zycie czsami jest porazką,,

mam 23 lata i dziecko 2letnie,kiedys byłam szczesliwa kazdy dzien był kolorowszy a, teraz kiedy wyszłam za mąz moje zycie zamieniło sie w piekło nie daje rady mąz ubliza bije i zneca sie psychicznie nie wiem ile wytrzymam powinam odejscv ale boje sie ze zawsze bede sama.rodzice nie odzywaja sie do mnie bo wiedzą jak jest i chcą zebym odeszła nie wiem czemu jeszcze siedze czemu jestem taka głupia.mysllałam ze bedzie inaczej ale nie jest coraz gorzej i on jest gorszy.czemu zycie daje mi takiegi kopa w tylek,czemu mnie to sie trafiło.przeciesz kazdy zasługuje na miłosc i szacunek.czemu ja ale widocznie tak musialo byc..kiedys odejde ale wiem ze sama nie dam rady...

wiesz co powinnaś zrobić, teraz tylko troche odwagi i będzie dobrze. może poproś rodziców o pomoc, albo poszukaj insytucji która pomaga kobietom w twojej sytuacji.

Oj nie pierdol dzoiewczyno! Masz aki los, na jaki sama sie skazujesz i swoje dziecko także. Jestem w Twoim wieku i dla odmiany nigdy w zyciu nie miałam faceta, zamieniam się w niewierzącą w siebie frustratkę.

pytanko,,,,,a co ty mozeszwiedziec jak nigdy nie kochalas i ja robie to dla dziecka zeby miało ojca

lalcia, zastanów się może tak: jaką rolę w życiu dziecka ma do odegrania ojciec? Czy aby na pewno ma je nauczyć pogardy do matki?

widzialy galy co braly. Tyle w temacie. Tylko nie pisz, ze kiedys on byl misio-pysio taki slodki i w ogole :/

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3621252&start=0

jkkhj----- własnie był ,człowieka poznaje sie jak sie z nim mieszka i wogóle a ja znałam go 6miesiecy był pierwszym facetem i wpadłam..rozmiesz