On ma taki piękny Dom...śliczne podwórko...

Tylko, pytanie - dlaczego, musiałaś się wstydzić własnych rodziców ? W życiu jest tak, że rodzice odpowiadają za Ciebie do pełnoletności, a skoro decydujesz już o sobie, to pewnie masz możliwość także doceniać siebie, a nie wstydzić się swoich rodziców., czy warunków w jakich mieszkasz. Mieszkasz tak jak masz ochotę mieszkać. Fix me - o jakim jadzie piszesz. Czy Ty aby nie jesteś przewrażliwiona ? Czy naprawdę wydaje Ci się, że wszyscy tu piszący, jeśli piszą co myślą, muszą "pluć jadem" i być "blacharą" [swoją drogą, słownictwo jakiego używasz , świadczy o Tobie]:D

zakłopotka nie podskakuj mi dziecko! Nie wywyzszaj się sztuczną mądrością nad innymi...udajesz kogoś kim nie jesteś...a w tym co piszesz widac dokladnie jakim złym człowiekiem jesteś !

Jaaasne liże, kurde nie mam nic innego do roboty:P Please, dont fix me.. I\'m not broken.... (czy jakos tak) Wracając do meritum... nie ocenia sie kogos pod wzgledem posiadania:( masz 2 pokoje?? I super. Może sa ładniejsze niz jego hacjenda?

zakłopotka, dzieciątko, połóż się już spać, dorośniesz, to zrozumiez prozę życia :O : mieszkasz tak, nie tyle na ile Ci ochota na to pozwala, ale maaasa innych czynników Jakby ochota o tym decydowała, to i Autorka miałaby wielki dom z ogrodem, i wielu innych.

@fiX me \"Tulimy! Tulimy! Tulimy!\". Qufamacana, aż czuję, jak mi serce taje ze wzruszenia. Chlip, chlip, chlip. @zakłopotka: proszę nie przypisywać ludziom cudzych zaśług. Słowo \"blachara\" zostało użyte w tym wątku po raz pierwszy przeze mnie :D

:)

Trędowata???????????????????:P

:) autorko, a co Cię z tym Panem łączy ?

Fix, z Tobą nie mam ochoty dyskutować. Bez odbioru. do autorki: odpowiedz na zadane pytania. To może być pouczające. Nefrytowy - ;)

@nefrytowakotka: w nastroju lirycznym jestem, gdyż serce me od tego lizania się w topiku stajało. Zatem, taki piękny kawałek prozy dla Ciebie stworzyłem. Rzucę go do Twych stóp w hołdzie, byś poczuła ogień, trawiący moje serce. \"Kocham Cię\" - wyszeptała. Żar jej ust zostawił krwawy ślad na śnieżnoczarnej skórze białego niedźwiedzia. Echo tych namiętnych słów, odbite głucho, wibrowało między ścianami pałacu. \"Kocham Cię\" - szepnęła - \"ale wiem, że nie możemy być razem. Twoja rodzina nigdy nie wybaczy mi dwóch pokoi w bloku. Robiłam co mogłam: kupiłam w Zakopanym skórę owcy, kazałam ją wygarbować i postawić koło piekarnika w kuchni. Ale...\" - tu głos nieszczęśliwej dziewczyny załamał się niczym wiosenna trzcina - \"...ale zawsze będę dla nich małorolną. Będę trędowatą. Ospowatą i kokluszowatą. Nigdy, nigdy nie zaakceptują mnie\".