Co czują kochanki żonatych facetów?

Czy podejmują walkę z żonami i ich dziećmi? Co czują i jaki jest ich stan psychiczny? Czy mają obiekcje moralne, że rozbijają rodzinę? Poproszę o wypowiedzi Panie, które były lub są kochankami żoantych mężczyzn. Chciałabym, żeby ta dyskusja odbyła się w klimacie kultury i szczerości. Za wszelkie wypowiedzi serdecznie dziękuję.

Wiesz, ja to pytanie zawęziłabym do: Co czują kochanki facetów związanych z inną ? [niekoniecznie związanych żoną];)

czują się okropnie:(

Tzn jak?

jak ktoś kim można się zabawić, a jak sie znudzi to wrócić do kochanej: dziewczyny, narzeczonej, zony...itp.

Jeżeli czują się okropnie, to dlaczego tkwią w takich związkach?

Do tego co wyżej dodałabym także: co czują faceci zdradzający kobiety, z którymi są ? :D Bo tak naprawdę, zdrada jest świństwem okrutnym i obie strony cierpią na pewno z tego powodu. Zastanawiam się jednak, która ze stron bardziej ? ;)

ja już nie twie, wrócił do ukochanej narzeczonej, bo przecież ją kocha...

ja to się zastanawiam jak w ogóle można zdradzać :O

Wypowiadam sie tylko i wylacznie w imieniu swoim... Nie podejmuja walki z zonami...a juz na pewno nie z dziecmi. Stan psychiczny zalezy od czasu...jak sie zakochaja jest fatalnie. Z czasem oczy sie otwieraja (jesli ten jest dalej z zona/dziewczyna/partnerka) i wrzuca sie na luz. Czy rozbijaja rodzine? Hmmm....jesli tak, to tylko w polowie sa winne. On, ten kochanek jest odpowiedzialny za rodzine i nie sadze, aby ktoras kobieta zmuszala faceta, zeby zostal kochankiem. Sam tego musial chciec. PZDR

Ja nie czuje sie okropnie jak tez nie podejmuje walki z zona bo i po co ja go chce miec raz na jakis czas skarpet mu prac nie bede :O Moj stan psychiczny jest OK nie narzekam w koncu od poczatku wiedzialam w co sie pakuje ale u mnie to takie zboczenie , po prostu lubie zonatych :) jezeli chodzi o kwestie moralne-sumienie mnie niegryzie a moze go wogole nie mam (niektorzy tak twierdza :P ) Tak czy owak nie czuje zebym cos rozbijala,mysle ze nawet pomagam malzenstwu w koncu zona nie musi spelniac niektorych obowiazkow ja ją w tym wyreczam :)

o zonie. ale wiem ze tez cierpie. a czemu w tym tkwie? bo kocham tego palanta.

Cioteczka - A Ty w ogóle wierzysz, że istnieją jeszcze na tym globie faceci, którzy nie zdradzają ? Hmmmmm...Pytanie zadane przez autorkę, jest w rzeczywistości pytaniem retorycznym, na które ciśnie się jednak na usta odpowiedź: a jak do diabła mają się czuć ? ;) Prawdopodobnie, nie są pewne dnia ani godziny :D

to zależy kiedy..... zależy jakie są między nimi relacje...

kreska--> nie mówię tylko o facetach ale i kobietach.. może mam zbyt idealny obraz świata .. nie potrafię zrozumieć ludzi, którzy zdradzają.. nie tylko ze względu na miłość ale i na szacunek dla drugiego człowieka :( smutne , że tak ludzie postępują :(

a nie przyszło wam do głowy, ze moze tej miłosci i szacunku do swojego męża/żony już nie ma?? Siedzi sie razem z wielu powodów, niekoniecznie z miłości. Taka jest prawda. Takie są realia. Gdybym kochała męża, nie zdradzałabym. Nie kocham, nie lubię - zdradzam. Trudno to nawet zdradą nazwać, skoro z mężem w ogóle nie sypiam. Na swiecie jest wiele barw, nie tylko czarne i białe.

