dyskusji ogólnej, ale nikt nie pisze. Ciekawa jestem jacy są DDA. Mam chłopaka, który jest DDA. Chciałabym zrozumieć jego zachowania, jego wybuchy emocji. Czy to można jakoś tlumaczyć, że zachowuje sie tak czy inaczej bo jest DDA???? Podpowiedzcie.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość co to jest dda

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość weronaaa
dorosłe dzieci alkoholików :-)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Mój chłopak był DDA. Mimo moich najszczerszych chęci związku nie udało się utrzymać, niestety.. On sam nie radził sobie ze swoimi emocjami, a możliwości pomocy do siebie nie chciał dopuścić. Ale mam nadzieję, że u Ciebie będzie wręcz przeciwnie. Jeśli tylko on rozumie, co się z nim dzieje i chce, żeby było lepiej, to już dużo 🌼

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość ja jestem DDA
Zdaję sobie sprawę, że jestem inny, ale nie potrafię tego zmienić. Nikomu nie ufam, staram się za dużo nie mówić, żeby nikt mnie nie rozgryzł itp.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość różni są
Mój najlepszy przyjaciel jest dda. To cudowny , wrażliwy człowiek, który ma problemy z okazywaniem uczuć, z emocjami. Widzę jak bardzo chciałby z kimś być, a jednocześnie ucieka od bliskości jak najdalej. Chodził na terapię, ale jeszcze długa droga przed nim i Marcinek o tym wie. Niby sobie radzi, ale blokada wciąż w nim jest. Mimo wszystko to najwspanialszy przyjaciel, jakiego mogłabym mieć.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
ja jestem DDA niestety ....skryta zamknieta w sobie przyznajomych bardzo otwarta ale prz nowych znajomosciah...strach przed krytyka innych nieakceptacja wrazenie ze jest sie innym odstaje sie od reszty i wybuchy o pierdoly ..

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość a ja..
własnie taka jestem , wypowiedzi powyzej to jakby o mnie.To dlatego ze mój ojciec był alkoholikiem? Pracuje nad soba, nad swoja osobowoscia ale nie przypuszczałam ze przyczyna tkwi w przeszłosci. Zawsze kładłam to na moja nature.Nigdy nie zagłebiałam sie w syndrom DDA i niewiele o tym wiem a moze powinnam od tego zaczac?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość weronaaa
Boję się związku z DDA, kurczę a bardzo go kocham.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
ja tez nie wiem wiele zawsze myslalam ze taka poprostu jestem niesmiala nerwowa mama mnie namawia na terapie ale ja wiem ze nie otwrze sie przec obcymi

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
nie boj sie ja jestem z chlopakiem ponad rok juz jakos wytrzymuje tyle ze ja nie zwalam swojego zachowania na DDA I POTRAFIE PRZEPROSIC

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość a ja..
czy jestescie skorzy do łez? To moje przeklenstwo, wzruszam sie i rozczulam byle czym. Czesto jest mi styd z tego powodu

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
nie raczej nie tylko jak sie denerwuje to z bezsilniosci chce mi sie ryczec

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
ja skończyłam włąśnie dwuletnią terapię, jeszcze wiele przede mną.... Byłam zamknieta w sobie, niskie poczucie wartości, chamstwem przykrywałąm uczucia, teraz jest lepiej, ale to jescze nie koniec Ważne, z by nie tłumaczyć wszystkich zachowań, nie zwalać winy na dzieciństwo, teraz jesteśmy dorośli i tylko OD NAS zależy co zrobimy ze swoim życiem. Pozdrawiam

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość weronaaa
Mój chłopak jest bardzo nerwowy, potrafi w sekundzie sie wkurzyc o pierdolę, często sie obraża i dąsa jest wtedy bardzo nieprzyjemny, chociaż bardzo szybko mu przechodzi. Mimo to jest bardzo czuły i kochany, odpowiedzalny i opiekuńczy.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość weronaaa
Ma jakby dwie osobowości, chciałabym mu pomóc i staram się naprawdę, ale nie chcę byc jego popychadłem tylko dlatego że on jest DDA i ma problem sam ze sobą

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość weronaaa
Poza tym zauważyłam u niego skłonność do kłamstw.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość odnawiam topik

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość DDA - da się z tym żyć
pomimo że syndrom jest uciążliwy, dopóki nie przejdzie się jakiejś terapii... mi pomogła intensywna praca nad sobą pod kierunkiem świetnej pani psycholog (terapia indywidualna) oraz mityngi grupy wsparcia dla DDA (coś w rodzaju mityngów AA jak się domyślam), poza tym dwukrotnie brałam udział w Dniach Skupienia dla DDA w Zakroczymiu - i to ostatnie polecam najbardziej, tam zaczęłam ŻYĆ NA NOWO !.... :-)))) oczywiście nie ma takiego momentu, że można odpuścić sobie terapię, cały czas trzeba mieć świadomość syndromu i starać się panować nad gwałtownymi emocjami, ale po terapii jest to znacznie łatwiejsze... życzę powodzenia wszystkim kochanym DDA i wszystkim kochanym partnerom DDA :))))

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość upupupupuu

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×