Studia - zly wybor /

Nie martw się tym "rokiem w plecy" nie Ty jedna. Większość studentów zawaliło brzydko mówiąc... Ja również. A jeśli chodzi o brak czasu i ogrom nauki - to studia a nie Gimnazjum... Co do Twojej przyszłości i tego co chcesz a czego nie chcesz robić. Nie patrz na innych, na rodziców, znajomych bo TO TWOJE ŻYCIE ! Oni już swoje wykorzystali. A jeśli być miała mieć w przyszłości do kogoś pretensje za źle podjęte decyzje to tylko do siebie samej. Jesteś kowalem własnego losu, Ty sama...a nie Twoja rodzina. 19 lat - całe życie przed Tobą więc nie panikuj! Rok czy nawet 3 lata różnicy nie zrobią. Byle by dobrze w końcu wybrać i być szczęśliwym w CAŁYM późniejszym życiu.

Ja studiuje farmacje i moge powiedziec ze lekarski przy farmacji to male piwo. I to przyzna mi wiele osob ktore sa na lekarskim :D

Ojj zal mi Ciebie chlopcze.... wyglada na to, ze jestes jakims marnym zaocznym studenciakiem, ktory widac chce sie wyleczyc z jakichs kompleksow... po co w ogole udzielasz sie w tym temacie? Nie pomozesz jej takimi dennymi tekstami...

to do chcial byc delikatny

Ja studiowałam architekture, ale nie było to dla mnie więc rzuciłam po pierwszym semestrze :P Rodzice też byli nie zachwycenia, ale cóż to w końcu moje życie ... jakby mnie wywalili z domu poszłabym do dziadków ... Dziś po 5 latach studiów jestem magistrem :) Uczę ludzi języka japońskiego w prywatnej szkole i jest super :) Czuje się spełniona. Autorce też radzę tak zrobić ... naprawdę pielegniarki w Polsce mało zarabiają ... jedynie te w klinikach prywatnych mogą się pochwalić zarobkami rzędu 4-5 tys zł ;/ No ale ile takich gabinetów jest w Polsce ? I jak ciężko tam się dostać ? A wyjazd za granicę ... czy wy wiecie jak taka pielegniarka musi miec opanowany jezyk angielski ? Musi go znać perfekcyjnie ...

ale to już drugi topik o pielęgniarstwie w ostatnim czasie, ludzie naprawdę mają na tym kierunku przechlapane wiem bo go studiuję:P

Chciałabym wiedzieć, jak zakończyła się ta historia? Sama jestem teraz na pierwszym roku pielęgniarstwa własnie teraz przechodzę kryzys. Nie pierwszy w ciągu tych 4 miesięcy. Jestem bliska zrezygnowania. To, że jest mnóstwo nauki to pikuś-byłam przygotowana. Z tym daję radę. Ale nikt nie wspomni o tym, jak jesteśmy traktowane. O docinkach typu "będziesz Dziadkom tyłki podcierać?", o tym, że na uczelni na każdym kroku daja Ci do zrozumienia ze jesteś nikim, że i tak będziesz służącą lekarza. Nikt nie powie o tym, że tak naprawdę g****o masz po samych studiach i ze nawet do głupiego wyciągania szwów, musisz mieć kurs, do EKG musisz mieć kurs za który sama musisz zapłacić, ze specjalizacja to koszty kilku tysięcy złotych. A za co? Za pensje w szpitalu 1600zł? Ten kierunek nie byłby zły, gdyby nie ten brak poszanowania wśród społeczeństwa.