Z moim mężem jesteśmy nadal małżeństwem , ale nie mieszkamy razem. Mąż od kilku lat ma kochankę, która pracuje w tej samej szkole co my. Tutaj uczy się również nasza córka. Ostatnio doszło do konfliktu, bo kochanka mojego męża zaczepia w sposób fizyczny naszą córkę a następnie biegnie na skargę do męża, że to mała ją zaczepiła. Z rozmów z dzieckiem, że jest celowo zaczepiana i potrącana na korytarzach szkoły. Zastanawiam się nad sytuacją tej pani, jak ona to wszystko znosi, bo jak ja i córka się czujemy, to już nie muszę chyba pisać.

"nieco przeginacie" Powtórzę to, co powiedziałam na innym topiku. Póki jest małżeństwo prawo do Twojej miłości ma żona/mąż-i nie jestem fanatyczną katoliczką. To po prostu kwestia tego, jaki masz szacunek do siebie, tego, co kiedyś przysięgaleś/aś i do współmałżonka. A jak się nie kocha mężą/żony-to są rozwody. Proste, uczciwe, ale, niestety, nie jest to wygodne... PS. i proszę, przestańcie mówić, ze nie zdradzcie, skoro nie sypiacie z mężem/żoną. I co-już nie ma problemu? Małżestwo to nie kontrakt na usługi seksualne! Nie musi być świętością-ale nie trywializujcie go w ten sposób. Zdradzając i dopuszczaąc się takiego myślenia-zdradzacie też tych młodszych SIEBIE (o ile braliście ślub na poważnie). Zastanówcie się czasem, co piszecie-kim jesteście, jeśli w małeństwie chodzi tylko o seks?

do nieco przyginacie: ;) Nie przyginam, jeno dziwię się, że jeśli w/g Ciebie, ten świat ma inne barwy niż biały i czarny [to bardzo wyświechtane określenie ;)], winno się znaleźć także jakieś rozwiązanie, żeby wzajemnie się nie ranić, i np.nie godzić się na pozostawanie z kimś, kogo się nie kocha [ale się z nim jest z uwagi na dobra materialne ;)]. To , o czym piszesz, nazywa się hipokryzją, ale na pewno nie ma nic wspólnego z prawdą. Skoro nie masz szacunku do swojego męża, nie sypiasz z nim, zdradzasz go , to po jakiego diabła z nim mieszkasz ?

do boa - właśnie to zamierzam zrobić. Ale rozumiem kobiety i meżczyzn, którzy nie chcą tej ostatecznosci. Są różne powody. Nie siedzisz w ich skórze - nie wiesz. A swoją drogą, dziwię się, ze Anitaa m się na rozwód nie decyduje też.

kreska- nie znasz życia jeszcze. Ja odejdę i to wkrótce. Ale nie oceniam osób, które trwaja w takich chorych ukladach. Współczuję im, bo jest im o wiele ciężej niż tym, którzy mają siłę odejść. To tyle.

Bo tak jest wygodnie. Bo bezpiecznie i jest wspólnota ekonomiczna..po co przewracać życie do góry nogami? W imię czego? Szacunku i składanych kiedyś obietnic...ależ...

zdradzają bo dla nich miłość emocjonalna nie równa sie miłośc fizyczna... oddzielają seks od miłości i mimo ze kochają uprawiaja seks z innymi kobiety to samo.... gdyby seks był utożsamiany z miłościa może byłoby inaczej?

