jąkanie

co myślicie o jąkających ludziach?

przez takich ludzi żyć się nie chce

Ja nie mam zdania, znam fajnego gościa , który się jąka , ale także ograniczoną dziewuchę, więc jąkanie się nie ma znaczenia.Zresztą ten jąkający się koleś spodobał się mojej kumpeli i uznała to jąkanie za słodkie.

nawet jak gwiżdze to sie jąkam

Dla mnie jest to zaniedbanie rodziców w dzieciństwie i lenistwo samego człowieka jąkającego się. Im jest się młodszym tym większa szansa by osoba jąkająca się nauczyła się poprawnie mówić ... wystarczy chodzić do logopedy ...

wiesz co 12 lat chodziłam do najlepszych lekarzy.o logopedzie nawet nie mów bo zaliczyłam juz 50 i nic

wiesz co bawi cie to podszywanie.na ludzką głupote nie ma rady.lepiej się jąkac niż być debilem.

przepraszam bardzo,ale lenistwo to akurat nie ma tutaj nic do rzeczy:OAle trzeba to przezyc zeby zrozumiec:O

trzeba cwiczyc cwiczyc i jeszcze raz cwiczyc :D moja kolezanka jakala sie przez 10 lat. Gdy byla mala olewala swoje jakanie ;/ dopiero w 3 klasie podstawowki uswiadomila sobie ze ma problem ;/ teraz mowi pieknie (duzo cwiczyla), a wczesniej to jedno zdanie mowila godzine ;/

znam wiele takich ludzi..i co ?? nic..nie robi mi to roznicy! glowa do gory!

ok dzięki za opinie widze że poza małymi wyjątkami siedzą tu bardzo zakompleksieni ludzie.pozdrawiam

Jedynie kiedy robie loda to nie polykam:)))

ktoś dobrze napisał g....głowa do góry .co do ludzi obecnych na kafe to masz racje.

jakanie to rzecz nie logopedy , przynajmniej w małym stopniu a rzecz psychologa . bedzie ok. leczenie nerwic trwa długo ale sporo Ludzi z tego wyszło. sluchałem nt. temat w Radiu Maryja tak obsmiewanego audycji , o grupach terapii z doskonałymi wynikami.

Witam, właśnie dzisiaj z rana szukałem stron o jąkaniu. Sam się jąkam i wiem co to znaczy. U mnie nie ma takiej sytuacji, że „cedzę” każde słowo, ale i tak jest to dosyć krępujące i trudne w codziennej komunikacji. Co prawda przez tyle lat nauczyłem się dobierać słowa na których przypuszczalnie się nie zatnę i omijać ”twarde”, które są nie do powiedzenia. Ale wiem, że to nie jest sposób. Kiedyś w Lublinie (20 lat temu – o zgrozo) na UMCSie było coś takiego jak ECHO, trochę mi to pomogło. Na pewno znasz stronkę jąkanie.pl , jest tam dosyc dużo informacji i do odsłuchania audycje w różnych rozgłośniach radiowych z Ewą Galewską. Kobieta całkiem do rzeczy mówi. Ale do sedna tematu -co myślicie o jąkających ludziach? Jak spotykam kogoś kto się jąka to faktycznie trzeba mieć trochę cierpliwości żeby słuchać taką osobę i nie dokańczać zdania lub wyrazu, co mnie osobiście doprowadza do szału. Ale wiem jedno, że skoro mnie kosztuje to tyle energii, mówię tak na co dzień non stop, to niech mój współrozmówca wykrzesa z siebie odrobinę wysiłku żeby mnie wysłuchać do końca. A jakieś uśmiechy czy przedrzeźnianie za przeproszeniem-chrzanić to! Ludzie niech podziwiają Cię, za to jaka jesteś. Jak masz zainteresowania, w których jesteś dobra to sednem rozmów będzie ich treść , Twoja wiedza i osiągnięcia a nie sposób mówienia. Pozdrawiam. Trzymaj się.

Jeśli przeszła Pani cały proces wychodzenia syna z jąkania, to proszę o parę słów. Co prawda da się żyć z jąkaniem ale lepiej mówić płynnie. Jąkająca się na pewno zajrzy tu jeszcze a mi naprawdę ciężko powiedzieć coś więcej o tej terapii. Jedno co mogę powiedzieć to,to że osoby zaproszone do studia, które były w trakcie tej terapii czy leczenia naprawdę całkiem poprawnie mówiły.

Zapraszam wszystkich ludzi mających kontakt z jąkającymi się do zapoznania się ze wskazówkami, jak rozmawiać z takimi ludźmi: http://www.demostenes.ubf.pl/viewpage.php?page_id=2