czy młody niepełnosprawny ma szanse na miłość?

zależy od statusu materialnego, teraz wszystkie oglądają się tylko za kasą i furą

na pewno niepełnosprawność miała wpływ na ukształtowanie sie innych cech. a z tym pesymizmem to zapewne sie w mame wrodził ale mama była kiedys bynamiej nie ułomna laska.... wiec chłopaki nie dawali jej zyć :)

a mama przypadkiem nie nadopiekuńcza?

Nieeeee, myślę, ze nie! to nie jedyne moje dziecko zreszta dla jego dobra mogłabym sie wcale nie wtrącać

czy na kafe dzisiaj nie ma cierpiacych na przedłużającą się samotność?

myślę, że jest wiele takich osób, ale ta samotność wychodzi im na lepsze

jarek :D bywa i tak, ale to raczej dla tych, co juz się sparzyli... spróbować każdy marzy

ja jestem chętna poznać tego niepełnosprawnego chłopca :) mam 27 lat i jeżdżę na wózku, ale to chyba nie problem? wiekowo pasujemy do siebie. jeśli dużo siedzi przed komputerem, to niech wklika swój adres lub nr GG i pogadamy :) chyba że mama woli dla niego pełnosprawną dziewczynę ;)

witaj Chętna :) ale jak juz pisałam Syn nie mieszka ze mną. Właśnie dzis odjechał! jaką jestes osobą? napiszesz cos o sobie?

Jestem przede wszystkim bardzo uczuciowa i wrażliwa. Chciałabym kogoś pokochać :)

Ja bym sie z kims takim nie umówiła i prosze nie pisać, że liczy sie osobowosc itd. Bo wiekszosc z was pewnie najpierw zwraca uwage na "opakowanie" a dopiero potem na resztę. :-P

dla mojego Syna nie opakowanie! I niestety on sam o swoje opakowanie też nie dba. Jemu jest wszystko jedno, co mu kupuję...

ze mną chodzi do klasy chłopak chyba po porażeniu mózgowym, nie ćwiczy na wg, ma powykrzywiane palce w dłoniach i krzywo chodzi. ale gdy sie go pozna to nie gra to roli - jest człowiekiem, który imprezuje na całego, za drugim razem zdał prawo jazdy i cieszy się życiem. ba, nawet pali. no i zna sie na elektronice mimo tego, ze chodzi na humana ;) wystarczy, że będzie się cieszyć zyciem - reszta przyjdzie sama :)

ale on nie imprezuje... ba, nawet nie chce przebywac w towarzystwie osób palacych czy pijących. A poczucie humoru... zauważam u niego chyba tylko w stosunku do kotów, które bardzo kocha (może za ich indywidualizm, który także jego bardzo cechuje). W naszej rodzinie syn jest ostoją sprawiedliwości. Jego zdanie w rozsądzeniu jakiejś kwesti jest bardzo ważne, obiektywne i sprawiedliwe. (może dlatego, że nie patrzy oczami a rozumem i sercem?)

{kwiat]

Jestem tego samego zdania. Ale czasem można nieco pomóc losowi. Jako mama po zawale troche sie juz niepokoję widząc, że syn nie przejawia inicjatywy zmiany tej pasywnej postawy. To przeciez takie zrozumiałe i ludzkie, prawda?

:( ?

chyba nikt Ciebie nie rozumie tak, jak inna mama w podobnej sytuacji. Ja juz nawet marzyc przestałam!

pewnie ma wieksze szanse niz ja .... mimol, ze ja chce i duzo w tym kierunku robie a on NIC :o matko - co tak umilklas w stosunku do tej dziewczyno ktora do ciebie napisala, co?

*taka jedna* - o co chodzi?

???

odświeżam może dziś jest wiecej osób pragnących zabrać głos?

nie? :(

wyjechałam moj topik nie rozwinął sie........................ :(

Wy tu gadu gadu a życie swoje... Powiem tak, ja samodzielnie chodzę, mają mnie ludzie za bardzo komunikatywnego człowieka, studiuję dwa kierunki, co tam jeszcze... Jestem jednak kaleką i mogę być A) Dobrym kumplem B) Przyjacielem W żadnym razie patnerem dla zdrowej kobiety, przeszkadza mi trochę że nie znam wielu niepełnosprawnych dziewczyn, właściwie środowisko niepełnosprawnych którzy urodzili się przed bumem na klasy integracyjne jest mocno zamknięte. Kiedyś miałem szansę być z bardzo piękną kobietą, ale ja nie chce nikogo sobą ograniczać. Nie mówie tego żeby się użalać, zwyczajnie moim zdaniem to nie po męsku obciążać kogoś swoimi ograniczeniami. Dziś zignorowana swojego czasu dziewczyna ma przystojnego faceta, dobrze zbudowanego, ktory jesli pracy umysłowej zabraknie pójdzie pracować na budowę, a ja co? Poza tym rozumiem się z niepełnosprawnymi lepiej niż ze zdrowymi ludzmi, nie mam ochoty na upokorzenia. Zostaw syna w spokoju, to jego sprawa, nikt mu matkować nie będzie, natura i selekcja naturalna jest jaka jest. Łudzisz go i siebie niepotrzebnie, to nie do końca musi być konieczność może top wybór, po cóz pluć na ewolucję? Miałbym spore pretensje do własnej matki gdyby ona ciągle mówiła mi np "znajdź sobie kogoś" i tak dalej... kobieto gdzie Ty żyjesz? Czy Ty wiesz jak wielka róznica w percepji jest między nami a pełnosprawnymi? Jak często ci drudzy potrafią nas upokarzać? Ja miałbym z kimś takim być?? Za nic! Co nie wyklucza znajomości z niekalekami, przyjaźni wspólnych wypadów tu i tam... ale związek?? Po co? Cchcesz czy nie to zawsze jakoś tam przeszkadza, i w emocjach może mi ktoś kalectwo wypomnieć- nie mam na to ochoty. Pozdrawiam :)

Twój Syn ma szansę TYLKO na wrażliwą, skromną, dobrą dziewczynę, bo tylko takim nie przeszkadza ułomność. Więc jak już będzie ,możesz być pewna, żę będzie właśnie taka:)