40 lat na karku. Znów czekam na miłość. Czy to nie naiwne?

No właśnie - jak w tytule. Jedna wielka życiowa porażka za sobą w postaci nieudanego małżeństwa. Dużo bagażu w postaci smutku i świadomości, że nie wszystko jest tak piękne jak początkowo wygląda.... Chaos, dezorganizacja, brak perspektyw i pytania - czy mam jeszcze szansę? Na co?

niestety już nie masz :( ludzie nie potrafią docenić wnętrza :(

poczekaj aż przejdzie Ci zniechęcenie, nie szukaj nikogo na siłę,a miłość sama Cię znajdzie...Tylko jak juz spotkasz miłą kobietę to nie podejrzewaj jej o wszystkie wady Twojej eks i nie przerzucaj na nią swoich frustracji, bo kolejna porażka gotowa...Uwierz,że możesz kochać i być kochanym a będziesz:D

najgorsze jest zgorzknienie i brak wiary,że się zasługuje na coś od życia...

Na co chcesz mieć szansę? Na miłość nigdy za późno. Ale czy chcesz naprawdę?

Wybacz, nie miewam takich fantazji. Ale małżeństwa nawet po pięćdziesiątce trzymają się za ręce, patrzą sobie romantycznie w oczy, potrafią się cieszyć życiem, słowem - widać, ze się kochają i są ze sobą bardzo szczęśliwi. :D

wiesz.. Ja wiem jedno. Miłość nie zna żadnych ram czasowych, absolutnie żadnych. Nawet nie spodziewasz się kiedy przyjdzie i pomaluje Twój świat na nowo. I powiem jeszcze jedno.. Człowiek, szukający miłości nawet nie zdaje sobie sprawy, że wysyła sygnał - niewidoczny dla wszystkich - i znajduje się wrażliwy człowiek, któryjest odbiorcą tegoż sygnału.. Wtedy chce się żyć..

szalony seks na plaży i nie tylko:D

mam 41 lat:) i lepiej mi niz jak miałam 20:) serio. Miłośc moze Cie dopasc nawet w wieku 65 lat. Powodzenia.

dlaczego nie?!

Ja nieco więcej i też mam nadzieję, że jeszcze spotkam. Doświadczenia podobne do wyżej opisanych.

tyzekram , markezyt --> czyli juz wiesz że to możliwe :) nie znamy dnia ani godziny ;)

Bardzo chciałabym kiedyś napisać i potwierdzić, że macie rację. Na razie po 2 samotnych latach jest mi przeraźliwie pusto i samotnie :-( I moje optymistyczne podejście do moich szans na udane życie rodzinne zmalało do zera... Stąd ten post. Dzięki za słowa otuchy

Zostałam sama mając 43 lata, potem byłam samotna 5 lat, po czym spotkałam mężczyznę swojego życia (w wieku 48 lat)! Nawet w wieku 70 lat można się zakochać. Zdolność do uczuć nie starzeje się. Ktoś na początku napisał, że nie warto się denerewować i na siłę kogoś szukać. Cierpliwości. Czekaj z nadzieją w sercu.

Bo szczęściu trzeba trochę dopomóc :) wyjść mu naprzód, przełamać się, złe myśli odgonić, wiem,że to niełatwe ale przecież warto, prawda? Życzę Ci dużo szczęścia

"Zgorzkniały stary Kawaler Kto z państwa wyobraza sobie dwoje rozesmianych CZTERDZIESTOPAROLETNICH ludzi ..." Nie muszę sobie wyobrażać. Widuję takich, za łapkę chodzą i się do siebie uśmiechają. :)

Ja też sobie wyobrażam i wydaje mi się to całkiem możliwe, może dlatego , ze mam takich przyjaciół. Miłośc, nie zważa na wiek, nic na siłę, poczekaj trochę, nie przejmuj się co ludzie gadaja i po prostu ciesz sie życiem a ono jeszcze Cie zaskoczy. Pozytywnie- czego Ci życzę

dajcie spokoj, milosc w tym wieku mozliwa - 40+ , ale to nie to samo co 20 - kilka lat, to inne potrzeby, inne podejscie, ograniczenia fizyczne i pewnie tez psychiczne.

i płaczę. nic już nie jest takie samo