cienka granica miedzy pozytywnym zartowaniem a jechaniu po kims

czasem nie wiem gdzie ta granica jest.chodzi o moja osobe, jak kolezanka no niby mowi cos co mi sie nie podoba do konca, ale nie wiem jak reagowac? no bo z jednej strony czemu mialaby chciec mnie obrazic i moze powinnam miec wiekszy dystans do siebie a z drugiej strony czemu mam tolerowac cos co mi sie do konca nie podoba?czemu to ja mam sie dostosowywac? czasem ludzie tak maja, ze chamkims zartem chca wyczuc na ile moga sobie u danej osoby pozwolic. :O jak wy sobie radzicie w takich sprawach?

to powiedz jej ż Ci sie to nie podoba i nie chcesz żeby tak mówiła.. proste. Mi kiedyś koleżanka powiedziała coś.. ja wiedziałam że to żarty ona też.. nawet mi się śmiać chciało.. ale było w uczelnianym barku a że było dużo ludzi więc kto chciał to uslyszał.. i powiedziałam równie dobitnie zeby tez wszyscy słyszeli.. żeby tak nie mówiła.. bo ja wiem że to żarty.. ale reszta nie wie.. i pomyśli że to prawda.

zastanawiam się co zrobiłem źle w przeciągu ostatnich 58 sekund. potem, że potrzebna jest zmiana, bo nic nie wymyślę. zmieniając myślę. potem, gdy nastąpiła zmiana we mnie, przypomina mi się że należy wytłumaczyć, by zrozumiane było to, że chodzi mi o to by nie przestać myśleć. a tak naprawdę co złego że skoro wszystcy są śmieszni moja śmieszność wyraża się w innych słowach? może swoich słów nie rozumiem?

nie wiem.to niby takie proste ale z drugiej strony wyjde na jakas delikatna.boze, sama nie wiem.jestem jakas powalona:O :(

najgorzej jest myśleć w taki sposób.. jeśli coś Ci nie pasuje to mów o tym wyraź to, a nie tłamś to w sobie.

wiem, mi to wcale na dobre nie wychodzi, bo jak nie mowiie co mnie boli, to sie pozniej do tego kogos nie odzywma bo nie mam ochoty z nim gadac a ten ktos nie wie o co mi chodzi

ale z drugiej strony nie chce okazywac, ze cos mnie zabolalo, bo ludzie pozniej to wykozrsytaja. wiem, ze gadam jak potluczona ale zle mi.

jeśli kogoś znasz dobrze to mu to powiedz. jeśli nie znasz to naucz sie ripostować.