Badania prenatalne - fakty kontra mity

http://www.kafeteria.pl/ziu/obiekt.php?id_t=191 przed chwila znalazlam ten artykul i bardzo mnie zainteresowal. sala mialam takowe badania miec ale sie na nie nie zgodzilam ale w dalszym ciagu zdarza mi sie czytac co o tym pisza tutaj na kafe ten temat przewijal sie tez kilka razy, wydaje mi sie ze ten artykul bedzie dobrym odnosnikiem dla kobiet ktore chca sie cos wiecej dowiedziec o badaniach prenatalnych

i w szpitalu gdzie bede rodzila wszystkim kobietom proponuje sie 'test poczworny', ale mysmy nie chcieli - wiadomo, ze taki test daje tylko prawdopodobienstwo wystapienia wady/wad genetycznych - to po pierwsze. a po drugie - dla mnie urodzenie dziecka z wada nie bedzie tragedia zyciowa, nie usunelabym ciazy, nawet gdybym wiedziala, ze plod taka wade ma, wiec stwierdzilismy, ze nie ma sensu (tzn. takie bylo moje zdanie, a maz sie z nim zgodzil).

Sądzę że badania prenatalne to wspaniała rzecz. Nawet dla kobiet które są zdecydowane nie usuwać ciąży, takie badania dają możliwość przygotowania się psychicznie na upośledzone dziecko. Gdzieś też czytałam że odkąd możliwe są takie badania odsetek aborcji u kobiet po 40 roku życia się zmniejszył, chodzi naturalnie o wpadki, nie o planowane ciąże. Przedtem usuwały ze strachu przed urodzeniem upośledzonego dziecka (głownie z zespołem Downa).