Najwazniejsze cos, czego nauczylo Was zycie?

O, rzeczywiście ciekawy temat. Najważniejsze czego mnie życie nauczyło to to, że: - musimy starać się rozumieć drugiego człowieka w każdej sytuacji, nie oceniać ludzi pochopnie; traktować drugą osobę tak, jak byśmy chcieli sami być traktowani przez innych ludzi bez względu na to, co zrobiliśmy - nasze szczęście zależy od nas samych i od tego w jaki sposób podchodzimy do tego co mamy - im mniej pragniesz, tym jesteś szczęśliwszy - nie powinno się ufać wszystkim od razu, ale nie należy też zamykać się całkowicie na wszystkich, bo obie drogi prowadzą do niezadowolenia z wszelkich relacji; najlepiej zachować harmonię i ufać tym, co do których mamy sporo przesłanek, że są tego warci - do życia trzeba podchodzić prosto i nie roztrząsać wszystkiego zbyt długo, bo skupiając się na wiecznych analizach mieszamy sobie tylko w głowie i gubimy się w tym, co naprawdę ważne - nigdy nie rzucać słów na wiatr i nie mówić "nigdy", bo nie wiem, co mnie w życiu czeka i nie wiem jak zachowam się w ekstremalnych sytuacjach - spodziewać się trudności, bo jeśli je napotkamy, to radość z tego co się dzieje będzie podwójna, a jeśli się pojawią, będziemy na to psychicznie przygotowani - nie wybiegać za daleko w przyszłość - widzieć w świecie dobro, chociaz to bardzo trudne, bo zła jest stanowczo za dużo .... i jeszcze sporo innych rzeczy, ale te są chyba najistotniejsze

kochać siebie,rozpeszczać się do maksimum nie poświęcac sie dla rodziny, nie wyręczać męża,mieć dystans do ludzi i świata

-kochac siebie takimi jakimi jestesmy bo inni nie bedziemy a zycie jest jedno -miec dystans do wszystkiego -nie chowac nienawisci po wsze czasy bo sami tez nie jestemy krysztalowi -szanowac innych -umiec wybaczac -nigdy nie mowic wszystkiego i wszystkim

tego ze nic nie trwa wiecznie

?

Tego, że mogę liczyć tylko na siebie. Tego, że muszę o wszystko walczyć sama. Tego, że niewykorzystane szanse się nigdy więcej nie powtórzą. Tego że nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki. Tego, że uroda przemija. Tego, że jak nie wchodzisz w dupę szefowi to możesz się zatyrać na śmierć a i tak cię nikt nie doceni. Tego, że sukces ma wiele matek ale porażka jest sierotą. Tego, że łatwo jest stracić przyjaciół. Tego, że ludzie kłamią w żywe oczy. Tego, że trzeba sobie wyznaczać priorytety i do nich dążyć. Tego, że mężczyzna nie jest w stanie domyślić się o co chodzi kobiecie. Tego, że szczerość nie zawsze popłaca. Tego, że z alkoholikami nie można się dogadać. Tego, że z chamstwem trzeba walczyć chamstwem. Tego, że trzeba zostawiać coś tylko dla siebie. Tego, że nie można się cackać z mężem, też musi mieć obowiązki w domu. Tego, że prowadzenie domu i opieka nad rodzina to też ciężka praca. Tego, że nie wybiera się rodziny.

ze wszystko przemija ze nic nie trwa wiecznie ze nie mozna zbytnio przyzwyczajac sie do ludzi ze nikomu nie mozna wierzyc 100 procentowo ze nie ma prawdziwych przyjaciolek

Czego? Chyba tego, ze trzeba myslec tez o sobie i swoich potrzebach bo ludzie , nawet gdy im wiele pomozesz i tak sie kiedys od ciebie odwroca. Nigdy nie pozwole by ktos decydowal o moim zyciu, mam wyjebane na opinie innych :-P

za sama dla siebie jestem najwazniejsza

nie kochasz a jesteś wzwiązku to nie mów że takmusi być dzieci odejdą a ty zostaniesz sam/az osobą z którą łączy cię tylko wspólne konto i nic więcej.SZKODA ŻYCIA DZIECI dorosłe powiedzą tobie dlaczego tak długo czekałaś/eś.ONI będą szczęśliwi a ty ????

ze w zyciu piekne sa tylko chwile

up

kocha sie tylko raz

Że jedyną osobą na którą mogę liczyć i jej ufać jestem ja sama.

-nie ufać nikomu. -nie otwierać się nawet przed osobami,które uważasz za przyjaciół. -umiesz liczyć,licz na siebie.

że wszystko można wytrzymać, to kwestia odpowiednio mocnego zaciśnięcia zębów

"że wszystko można wytrzymać, to kwestia odpowiednio mocnego zaciśnięcia zębów" chciałabym w to wierzyć...

ze nic nie trwa wiecznie i nie trzeba sie martwic na zapas

Co mnie życie nauczyło: 1. Z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciu 2. Nie wolno odkryć się całkowicie przed mężczyzną. Pewne sprawy trzeba zachować tylko dla siebie. 3. Wierzyć w siebie i chwalić swoją osobę za osiągnięte sukcesy. Jeżeli ty siebie samego nie będziesz cenił, to nikt Cię nie doceni. 4. Nie opowiadać o swoich sprawach w pracy. A z pracodawcą mieć tylko kontakt służbowy. 5. Mieć dystans do ludzi, gdyż większość znajomych czeka tylko na cudze potknięcie. 6. Być uśmiechniętym do ludzi, ale nie liczyć na wielką przyjaźń. Wtedy człowiek nie jest rozczarowany znajomością. 7. Cieszyć się małymi rzeczami, gdyż tak naprawdę to tylko one potrafią poruszyć nasze serce:)

*czego mnie życie nauczyło

dokladnie tego jak wyzej:)

Żeby się zbytnio nie przejmować. Starć się ile można, ale jak coś pójdzie nie tak to się nie załamywać tylko kombinować jak to można poprawić.

żeby nie ufać ludziom!!!!!!!!!!! nie wierzyć w przyjażń,bo dziś zdarza się żadziej niż miłość:( nie rozdrapywać przeszłości jeśli wiesz że w niczym ci to nie pomoże że nawet w najlepszymm związku są dni kiedy czujesz się samotny:( liczyć na siebie,a jeśli ktoś pomoże to będzie po prostu miło:) żeby nie zwierzać się nikomu,bo za plecami i tak cię wyśmieją.... ...a i że zazdrość i zawiść jest wszechobecna i jesteśmy wobec nich bezradni,no i że znajomi znają twój numer i adres tylko kiedy coś od ciebie potrzebuja;)