czemu to oni cierpią...a nie ci którzy zdradzają

nie wiem co mnie naszło ale przypomiało mi się parę rzeczy... akurat nie chodzi o mnie więc chyba nawet nie wiem jak to boli... ale po przeczytaniu kilku topików przypomniało mi się jak moi znajomi cierpieli bo wiedzieli o zdradzie/kochankach swoich rodziców... chciała to napisać nie wiem... przypomniała mi się wtedy moja bezsilność....

wiesz ja staram sie walczyc z samą sobą, ale nawet tak mi ciężko mam wrazenie ze jestem jeszcze gorsza od nich nie chce opowiadac o moich rodzicach, ale taki brak zaufania przechodzi na nas ciagle szuka sie potwierdzenia wiernosci :O wiem cos o tym strasznie cięzko z tym zyc :( i choc się walczy malo to zmienia :O chcialabym pogadac z \"komicznym\" czy \"koniecznym\" nie wiem jak mu tam, ale chcialabym z nim pogadac o męskich zwyczajach czasami juz sama nie wiem jak mam sie zachowac, co uznac za norme, a co za klamstwo...

wiesz mnie porostu załamuje maja bezsilność brak słów gula w gardle... co ma powiedzieć przyjacielowi przychodzi smutny znów widzę ten wyraz na jego twarzy zacięte usta... w oczach coś nie uchwytnego... co mam powiedzieć kumplowi kiedy mówi nikt mnie nie kocha... pali fajkę za fajką i do rodziców nie pojedzie bo po co?? właściwie nie ma nikogo... koleżance która wie ale nie może powiedzieć i ucieka od rodziców... znajomej która przez przypadek przeczytała maila kocham cię żabciu czekam... kumpeli która zaciska usta jak mówią o zdradzie... tylko kilka osób wie lepiej żeby nikt nie wiedział... tak myśli najlepiej żebym ja nie wiedziała... innemu który śmieje się gorzko ze swoich rodziców i robi to samo... przeraża mnie brak sów i niesprawiedliwość dlaczego? przecież nie zasłużyli i po środku ja? która ma swoje małe problemy przy ich są takie malutki... wkurza mnie taka niesprawiedliwość i chce właśnie krzyczeć na tych ludzi pojebało was... patrzcie co robicie to wasze dzieci nie kochacie ich w ogóle??