To prawda, że nie znam takiego życia, jak Twoje, i naprawdę bardzo Ci współczuję, że musisz w takim życiu tkwić. Jednak to forum istnieje po to, by dawać prawo innym do wypisywania swoich opinii. A to, czy odejdziesz, nikt nie sprawdzi na pewno. :) Roma31 - i to jest cała prawda :)

ja się czułam strasznie :-( ogromne wyrzuty sumienia ale też ogromna nadzieja na związek z nim, wydawało mi sie że jak ktoś wchodzi w relacje "pozazwiązkowe" to liczy się z ich konsekwencjami, zreszta Ja sama tak zrobiłam, Jak go poznałam to odeszłam od faceta z którym byłam, myślałam że on zrobi to samo, ale nie zrobił, bardzo sie męczyłam przez 4,5 roku z nim, żona już wiedziała nawet o nas ale i tak sie nic nie stało, bardzo to przezyłam i uważam to za porażke mojego życia, zmarnowałam najlepsze lata mojego zycia czekjąc na niego i on nadal twierdzi że się rozwiedzie ale nadal nic w tym kierunku nie robi. dzis to juz kocniec, z mojej strony. ale cierpiałam bardzo, nie zycze nikomu takich doznań jak związek z żonatym, jak piekny by sie wydawał, to najbardziej gorzka miłośc że wszystkich znanych i najbardziej uderzająca w kochającego. TYLKO DLA MASOCHISTEK :-( jak ktos lubi cierpieć ok...jest wszystko

Mój mąż też obiecuje swojej kochance bycie razem, ale wiem że on ją oszukuje.

"pewnie Ty...." Nie rozumiem Twojego rozróznienia. Zgodnie z tym miłość fizyczna to nie miłość, miłość jest tylko emocjonalna, w związku z czym jak śpię z kimś innym to nie zdradzam. (pomijam fakt, że Twoje rozróżnienie jest nieadekwtane do sensu mojej wypowiedzi) Ależ seks jest (w założeniu-nie w rzeczywistości-bo tu rozmawiamy i stanie jaki powinien istnieć a nie o chorej rzeczywistości) konsekwencją miłosci! Ty chyba mówisz o "miłości fizycznej" w kategoriach pociągu fizycznego do innej osoby-zwierzątka też tak mają...Nie ma czegoś takiego jak miłość fizyczna i emocjonalna. Jakby było to w przysiędze małżeńskiej można by było wybierać np. "kocham cię, ale będę spać z kim chcę", albo "będę się kochać z Tobą, ale moją prawdziwą miłością będzie X,Y,Z" (niepotrzebne skreślić). Miłość jest jedna-to stan ducha-albo jest, albo jej nie ma. I jak się dorabia takie ideologie i podziały to tylko po to, żeby się lepiej poczuć:-)

Natomiast boa,,,,zwróć uwagę, że ludzie z powodzeniem oddzielają seks od stanu ducha:)

Wiem, mam niepopularey poglądy i w rzeczywistości jest inaczej-ale nie piszę tak, bo jestem głupią idiotką która nie widzi świata. Bo, to, że część populacji ludzkiej tak robi, jest to uznawane za normę-to nie znaczy, że to jest OK, słuszne i uczciwe. Nie jestem świętą, ale, jeśli coś jest złe, to trzeba tak o tym mówić-a nie stroić w piórka powszechnie zrozumiałej i usankcjonowanej rzeczywistości. A z tym oddzielaniem-choć piszesz ironicznie-to też nie tak do końca, owszem-seks a stan ducha niby niewiele mają wspólnego-ale problem w tym, że w końcu jednak bardzo dużo. Zaczyna się od seksu i hasła "wszyscy tak robią", kończy na negowaniu wszystkich norm, niszczeniu innych. W mojej rodzinie jest taki przypadek-i dlatego nie ma co się puszyć społeczną mądrością i znajomością rozróżnień pojęciowych, psychologicznych itp. tylko nazywać rzeczy po imieniu. Pozdrawiam

nie było w mojej krótkiej wypowiedzi ani cienia ironii:) pozdrowienia. Jak dla mnie masz bardzo fajne poglądy