mam dośc wiecznej walki z mężem!!!

Po kolejnej wymianie ostrych zdań zbastowałam. Wszystko rozchodzi sie o to, iż mój mąż nie przejawia jakiegokolwiek zainteresownia zabawą z synkiem (2, 5 r.). Kompletnie. Wraca ok 18 do domu, ma obiad pod nos, nic nie sprząta, czasem zrobi wieksze zakupy w hipermarkecie wracajac z pracy. Po pracy zasiada przed tv... i tak do 23. Owszem po awanturze wiekszej jak maly mial 10n m-cy szanowny mąż przejał całkowicie kapiele nad synkiem, wczesniej sie do tego nie kwapił. I to nie jest tak ze babcie wyręczały, nikt nie pomagał wszystko robiłam ja. Bardzo mnie to boli, nie skutkują rozmowy... dalam mu książkę super niani, i ty mozesz byc super tata, jak grochem o scianę...Mowi ze to są bzdury, ze ja jestem tylko od wychowywania a on od zarabiania. I koniec gadki, a jak chce aby on sie zajmowal synem, to on bedzie w domu a ja mam isc do pracy. (studiuje zaocznie- mgr 2lata i on jest w wekeend z małym, ale nie pytajcie jak to wyglada, caly dzien tv właczony...) jestem załamana. To ja czytam malemu bajki na dobranoc, ja usypiam... Mam dośc....facet ma 30 lat;-( Np. jak jest mecz w tv, potrafi tak zorganizowac pracę ze przyjedzie wczesniej (jest kurierem)Jak mam z nim postępowac...??? ps- teraz maly jest chory - jestem w domu bo bierze antybiotyk, wielki foch ze musi zrobic zakupy.

no wspolczuje u mnie tez tak bylo ze non stop ta cholerna tv wlaczona i ja wszystko robilam teraz usypiamy malego na zmiane maz robi lozko wieczorem ja rano itp przeciez nie wymagam bog wie czego wystarczy ze ciuchy swoje schowie do szafy i juz jest ok i teraz czuje ze docenia moja prace wreszcie!!! u mnie pomogla rozmowa i jakies kompromisy ty zrobisz to a ja to zalozmy i jakos doszlismy do zgody!!

moja kuzynka ma tak samo. maly ma ponad 4 lata a jej mezus nic, zero zainteresowania. uwaza ze maly powinien sie bawic sam, bo ma klocki przeciez. a opieka wyglada wlasnie tak, ze rzuca mu te klocki lub puzzle, a sam gra na play station. wiem, ze ona juz nawet rozwodem go straszyla. efekt byl mizerny na tydzien lub 2, potem znow normalka. i tak wlasnie wszystko robi sama. ja tez nie potrafie tego zrozumiec, w koncu to jego dziecko.

niestety facet jest tak chyba "zaprogramowany" i uwaza ze skoro on zarabia na dom to niczego innego juz robic nie musi. PORAZKA!

I co masz zamiar z tym zrobić?

Bo jakby argument, ze "dziecko potrzebuje ojca" w twojej sytuacji odpada. Dziecko nie ma ojca tak czy tak.

wiem ze to porażka, owszem byly przeblyski ale na krotko na palacach jednej reki moge policzyc ile byl razy sam z siebie na spacerze. mały jesy naprawdę fajnym dzieckiem, bardzo inteligentnym, super mówi juz zdaniami. Nie wiem co bedzie dalej... najgorsze ze garnie sie do ojca, a ten woli mu kupic kolejne auto i ma gdzies, jak mu przeszkadza to na niego sie wydziera .